ဘာသာျပန္ သိုင္း၀တၳဳမ်ား

အခန္း ၁၈ (ေတာင္ပံ) လက္ကို ေလထဲမွာ တစ္ခ်က္ ေ၀ွ႔ယမ္းလိုက္တာနဲ႕ အျပာေရာင္ ေရႊတံုး တစ္တံုး နင္ရဲ့ လက္ထဲမွာ ေပၚလာတယ္။ သူ ဒီ ေရႊတံုးကို ေျမြနဲ႕ လူၾကီးဆီကို ပစ္ေပးလိုက္တယ္။ ဂ်ိနင္။    ။“အင္း… ဒါကို ယူလိုက္ေတာ့..” ေျမြႏွင့္ လူၾကီး။   ။ဒီ ေရႊတံုး ေသးေသးေလးပဲလား ခင္ဗ်…ျပီးေတာ့ ဒီဟာက ၾကည့္ရတာ သန္႕စင္ထားပုံေတာင္မရဘူး။ ေျမြနဲ႕ လူၾကီး နဲ႕ သူ႕ေနာက္က လူ ၾကီး ႏွစ္ေယာက္ ေရႊတံုးကို ၾကည့္ျပီး ေသြးထြက္သြားၾကတယ္။ “သခင္ေလး ခင္ဗ်ာ..” “ေလးစားရတဲ့ သခင္ေလးရယ္…” လူၾကီး ၃ေယာက္လံုး ဒူးေထာက္ျပီး ေအာ္ဟစ္လိုက္ၾကတယ္။ သူတို႕ ကလန္ကို ဘယ္လို မ်က္ႏွာ နဲ႕ ျပန္လို႕ရမွာလည္း။ သူတို႕နဲ႕ အတူ ကလန္က လူေတြ ပါလာၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမိဳ႕ ၀င္ေၾကးက အရမ္းကို ေစ်းၾကီးလို႕ သူတို႕လို သာမာန္မ်ိဳးႏြယ္စု ကလန္ ကေလးေတြအတြက္ ဘယ္လိုမွ  လူအကုန္ပါေအာင္ ျမိဳ႕ထဲကို ၀င္ဖို႕ မတတ္ႏိုင္ၾကဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႕ ကလန္က က်န္တဲ့ လူေတြ အကုန္လံုး ျမိဳ႕ျပင္မွာပဲ ေစာင့္ေနၾကတယ္။ “မင္းတို႕ ငတံုးေတြပဲ။ ဒီ ေရႊတံုးကို မိုးၾကိဳးေရႊတံုးလို႕ ေခၚတယ္။” “ငါဆိုရင္ ဒီ အရြယ္ မိုးၾကိဳးေရႊတံုးအတြက္ကို ေရႊအခ်ိန္ ၁၀၀ နဲ႕ ရရင္ ခ်က္ခ်င္း၀ယ္လိုက္တယ္။”

အခန္း ၁၇           (လက္နက္ ၀ယ္ယူျခင္း) ႏွစ္ ရက္ ၾကာျပီးေနာက္…. ေတာနက္ထဲက တစ္ေနရာမွာ ေျမြမိစာၦၾကီးတစ္ေကာင္ကို အနက္ေရာင္ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာ၀တ္ ျမင္းသည္ေတာ္ေတြ ၀ိုင္းရံထားၾကတယ္။ “ဂါး…” ဒီ မိစာၦၾကီးဟာ ေသြးေရာင္ ရွိေနျပီးေတာ့ သူ႕ ၀မ္းဗိုက္မွာ ေငြေရာင္ အလင္းတန္းေတြ ျဖာထြက္ေနတယ္။ သူ႕ ၀မ္းဗိုက္မွာ လက္သည္း ႏွစ္စံု ရွိေနတယ္။  ျပီးေတာ့ မ်က္လံုးေတြဟာ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ အနီေရာင္ေတြ ျဖာထြက္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ဒီမိစာၦ ၾကီးဟာ ပိုက္ကြန္ထဲမွာ ရုန္းကန္ေနရပါတယ္။ သူဘယ္ေလာက္ ရုန္းရုန္း ပိုက္ကြန္ကို မဖ်က္ဆီးႏိုင္ပါဘူး။ “ဟား..ဟား..ဟား..” အနီေရာင္ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာ ၀တ္ထားတဲ့ မုတ္ဆိတ္ရွည္နဲ႔ သူက ရီေမာလိုက္ပါတယ္။ “ဥာဏ္မရွိတဲ့ ေျမြ၊ မင္းကို လြယ္လြယ္နဲ႕ အရွင္ဖမ္းမိခဲ့ျပီ။ မင္းတို႕ေတြ ေသခ်ာ ခ်ည္ထားလိုက္စမ္း။” “ဟုတ္ကဲ့” အနက္ေရာင္ စစ္သည္ေတာ္ေတြက သံၾကိဳးမည္းၾကီးေတြ တစ္ေခ်ာင္းျပီး တစ္ေခ်ာင္း နဲ႕ ေျမြမိစာၦၾကီးကို အထပ္ထပ္ ခ်ည္လိုက္ၾကတယ္။ ေျမြၾကီးကို ဘယ္လိုမွ မရုန္းထြက္ႏိုင္ေအာင္ ေသခ်ာ ခ်ည္လိုက္ၾကတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ေျမြၾကီးဟာ ပါးစပ္ေတာင္ ဟလို႕ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ “ကြန္မန္ဒါ. ဒီေျမြၾကီး