ဓားတန္ခိုးရွင္၏ ဒ႑ာရီ Book 1 Chapter 8 (ေနကို လက္ တစ္ဖက္မွာ ထားျပီး လကို ေနာက္ လက္တစ္ဖက္မွာ)
Chapter 8 (ေနကို လက္ တစ္ဖက္မွာ
ထားျပီး လကို ေနာက္ လက္တစ္ဖက္မွာ)
နင္ေျပာႏိုင္တာက သူ႕ရဲ႕
အသိစိတ္က ကမာၻ အလႊာေတြ အကုန္လံုးကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီးေတာ့ ဆက္သြားေနတာပဲ။ အလႊာ
အမ်ားၾကီး ေက်ာ္ျဖတ္ျပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ သူ အဆံူမဲ့ ေလဟာနယ္ထဲ ေရာက္သြားတယ္။ ဒီ
ေလဟာနယ္ထဲမွာ ႏႈိင္းယွဥ္လို႕ မရတဲ့ ဒီေကာင္းကင္ ကိုယ္ထည္ ၂ခုကို ေတြ႕ရတယ္။
တစ္ခုကေတာ့ အလွ်ံညီးညီး မီးေတာက္ေတြ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚ ကခုန္ေနျပီးေတာ့ အလင္းေရာင္ေတြ
ျဖန့္က်က္လႊတ္ထားတာ ေလဟာနယ္ထဲမွာ အရမ္းကို ၾကီးမားတဲ့ မီးေတာက္ေဘာလံုးၾကီးလို
ပါပဲ။
တစ္ခုကတာ့
မ်က္ႏွာျပင္မွာ မဆံုးႏိုင္တဲ့ ေရခဲျပင္ ေတြ ဖံုးလႊမ္းထားတာျပီးေတာ့
အရမ္းကိုၾကီးမားတဲ့ osmanthus tree (ေအာ့မန္းသပ္ ပန္းပင္ၾကီးဟာ) ေရခဲျပင္ထဲမွာ
တစ္ပင္ထဲ ေပါက္ေနပါတယ္။ ဒီ ေကာင္းကင္ ကိုယ္ထည္ တစ္ခုကလည္း ကမာၻ ေနာက္တစ္ပိုင္းကို
ေအးစက္စက္ အလင္းေရာင္ေတြ ျဖန္႕ၾကတ္ေပးထားတယ္။
ဒါေတြဟာ အလြန္ကို
ေရွးက်လွတဲ့ ေကာင္းကင္ ကိုယ္ထည္ေတြျဖစ္ၾကျပီးေတာ့ တစ္ခုက ဆိုလာၾကယ္ ျဖစ္ျပီး
ေနာက္တစ္ခုက လၾကယ္ျဖစ္တယ္။
အရမ္းကို လွတာပဲ။ နင္
လံုး၀ အ့ံၾသသြားတယ္။ သူ အရမ္းၾကီးမားလွတဲ့ မီးေတာက္ၾကီးေတြနဲ့ အရမ္းၾကီးမားလွတဲ့
ေအာ့မန္းသပ္သစ္ရြက္ၾကီးေတြကို ေသခ်ာျမင္ေတြ ရတယ္။တျခား [Crimsonbright Diagram of
the Nine Heavens] (အနီေရာင္ ေကာင္းကင္ ကိုးဆင့္ သိုင္းက်င့္စဥ္) က်င့္သူေတြဟာ ဒီ
ဆိုလာၾကယ္နဲ႕ လၾကယ္ကို မႈန္၀ါး၀ါး ျမင္ရဖို႕ေတာင္ အင္မတန္ ခက္ခဲတယ္။ သူကေတာ့
သစ္ရြက္ၾကီးေတြကိုပါ ေသခ်ာျမင္ေနရတယ္။
…
ခန္းမထဲမွာေတာ့
ရီခၽြမ္နဲ႕ စႏိုးက
အ့့ံၾသစြာနဲ႕ ၾကည့္ေနၾကတယ္။ သူတို႕ေတြ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ ၾကယ္ အလင္းမႈန္ေတြ
နင္ေဘးနားမွာ ေပၚလာတာ ေတြ႕လိုက္တယ္။ ဒီ ၾကယ္ အလင္းမႈန္ေတြဟာ ေရႊေရာင္နဲ႕ ေငြေ၇ာင္
ေလးေတြပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အရမ္းကို ပူေလာင္လွတဲ့ ေရႊ အလင္းမႈန္ေလးေတြနဲ႕
အလြန္တရာေအးစက္တဲ့ ေငြ အလင္းမႈန္ ေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကတာ။ အလင္းမႈန္ေလးေတြက နင္ကို
မရက္မနား လွည့္ပတ္ေနၾကတယ္။
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပဲ
နင္ရဲ့ ဘယ္ဖ၀ါးမွာ ၾကယ္ပံုစံတူ အေသးေလး ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ အဲ့ၾကယ္ေလးေပၚမွာ
ေအာ့စ္မန္းသပ္ သစ္ပင္ကို ေရးေတးေတး ျမင္ေနရတယ္။ ဒီၾကယ္ဟာ လၾကယ္ပါပဲ။
သူ႕ရဲ့ ညာလက္မွာေတာ့
အရမ္းကို ပူေလာင္တဲ့ ၾကယ္အေသးေလး ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ ၾကယ္အေသးေလးကို ေရႊ က်ီးကန္းက
၀န္းရံထားတယ္။ ဒီဟာကေတာ့ ဆိုလာၾကယ္ ျဖစ္တယ္။
( တရုတ္ ဒ႑ာရီတြင္
ေနကို ေရႊက်ီးကန္းဟုလည္း ေခၚဆိုသည္။ ေနာက္ပိုင္း ဂ်ိနင္ အလြန္ အစြမ္းထက္လာသည့္
အပိုင္းမ်ားတြင္ ဒ႑ာရီထဲမွ ဟုန္ယြိ၊ စြန္း၀ူခုန္း တို႕ ပါလာပါလိမ့္မည္။ )
ေနကို လက္ တစ္ဖက္မွာ
ထားျပီး လကို ေနာက္ လက္တစ္ဖက္မွာ။
ၾကယ္ အလင္းမႈန္ေတြက
၀န္းရံထားျပီးေတာ့ နင္ရဲ့ မ်က္ႏွာဟာ အရမ္းကို ေအးခ်မ္းေနတယ္။
ဒါ..ဒါ…
ရီခၽြမ္နဲ႕ စႏိုးတို႕
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ၾကည့္ျပီး အလြန္ အံ့ၾသသြားၾကတယ္။
"ေနကို လက္
တစ္ဖက္မွာ ထားျပီး လကို ေနာက္ လက္တစ္ဖက္မွာ? "ရီခၽြမ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေအးစက္စက္
ႏိုင္ႏိုင္ သူ႕ မ်က္ႏွာမွာ အံ့ၾသတုန္လႈပ္မႈကို မဖံုးကြယ္ႏိုင္ဘူး။"
ေအာ့မန္းတပ္ သစ္ပင္က တစ္ဖက္မွာ ေပါက္လာျပီးေတာ့ ေ၇ႊက်ီးကန္းက တစ္ဖက္မွာ
ပ်ံ၀ဲေနတယ္။?"
"ဒ႑ာရီထဲက ေနကို
လက္ တစ္ဖက္မွာ ထားျပီး လကို ေနာက္ လက္တစ္ဖက္မွာ?" စႏိုး သူ႕သားလက္ထဲက ၾကယ္
ပံုစံတူေလးေတြကို စိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။" ျပီးေတာ့ ေအာ့မန္းတပ္ သစ္ပင္က
တစ္ဖက္မွာ ေပါက္လာျပီးေတာ့ ေ၇ႊက်ီးကန္းက တစ္ဖက္မွာ ပ်ံ၀ဲေနတယ္။?"
သူတိုဲ ႏွစ္ေယာက္စလံုး
အ့ံၾသမွင္သက္ ေနမိ ၾကတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက ဒီ အေၾကာင္းေတြကို
သာမာန္ လူေတြထက္ ပိုသိျပီးသားပါ။ ဒီ က်မ္းကိုလည္း အစအဆံုး ဖတ္ထားျပီးသား။ ဒီလို
ျမင္ေတြ႕ ရတာဟာ ဘယ္အဆင့္ ေရာက္ေနျပီလည္းဆိုတာကို နားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ [Crimsonbright
Diagram of the Nine Heavens] (အနီေရာင္ ေကာင္းကင္ ကိုးဆင့္ သိုင္းက်င့္စဥ္) ဟာ
က်င့္ဖို႕ အလြန္ ခက္ျပီးေတာ့ တိုးတက္ဖို႕လည္း အရမ္း ေနွးပါတယ္။
က်င့္စဥ္အစမွာ စတင္ပံု
ဟာလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္။
ပထမ စတင္ပံု တစ္ခုက
ၾကယ္ အလင္းမွ်င္ ျဖစ္ေပၚျခင္းလို႕ေခၚတယ္။ ၾကယ္ အလင္းတန္း မွ်င္ေလး ႏွစ္ခုဟာ
ခႏၶာကိုယ္ထဲကို ျဖည္းျဖည္းေလး စီး၀င္သြားတယ္။ ဒါကေတာ့ အညံံ့ဆံုး က်င့္စဥ္
စတင္ပံုျဖစ္ျပီး ဒီလိုစတင္သူဟာ တိုးတက္ရာမွာ အလြန္႕ အလြန္ကို ေႏွးေကြးပါတယ္။
ဒုတိယ စတင္ပံု
တစ္မ်ိဳးကေတာ့ ၾကယ္ အလင္းတိမ္တိုက္လို႕ ေခၚတယ္။ ၾကယ္ အလင္းတန္းေတြ အမ်ားၾကီးဟာ
ခႏၶာကိုယ္ေဘးမွာ တိမ္တိုက္သဖြယ္ ၀န္းရံထားၾကတယ္။ ဒါလို စတင္ရင္ေတာ့ အေျခ အေန
မဆိုးဘူးေျပာႏုိင္တယ္။
တတိယ စတင္ပံုကေတာ့ ၾကယ္
အလင္းတန္း ေလေပြ၊ ေနကို လက္ တစ္ဖက္မွာ ထားျပီး လကို ေနာက္ လက္တစ္ဖက္မွာထားျခင္း။
လို႕ ေခၚၾကတယ္။ မေရမတြက္နိုင္တဲ့ ၾကယ္အလင္းတန္းေတြက ဟာ ေလဆင္ႏွာေမာင္းသဖြယ္
ခႏၶာကိုယ္ေဘးမွာ ျဖစ္ေပၚလာျပီးေတာ့ ဘယ္ဘက္လက္မွာ လၾကယ္ နဲ႕ ညာဘက္လက္မွာ ေနၾကယ္
ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ ဒါကေတာ့ အထြဋ္အထိပ္ အဆင့္ အေျခအေနပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီ ၾကယ္ပံုစံတူ
ႏွစ္ခုဟာ အရမ္းကို အစစ္နဲ႕ တူလြန္းျပီးေတာ့ ေအာ့မန္းသပ္ သစ္ပင္ကို လေပၚမွာ
ျမင္ရျပီး ေရႊက်ီးကန္းကို ေနေပၚမွာ ျမင္ရတဲ့ အဆင့္ကိုေတာ့ ဒ႑ာရီထဲမွာသာ ၾကားဖူးတဲ့
အလံုးစံု ျပည့္စံုေနတဲ့ အဆင့္လို႕ ေျပာႏိုင္တယ္။
ဒီလုိ
အေျဖမ်ိဳးေတြ့ရတာကလည္း သိပ္ေတာ့ အံ့ၾသစရာ မေကာင္းလွပါဘူး။
နင္က ႏု၀ါရဲ႕
ပံုရိပ္ေဖာ္ ပန္းခ်ီကားက်င့္စဥ္ကို ေမြးကတည္းက ေလ့က်င့္ထားတာဆိုေတာ့ အရမ္းကို
ျပည့္စံုေနတာပါ။ ဒီက်င့္စဥ္က ဒီဗာ ေလာကမွာေတာင္ နံပါတ္တစ္က်င့္စဥ္လို႕ ေျပာလို႕
ရတယ္။ ျပီးေတာ့ နင္က အခု စိတ္ကိုေတာင္ ႏွစ္ပိုင္းခြဲလို႔ ရေနျပီ။ သူ႕ရဲ႕ စိတ္ဟာ
ဘယ္ေလာက္ အစြမ္းထက္ေနျပီလည္းဆိုတာ မွန္းလို႕ ရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေမြးကတည္းက သူ႕
ခႏၶာကိုယ္ဟာ သဘာ၀ စြမ္းအင္ေတြနဲ့ အျမဲတမ္း
သန္႕စင္ေနတာဆိုေတာ့ အခုအခ်ိန္မွာ သူ႔ ခႏၶာကိုယ္မွာ မေကာင္းမႈေတြ မရွိပဲ
ေမြးကာစကေလးငယ္လို လံုး၀ ျဖဴစင္ေနပါတယ္။
သူ႕ ခႏၶာကိုယ္ ျဖဴစင္မႈဟာ ဇင္တ်န္ သက္ရွိ အဆင့္ ေလာက္နဲ႕ ကို တူညီေနပါျပီ။
သူ႕ ခႏၶာကိုယ္ဟာ
ဇင္တ်န္ သက္ရွိလို သန့္စင္ေနျပီး သူ႕ စိတ္ဟာ ႏွစ္ပိုင္းခြဲလို႕ ရေနျပီ။
ဒီ အစြမ္းႏွစ္ခု
ေပါင္းတာနဲ႕ သူဟာ ဖင္းေဂါ့ ခႏၶာကိုယ္ က်င့္စဥ္ အတြက္ကို စတင္ဖို႕ အေကာင္းဆံုး
အဆင့္ကို ေရာက္ေနပါျပီ။
စႏိုး အရမ္း
စိတ္လႈပ္ရွားလို႕ ခႏၶာကိုယ္ တဆတ္ဆတ္တုန္လာျပီး မ်က္ႏွာ အနည္းငယ္ နီ သြားပါတယ္။
“ကၽြန္မတို႕ သားမွာ
ဒီလို သဘာ၀က ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္မ်ိဳး ရွိေနတာ ၊ ရီခၽြမ္ေရ ေနကို လက္ တစ္ဖက္မွာ
ထားျပီး လကို ေနာက္ လက္တစ္ဖက္မွာထားျပီး ေအာ့မန္းသပ္ သစ္ပင္ကို လေပၚမွာ ျမင္ရျပီး
ေရႊက်ီးကန္းကို ေနေပၚမွာ ျမင္ရတဲ့ အဆင့္ ဆိုတာ။ ဒါ ဒ႑ာရီထဲက အဆင့္ပဲ။
ငါတို႕သားေလးဟာ ဒီ [Crimsonbright Diagram of the Nine Heavens] (အနီေရာင္
ေကာင္းကင္ ကိုးဆင့္ သိုင္းက်င့္စဥ္)ကို သူျပီးဆံုးေအာင္ ေလ့က်င့္ႏိုင္လိမ့္မယ္။”
ရီခၽြမ္လည္း အရမ္းကို
၀မ္းသာေနတယ္။
“သူ႕သားေလး
ေမြးလာတုန္းက သူ႕သားရဲ႕ ေသြးေၾကာမၾကီးက အရမ္းကို အားနည္းေနျပီး သူ႕ အရိုး အဆစ္ေတြက
သာမာန္ ေလာက္ပဲဆိုတာ သတိထားမိတယ္။ သူ႕သားေလး မေမြးခင္ သေႏၶသားတုန္းက
ဒဏ္ျဖစ္ဖူးေၾကာင့္ သူ နားလည္ေပမဲ့ သူ စိတ္ညစ္မိတယ္။ ဒီလို လူ အခ်င္းခ်င္း
သတ္ျဖတ္ေနတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ အစြမ္း မရွိသူတစ္ေယာက္ဟာ သာယာတဲ့ ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ဖို႕
ခက္ခဲ လြန္းပါတယ္။ သူမေသခင္ မွာ သူ႕သားကို ကာကြယ္ေပးႏိုင္ေပမဲ့ သူ ေသသြားတဲ့
အခါဆိုရင္ေကာ?”
ရီခၽြမ္ သူ႕မိန္းမကို
ဖက္ျပီးေတာ့ ဒါ ငါ့ တို႕ သားေလး၊ ငါတို႕ သားေလး လို႕ ၀မ္းသာအားရ ေအာ္လိုက္ျပီး
နင္ကို ၾကည့္ေနမိတယ္။ မိဘက သားသမီးကို နဂါးတစ္ေကာင္လို ပ်ံ၀ဲေနတာ မျမင္ခ်င္တာ
ဘယ္မွာ ရွိလို႕လဲ။
….
နင္ဟာ ေနကို လက္ဖက္
လကို လက္တစ္ဖက္ ဆက္ကိုင္ထားျပီးေတာ့ တရားဆက္ထိုင္ေနတယ္။
ဒီၾကယ္ ႏွစ္ခုက
စြမ္းအင္ေတြဟာ နင္ ခႏၶာကိုယ္ထဲကို အဆင္မျပတ္ စီး၀င္ေနတယ္။ ဒီစြမ္းအင္ေတြကို နင္ရဲ႕
ခႏၶာကိုယ္က ဆဲလ္ေတြက အငမ္းမရ စုပ္ယူေနျပီးေတာ့ သူ႕ၾကြက္သားေတြ အရိုးအဆစ္ေတြဟာ
ခ်က္ျခင္း ေျပာင္းလဲလာတယ္။
၀ွစ္..
ေရခဲလႊာေလးတစ္ထပ္ နင္ရဲ႕ သားေမြး အက်ီၤ ေပၚကို ဖံုးအုပ္သြားတယ္။ ကလစ္..ကလစ္…
ခ်က္ျခင္းပဲနင္ရဲ့ ေက်ာဘက္မွာ အ၀တ္အစားေတြကို မီးေလာင္လာတယ္။
ေရခဲ နဲ့ မီးေတာက္…
ရီခၽြမ္းက လက္ညိဳးက
အလင္းတန္းနဲ႕ နင္ရဲ႕ ေက်ာဘက္ကို
ညႊန္လိုက္တယ္။ သူ႕မီးေလာင္ေနတဲ့ အက်ီၤ ျပဳတ္က်သြား ျပီး နင္ရဲ့ ေက်ာျပင္ ေပၚလာတယ္။
သူ႕ေက်ာျပင္မွာ ဘယ္ဘက္မွာ ေငြေ၇ာင္ အလင္းေတြ ထြက္ေနျပီး ညာဘက္မွာေတာ့ ေရႊေရာင္
အလင္းေတြ ထြက္ေနတယ္။
ဘယ္ဘက္က
ေရခဲဘက္ျဖစ္ျပီး ေငြေရာင္ အလင္းတန္းေတြဟာ တျဖည္းျဖည္း သၤကတ ေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္။
ညာဘက္က ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့
ဆီက ေရႊေရာင္ အလင္းတန္းေတြကလည္း သၤကတေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္။
စႏိုး ေရရြတ္လိုက္တယ္။
“Divine တက္တူး! သူ
ပထမဆံုး ေလ့က်င့္တာေတာင္ ဒီ တက္တူးေတြ ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ ဒီ ႏႈန္းအတိုင္ တက္တူး
ဆက္ျဖစ္ေနရင္ ၁၀ ရက္ေလာက္ဆိုရင္ တက္တူး အျပည့္အ၀ ျဖစ္ေပၚမႈျပီးေလာက္ျပီ။ ဒါဆို [Crimsonbright
Diagram of the Nine Heavens] (အနီေရာင္ ေကာင္းကင္ ကိုးဆင့္ သိုင္းက်င့္စဥ္) ရဲ့
ပထမ အဆင့္ ေအာင္ျမင္သြားျပီ။”
ရီခၽြမ္ေထာက္ခံလိုက္တယ္။
“မွန္တယ္။”
အခ်ိန္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕
ကုန္ဆံုးသြားတယ္..
နင္ရဲ့ ေက်ာေပၚက
နတ္ဘုရား တက္တူးေတြ ဆက္ျပီး ေတာက္ပေနၾကတယ္။ ၾကည့္ျပီး ေျပာႏိုင္တာကေတာ့ ဘယ္ဘက္
အျခမ္းက ယုန္ကေလးေပၚေနျပီး ညာဘက္ေတာ့ ေရႊက်ီးကန္းပံုေပၚလာတာပဲ။
အံ့ခမန္းဖြယ္ နတ္ဘုရား
တက္တူး ႏွစ္စံု။ တစ္ခုက လနတ္ဘုရားတက္တူးျဖစ္တဲ့ လ ေပၚက ယုန္ ျဖစ္ျပီး ေနာက္တစ္ခုက
ေတာ့ ေနနတ္ဘုရား တက္တူးျဖစ္တဲ့ ေရႊက်ီးကန္းပါ။
“ဟူး..”
နင္ ရုတ္တရက္ မ်က္စိဖြင့္ျပီး သက္ျပင္းရွည္ၾကီး မႈတ္ထုတ္လိုက္တယ္။ သူ႕ေက်ာေပၚက နတ္ဘုရား တက္တူးေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ လက္ႏွစ္ဖက္ထဲက ေနနဲ႕ လည္း တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ ဒီလုျဖစ္တာေတြ႕ေတာ့ နင္ အံ့ၾသသြားတယ္။ သူက [Crimsonbright Diagram of the Nine Heavens] (အနီေရာင္ ေကာင္းကင္ ကိုးဆင့္ သိုင္းက်င့္စဥ္)ကို ေသခ်ာဖတ္ျပီးေတာ့ ေနကို လက္ တစ္ဖက္မွာ ထားျပီး လကို ေနာက္ တစ္ဖက္မွာ ကိုင္ျပီး ေအာ့မန္းသပ္ သစ္ပင္ကို လေပၚမွာ ျမင္ရျပီး ေရႊက်ီးကန္းကို ေနေပၚမွာ ျမင္ရတဲ့ အဆင့္ကို ဆိုတာ ဘယ္ အေျခအေနလည္း ဆိုတာ သူနားလည္ပါတယ္။
နင္ ရုတ္တရက္ မ်က္စိဖြင့္ျပီး သက္ျပင္းရွည္ၾကီး မႈတ္ထုတ္လိုက္တယ္။ သူ႕ေက်ာေပၚက နတ္ဘုရား တက္တူးေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ လက္ႏွစ္ဖက္ထဲက ေနနဲ႕ လည္း တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ ဒီလုျဖစ္တာေတြ႕ေတာ့ နင္ အံ့ၾသသြားတယ္။ သူက [Crimsonbright Diagram of the Nine Heavens] (အနီေရာင္ ေကာင္းကင္ ကိုးဆင့္ သိုင္းက်င့္စဥ္)ကို ေသခ်ာဖတ္ျပီးေတာ့ ေနကို လက္ တစ္ဖက္မွာ ထားျပီး လကို ေနာက္ တစ္ဖက္မွာ ကိုင္ျပီး ေအာ့မန္းသပ္ သစ္ပင္ကို လေပၚမွာ ျမင္ရျပီး ေရႊက်ီးကန္းကို ေနေပၚမွာ ျမင္ရတဲ့ အဆင့္ကို ဆိုတာ ဘယ္ အေျခအေနလည္း ဆိုတာ သူနားလည္ပါတယ္။
“ဘယ္ေလာက္ေတာင္
အစြမ္းထက္တဲ့ အားလည္း။” နင္ လက္သီး ဆုပ္လိုက္ျပီးေတာ့ သူ့ခႏၶာကုိယ္မွာ ခြန္အားေတြ
အမ်ားၾကီး တိုးပြားလာခံစားလိုက္ရတယ္။ “ငါ အခုမွ ၄ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးပဲ ရွျပီးေတာ့
ဖင္းေဂါ့ က်င့္စဥ္စက်င့္တာ ဒီေလာက္ေတာင္ ငါ ခြန္အားၾကီးလာတယ္။”
ရုတ္တရက္ ေအးစက္စက္ အသံ
ထြက္လာတယ္။
“အ၀တ္ေတြ လဲ လိုက္ပါ။”
ရီခၽြမ္က လက္တစ္ဖက္ကို ေ၀ွ႕ယမ္းလိုက္ေတာ့ ကေလးသားေမြး ၀တ္စံုတစ္စံုထြက္ေပၚလာတယ္။
နင္ဆီကို ပစ္ေပးလိုက္တယ္။
“ဟုတ္ကဲ့”
နင္ ကမန္းကတန္း
ေကာက္၀တ္လိုက္တယ္။
စႏိုးကေတာ့
သူ႕သားေလးကို ေပ်ာ္မဆံုးပဲ ၾကည့္မ၀ ျဖစ္ေနတယ္။ သူ႕သားဟာ သူ႕အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာ
ျဖစ္ေစခဲ့ျပီ။ သူေမြးဖြားလာတုန္းက သူ႕ အနာဂတ္ အတြက္ စိုး ရိမ္ ခဲ့ ရတယ္။ အခုေတာ့
သူ႕သားရဲ့ အရည္အခ်င္းေတြကို ေတြ႕လိုက္ရျပီ။ အေမတစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ ႏွလံုးပီတိ
ဂြမ္းဆီထိ ျဖစ္သြားရျပီ။
“နင္” ရီခၽြမ္
ေခၚလုိက္တယ္။
“အေဖ ။”
“သားရဲ႕ အရည္အခ်င္းဟာ
သာမာန္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သာမာန္လူသားကေန ဇင္တ်န္ သက္ရွိအျဖစ္ကို ေရာက္ခ်င္ျပီး
အင္ေမာ္တယ္ ျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီတစ္ခုတည္းနဲ႕ မလံုေလာက္ေသးဘူး။ သားအေကာင္းဆံုး
ျဖစ္တဲ့ သင္ၾကားမႈေတြကို ရဖို႕ လိုအပ္တယ္။”
“အေဖကၽြန္ေတာ့ကို
သင္ၾကားေပးပါ။ “သူ ဦးညြတ္ျပီး ေျပာလိုက္တယ္။
“စႏိုးေရ။” ရိခၽြမ္
စနိုးကို ၾကည့္ျပီး ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္။ စႏိုး လက္စတ္ဖက္ ယမ္းလိုက္တာ ပစၥည္း ၂ခု
ေပၚလာတယ္။ တစ္ခုကေတာ့ လက္သည္းခြံ အရြယ္ရွိတဲ့ အစိမ္း ေရာင္ရင့္ရင့္ ေက်ာက္မ်က္တံုး
ပါ။ ေနာက္တစ္ခုကသက္တံ့ေရာင္လက္ေနတဲ့ လက္သီးဆုပ္အရြယ္ ေက်ာက္တံုးပါ။
“ဒီ အစိမ္းရင့္ေရာင္ ေက်ာက္မ်က္
ကို ေက ေက်ာက္တုန္းလို႕ လူသိမ်ားၾကတယ္။ ဒါက သဘာ၀ အတိုင္းျဖစ္ေပၚေနတဲ့
ေက်ာက္ျဖစ္ျပီး သူ႕အထဲမွာ သီးသန္႕ ေနရာတစ္ခုပါတယ္။ ဒီေက်ာက္ေလးကို လက္စြပ္ေတြမွာ
တပ္ဆင္ျပီးေတာ့ ပစၥည္း အေသးေလးေတြ ထည့္ဖို႕ အသံုးျပဳႏိုင္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္
ခါးပတ္ထဲမွာ သိမ္းျပီးေတာ့ အသံုးျပဳႏိုင္တယ္။ သားလုပ္ရမွာကေတာ့ သားရဲ႕ ေသြးစက္နဲ႕
ဒီပစၥည္းကို ကုိယ္ပိုင္ျဖစ္ေအာင္ ေပါင္းစပ္ လိုက္ဖို႕ပါပဲ။”
နင္ေပ်ာ္ရႊင္သြားတယ္။
“ေကေက်ာက္တုန္း”
“အင္ေမာ္တယ္လမ္းကို
ေလွ်က္လွမ္းရာမွာ လမ္း ႏွစ္သြယ္ ရွိတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ က်င့္စဥ္နဲ႕ ကီက်င့္စဥ္။
ခႏၶာကိုယ္ က်င့္စဥ္က်င့္သူေတြဟာ
ဖင္းေဂါ့လမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းၾကသူေတြ ျဖစ္ျပီး သူတို႕ေတြက တန္ခိုးရွိ ရတနာ
ပစၥည္းေတြကို အသံုး မျပဳႏိုင္ၾကပါဘူး။”
“ကီက်င့္စဥ္
က်င့္သူေတြကေတာ့ ဇင္တ်န္ သက္ရွိျဖစ္သြားတာနဲ႕ အဆင့္နိမ့္ ရတနာ တခ်ိဳ႕ကို
အသံုးျပဳႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရတနာ ပစၥည္းေတြကို အသံုးျပဳ ရာမွာ အနိမ့္ဆံုး ရတနာ
ပစၥည္းရဲ့ အနည္းဆံုး လိုအပ္ခ်က္က ဇင္တ်န္အဆင့္ ေရာက္တဲ့ ကီက်င့္သူျဖစ္ရမွာပါ။
ဒါေၾကာင့္ ဖင္းေဂါ့ က်င့္စဥ္ က်င့္သူေတြက ကီ က်င့္စဥ္ကိုလည္း တစ္ျပိဳင္တည္း
က်င့္ၾကပါတယ္။”
“ဒါေပမဲ့ ေကာင္းကင္က
လူတိုင္းကို အခြင့္အေရး ေပးထားပါတယ္။”
“တစ္ခ်ိဳ႕ သဘာ၀ အေလ်ာက္
ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ပစၥည္းေတြမွာ တျခားဘာစြမ္းအားမွ သံုးဖို႕ မလိုပဲ ေသြးနဲံ႕ပဲ
ေပါင္းျပီးေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္လို႕ ရပါတယ္။ ေကေက်ာက္တုန္းကလည္း ဒီ အမ်ိဳးအစားထဲမွာ
ပါပါတယ္။”
“ဒါကို အရင္
ေပါင္းလိုက္ပါဦး။”
စႏိုးက ေျပာလိုက္တယ္။
“ဟုတ္ကဲ့ အေမ။ “နင္ လက္ခံလိုက္တယ္။
သူ မတုန္႕ဆိုင္းေနပဲ လက္ေခ်ာင္းထိပ္ကို ဓားေျမွာင္နဲ႕ ေဖာက္လိုက္ပါတယ္။ ေသြးတစ္စက္
က်သြားျပီးေတာ့ ေကေက်ာက္တုန္းက ေသြးစက္ကို စုပ္ယူသြားပါတယ္။ ေကေက်ာက္တုန္း
ေသြးေရာင္ နည္းနည္း ေပၚလာတယ္။
“အထဲ ၀င္စမ္း။” နင္က
စိတ္ထဲကေနညႊန္ၾကားလိုက္တဲ့အခါ ဓားေျမွာင္က ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီး ေကေက်ာက္တုန္းထဲက
ေနရာလြတ္ထဲ မွာ ေပၚလာပါတယ္။
“ထြက္လာခဲ့စမ္း။”
ဓားေျမွာင္ သူ႕လက္ေပၚမွာ ေပၚလာပါတယ္။
“ဘယ္ေလာက္ေတာင္
ေမွာ္ဆန္လိုက္တာလည္း။”
သူ အရင္ကတည္းက ဒီလို
ထည့္စရာပါတဲ့ သဘာ၀ ေက်ာက္ေတြ ရွိေနတာ ၾကားဖူးပါတယ္။ သူတို႕ေတြက လူေတြျပဳလုပ္ထားတဲ့
ကြက္လပ္ အက်ယ္ၾကီး ပါတဲ့ ရတနာေတြနဲ႕ ေတာ့ မတူၾကပါဘူး။ ေက ေက်ာက္တုံးဟာ
သဘာ၀အတိုင္းျဖစ္လို႕ ေနရာလြတ္ အေသးေလးသာ ပါပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ေက်ာက္ေလးေတြက
လက္သီးဆုပ္၊ ဦးေခါင္း အရြယ္ ေလာက္သာ ေနရာလြတ္ ရွိပါတယ္။ မီတာ တစ္၀က္ အရြယ္ေလာက္
ရွိတဲ့ ဒီ ေက်ာက္တံုးဟာ အလြန္ အဖိုးတန္ပါတယ္။
“အေမ။ ကၽြန္ေတာ့ရဲ့
ေကေက်ာက္တံုး ထည့္ဖို့႕ ခါးပါတ္ေလး လုပ္ေပးပါလား။”
စႏိုး
ေခါင္းညိတ္လိုက္တယ္”။ ရပါတယ္။ဒီေကေက်ာက္ ဟာ အဖိုးတန္တယ္လို႕ ေျပာလို႕ ရေပမဲ့
ငါတို႕ ဂ်ိကလန္အတြက္ေတာ့ သိပ္တန္ဖိုး မရွိပါဘူး။ မင္း အေဖရဲ့ အဆင့္အတန္းနဲ႕ဆိုရင္
စကားထဲ ထည့္ေျပာဖို မလိုပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ ရတနာကေတာ့ မင္းအေဖ အသက္နဲ႕ရင္းျပီးမွ
ရလာခဲ့တာပါ။”
စႏိုးက လက္သီးဆုပ္
အရြယ္ သက္တံ့ေရာင္ ျဖာထြက္ေနတဲ့ ေက်ာက္ကို လွမ္းေပးလိုက္တယ္။
“ဒါကိုလည္း
ေပါင္းလိုက္ပါ။”
နင္ လက္ေခ်ာင္းထိပ္္ကို
ေဖာက္လိုက္ျပီး ေက်ာက္တံုေပၚကို ေသြးစက္တစ္စက္ ခ်လိုက္ပါတယ္။ ေက်ာက္တံုးက
ေသြးစက္ကို စုပ္ယူသြားတယ္။ ေက်ာက္တံုးထဲမွာ ေသြးေက်ာမွ်င္ေလးေတြ အမ်ားၾကီး ေပၚလာတာ
ျမင္လိုက္ရတယ္။ ျပီးေတာ့ ေက်ာက္တံုးဟာ အရည္ ျဖစ္သြားျပီး နင္ဆီကို စီးသြားပါတယ္။
နင္ ခႏၶာကိုယ္
တစ္ခုလံုး ေအးစက္သြားတယ္။
“ဒါက ဘာပါလိမ့္”
“ဒါကလည္း ေကေက်ာက္လိုိုပဲ
သဘာ၀ ရတနာပါ။ ဒီ ရတနာ နာမည္က ေရႊေရာင္ ၀တ္စံုလို႔ ေခၚတယ္။ သား ဒါကို
ေပါင္းျပီးတာနဲ႕ ခ်က္ျခင္း အသံုး ျပဳနိုင္တယ္။ ဒီရတနာဟာ ကိုယ္ထဲကို စီး၀င္ျပီး
ပိုင္ရွင္ရဲ့ အေရျပားတစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီ ေရႊ၀တ္စံု အကာအကြယ္ ရွိရင္
ဇင္တ်န္ သက္ရွိေအာက္ အဆင့္ရွိတဲ့ ဘယ္သူမဆို သားရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို
မထိခိုက္ေစႏိုင္ဘူး။”
“အရမ္း အစြမ္းထက္တာပဲ။”
နင္ အံ့ၾသသြားတယ္။
သူဘယ္စာအုပ္မွာမွ
မဖတ္ဖူးဘူး။
ရီခၽြမ္ေျပာလိုက္တယ္။
“ဖင္းေဂါ့ ေခတ္ထဲက
ရွိတဲ့ ဒါဆီယန္ မင္းဆက္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ နယ္ေျမဟာ အလြန္ကို က်ယ္ျပန္႕လွတယ္။
ဒီခ်ိဳင့္၀ွမ္းေဒသမွာေတာ့ ငါတို႕ ဂ်ိကလန္က အရမ္းကို ေက်ာ္ၾကားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့
အလြန္အလွမ္းေ၀တဲ့ ေဒသေတြမွာ ငါတို႕ ဂ်ိကလန္ထက္ အစြမ္းထက္တဲ့ သူေတြ အမ်ားၾကီး
ရွိေနပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ေရွးက်ျပီး အလြန္ အစြမ္းထက္တဲ့ ကလန္ေတြမွာ အလားအလာ ေကာင္းတဲ့
မ်ိဳးဆက္သစ္ေလးေတြ ကို ကာကြယ္ဖို႕ ငယ္စဥ္တည္းက ေရႊ၀တ္စံု ေပးထားၾကပါတယ္။”
နင္
မင္သက္အံ့ၾသသြားတယ္။ သူအေဖကို ၾကည့္ျပီး ရင္ထဲ ေႏြးေထြးသြားတယ္။
သူ႕မိဘေတြက သူ႕အေပၚ
အရမ္း ခ်စ္ ၾကတာပဲ။
ဆက္ပါဦးမည္>>>>>>
မူရင္း စာေရးဆရာ : I
Eat tomatoes
ဘာသာျပန္သူ - Dr –
Panda
Dr – Panda ကို like
& follow လုပ္ထားဖို႔ မေမ့ၾကနဲ႕ေနာ္။
Unicode
Chapter 8 (နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် လက်တစ်ဖက်မှာ)
နင်ပြောနိုင်တာက သူ့ရဲ့ အသိစိတ်က ကမ္ဘာ အလွှာတွေ အကုန်လုံးကို ကျော်ဖြတ်ပြီးတော့ ဆက်သွားနေတာပဲ။ အလွှာ အများကြီး ကျော်ဖြတ်ပြီးတဲ့ အခါမှာတော့ သူ အဆူံမဲ့ လေဟာနယ်ထဲ ရောက်သွားတယ်။ ဒီ လေဟာနယ်ထဲမှာ နှိုင်းယှဉ်လို့ မရတဲ့ ဒီကောင်းကင် ကိုယ်ထည် ၂ခုကို တွေ့ရတယ်။ တစ်ခုကတော့ အလျှံညီးညီး မီးတောက်တွေ မျက်နှာပြင်ပေါ် ကခုန်နေပြီးတော့ အလင်းရောင်တွေ ဖြန့်ကျက်လွှတ်ထားတာ လေဟာနယ်ထဲမှာ အရမ်းကို ကြီးမားတဲ့ မီးတောက်ဘောလုံးကြီးလို ပါပဲ။
တစ်ခုကတာ့ မျက်နှာပြင်မှာ မဆုံးနိုင်တဲ့ ရေခဲပြင် တွေ ဖုံးလွှမ်းထားတာပြီးတော့ အရမ်းကိုကြီးမားတဲ့ osmanthus tree (အော့မန်းသပ် ပန်းပင်ကြီးဟာ) ရေခဲပြင်ထဲမှာ တစ်ပင်ထဲ ပေါက်နေပါတယ်။ ဒီ ကောင်းကင် ကိုယ်ထည် တစ်ခုကလည်း ကမ္ဘာ နောက်တစ်ပိုင်းကို အေးစက်စက် အလင်းရောင်တွေ ဖြန့်ကြတ်ပေးထားတယ်။
ဒါတွေဟာ အလွန်ကို ရှေးကျလှတဲ့ ကောင်းကင် ကိုယ်ထည်တွေဖြစ်ကြပြီးတော့ တစ်ခုက ဆိုလာကြယ် ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ခုက လကြယ်ဖြစ်တယ်။
အရမ်းကို လှတာပဲ။ နင် လုံး၀ အံ့သြသွားတယ်။ သူ အရမ်းကြီးမားလှတဲ့ မီးတောက်ကြီးတွေနဲ့ အရမ်းကြီးမားလှတဲ့ အော့မန်းသပ်သစ်ရွက်ကြီးတွေကို သေချာမြင်တွေ ရတယ်။တခြား [Crimsonbright Diagram of the Nine Heavens] (အနီရောင် ကောင်းကင် ကိုးဆင့် သိုင်းကျင့်စဉ်) ကျင့်သူတွေဟာ ဒီ ဆိုလာကြယ်နဲ့ လကြယ်ကို မှုန်ဝါးဝါး မြင်ရဖို့တောင် အင်မတန် ခက်ခဲတယ်။ သူကတော့ သစ်ရွက်ကြီးတွေကိုပါ သေချာမြင်နေရတယ်။
…
ခန်းမထဲမှာတော့
ရီချွမ်နဲ့ စနိုးက အ့ံ့သြစွာနဲ့ ကြည့်နေကြတယ်။ သူတို့တွေ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ ကြယ် အလင်းမှုန်တွေ နင်ဘေးနားမှာ ပေါ်လာတာ တွေ့လိုက်တယ်။ ဒီ ကြယ် အလင်းမှုန်တွေဟာ ရွှေရောင်နဲ့ ငွေရောင် လေးတွေပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ အရမ်းကို ပူလောင်လှတဲ့ ရွှေ အလင်းမှုန်လေးတွေနဲ့ အလွန်တရာအေးစက်တဲ့ ငွေ အလင်းမှုန် လေးတွေ ဖြစ်နေကြတာ။ အလင်းမှုန်လေးတွေက နင်ကို မရက်မနား လှည့်ပတ်နေကြတယ်။
ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ နင်ရဲ့ ဘယ်ဖဝါးမှာ ကြယ်ပုံစံတူ အသေးလေး ဖြစ်ပေါ်လာတယ်။ အဲ့ကြယ်လေးပေါ်မှာ အော့စ်မန်းသပ် သစ်ပင်ကို ရေးတေးတေး မြင်နေရတယ်။ ဒီကြယ်ဟာ လကြယ်ပါပဲ။
သူ့ရဲ့ ညာလက်မှာတော့ အရမ်းကို ပူလောင်တဲ့ ကြယ်အသေးလေး ဖြစ်ပေါ်လာတယ်။ ကြယ်အသေးလေးကို ရွှေ ကျီးကန်းက ဝန်းရံထားတယ်။ ဒီဟာကတော့ ဆိုလာကြယ် ဖြစ်တယ်။
( တရုတ် ဒဏ္ဍာရီတွင် နေကို ရွှေကျီးကန်းဟုလည်း ခေါ်ဆိုသည်။ နောက်ပိုင်း ဂျိနင် အလွန် အစွမ်းထက်လာသည့် အပိုင်းများတွင် ဒဏ္ဍာရီထဲမှ ဟုန်ယွိ၊ စွန်းဝူခုန်း တို့ ပါလာပါလိမ့်မည်။ )
နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် လက်တစ်ဖက်မှာ။
ကြယ် အလင်းမှုန်တွေက ဝန်းရံထားပြီးတော့ နင်ရဲ့ မျက်နှာဟာ အရမ်းကို အေးချမ်းနေတယ်။
ဒါ..ဒါ…
ရီချွမ်နဲ့ စနိုးတို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်ပြီး အလွန် အံ့သြသွားကြတယ်။
"နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် လက်တစ်ဖက်မှာ? "ရီချွမ် ဘယ်လောက်ပဲ အေးစက်စက် နိုင်နိုင် သူ့ မျက်နှာမှာ အံ့သြတုန်လှုပ်မှုကို မဖုံးကွယ်နိုင်ဘူး။" အော့မန်းတပ် သစ်ပင်က တစ်ဖက်မှာ ပေါက်လာပြီးတော့ ရွှေကျီးကန်းက တစ်ဖက်မှာ ပျံဝဲနေတယ်။?"
"ဒဏ္ဍာရီထဲက နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် လက်တစ်ဖက်မှာ?" စနိုး သူ့သားလက်ထဲက ကြယ် ပုံစံတူလေးတွေကို စိုက်ကြည့်နေမိတယ်။" ပြီးတော့ အော့မန်းတပ် သစ်ပင်က တစ်ဖက်မှာ ပေါက်လာပြီးတော့ ရွှေကျီးကန်းက တစ်ဖက်မှာ ပျံဝဲနေတယ်။?"
သူတိုဲ နှစ်ယောက်စလုံး အံ့သြမှင်သက် နေမိ ကြတယ်။ ပြောရရင်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးက ဒီ အကြောင်းတွေကို သာမာန် လူတွေထက် ပိုသိပြီးသားပါ။ ဒီ ကျမ်းကိုလည်း အစအဆုံး ဖတ်ထားပြီးသား။ ဒီလို မြင်တွေ့ ရတာဟာ ဘယ်အဆင့် ရောက်နေပြီလည်းဆိုတာကို နားလည်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ [Crimsonbright Diagram of the Nine Heavens] (အနီရောင် ကောင်းကင် ကိုးဆင့် သိုင်းကျင့်စဉ်) ဟာ ကျင့်ဖို့ အလွန် ခက်ပြီးတော့ တိုးတက်ဖို့လည်း အရမ်း နှေးပါတယ်။
ကျင့်စဉ်အစမှာ စတင်ပုံ ဟာလည်း အမျိုးမျိုးရှိတယ်။
ပထမ စတင်ပုံ တစ်ခုက ကြယ် အလင်းမျှင် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းလို့ခေါ်တယ်။ ကြယ် အလင်းတန်း မျှင်လေး နှစ်ခုဟာ ခန္ဓာကိုယ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းလေး စီးဝင်သွားတယ်။ ဒါကတော့ အညံံ့ဆုံး ကျင့်စဉ် စတင်ပုံဖြစ်ပြီး ဒီလိုစတင်သူဟာ တိုးတက်ရာမှာ အလွန့် အလွန်ကို နှေးကွေးပါတယ်။
ဒုတိယ စတင်ပုံ တစ်မျိုးကတော့ ကြယ် အလင်းတိမ်တိုက်လို့ ခေါ်တယ်။ ကြယ် အလင်းတန်းတွေ အများကြီးဟာ ခန္ဓာကိုယ်ဘေးမှာ တိမ်တိုက်သဖွယ် ဝန်းရံထားကြတယ်။ ဒါလို စတင်ရင်တော့ အခြေ အနေ မဆိုးဘူးပြောနိုင်တယ်။
တတိယ စတင်ပုံကတော့ ကြယ် အလင်းတန်း လေပွေ၊ နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် လက်တစ်ဖက်မှာထားခြင်း။ လို့ ခေါ်ကြတယ်။ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ ကြယ်အလင်းတန်းတွေက ဟာ လေဆင်နှာမောင်းသဖွယ် ခန္ဓာကိုယ်ဘေးမှာ ဖြစ်ပေါ်လာပြီးတော့ ဘယ်ဘက်လက်မှာ လကြယ် နဲ့ ညာဘက်လက်မှာ နေကြယ် ဖြစ်ပေါ်လာတယ်။ ဒါကတော့ အထွဋ်အထိပ် အဆင့် အခြေအနေပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဒီ ကြယ်ပုံစံတူ နှစ်ခုဟာ အရမ်းကို အစစ်နဲ့ တူလွန်းပြီးတော့ အော့မန်းသပ် သစ်ပင်ကို လပေါ်မှာ မြင်ရပြီး ရွှေကျီးကန်းကို နေပေါ်မှာ မြင်ရတဲ့ အဆင့်ကိုတော့ ဒဏ္ဍာရီထဲမှာသာ ကြားဖူးတဲ့ အလုံးစုံ ပြည့်စုံနေတဲ့ အဆင့်လို့ ပြောနိုင်တယ်။
ဒီလို အဖြေမျိုးတွေ့ရတာကလည်း သိပ်တော့ အံ့သြစရာ မကောင်းလှပါဘူး။
နင်က နုဝါရဲ့ ပုံရိပ်ဖော် ပန်းချီကားကျင့်စဉ်ကို မွေးကတည်းက လေ့ကျင့်ထားတာဆိုတော့ အရမ်းကို ပြည့်စုံနေတာပါ။ ဒီကျင့်စဉ်က ဒီဗာ လောကမှာတောင် နံပါတ်တစ်ကျင့်စဉ်လို့ ပြောလို့ ရတယ်။ ပြီးတော့ နင်က အခု စိတ်ကိုတောင် နှစ်ပိုင်းခွဲလို့ ရနေပြီ။ သူ့ရဲ့ စိတ်ဟာ ဘယ်လောက် အစွမ်းထက်နေပြီလည်းဆိုတာ မှန်းလို့ ရပါတယ်။ ပြီးတော့ မွေးကတည်းက သူ့ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ သဘာ၀ စွမ်းအင်တွေနဲ့ အမြဲတမ်း သန့်စင်နေတာဆိုတော့ အခုအချိန်မှာ သူ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ မကောင်းမှုတွေ မရှိပဲ မွေးကာစကလေးငယ်လို လုံး၀ ဖြူစင်နေပါတယ်။ သူ့ ခန္ဓာကိုယ် ဖြူစင်မှုဟာ ဇင်တျန် သက်ရှိ အဆင့် လောက်နဲ့ ကို တူညီနေပါပြီ။
သူ့ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ဇင်တျန် သက်ရှိလို သန့်စင်နေပြီး သူ့ စိတ်ဟာ နှစ်ပိုင်းခွဲလို့ ရနေပြီ။
ဒီ အစွမ်းနှစ်ခု ပေါင်းတာနဲ့ သူဟာ ဖင်းဂေါ့ ခန္ဓာကိုယ် ကျင့်စဉ် အတွက်ကို စတင်ဖို့ အကောင်းဆုံး အဆင့်ကို ရောက်နေပါပြီ။
စနိုး အရမ်း စိတ်လှုပ်ရှားလို့ ခန္ဓာကိုယ် တဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီး မျက်နှာ အနည်းငယ် နီ သွားပါတယ်။
“ကျွန်မတို့ သားမှာ ဒီလို သဘာဝက ပေးတဲ့ လက်ဆောင်မျိုး ရှိနေတာ ၊ ရီချွမ်ရေ နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် လက်တစ်ဖက်မှာထားပြီး အော့မန်းသပ် သစ်ပင်ကို လပေါ်မှာ မြင်ရပြီး ရွှေကျီးကန်းကို နေပေါ်မှာ မြင်ရတဲ့ အဆင့် ဆိုတာ။ ဒါ ဒဏ္ဍာရီထဲက အဆင့်ပဲ။ ငါတို့သားလေးဟာ ဒီ [Crimsonbright Diagram of the Nine Heavens] (အနီရောင် ကောင်းကင် ကိုးဆင့် သိုင်းကျင့်စဉ်)ကို သူပြီးဆုံးအောင် လေ့ကျင့်နိုင်လိမ့်မယ်။”
ရီချွမ်လည်း အရမ်းကို ဝမ်းသာနေတယ်။
“သူ့သားလေး မွေးလာတုန်းက သူ့သားရဲ့ သွေးကြောမကြီးက အရမ်းကို အားနည်းနေပြီး သူ့ အရိုး အဆစ်တွေက သာမာန် လောက်ပဲဆိုတာ သတိထားမိတယ်။ သူ့သားလေး မမွေးခင် သန္ဓေသားတုန်းက ဒဏ်ဖြစ်ဖူးကြောင့် သူ နားလည်ပေမဲ့ သူ စိတ်ညစ်မိတယ်။ ဒီလို လူ အချင်းချင်း သတ်ဖြတ်နေတဲ့ ခေတ်ကြီးမှာ အစွမ်း မရှိသူတစ်ယောက်ဟာ သာယာတဲ့ ဘဝကို ပိုင်ဆိုင်ဖို့ ခက်ခဲ လွန်းပါတယ်။ သူမသေခင် မှာ သူ့သားကို ကာကွယ်ပေးနိုင်ပေမဲ့ သူ သေသွားတဲ့ အခါဆိုရင်ကော?”
ရီချွမ် သူ့မိန်းမကို ဖက်ပြီးတော့ ဒါ ငါ့ တို့ သားလေး၊ ငါတို့ သားလေး လို့ ဝမ်းသာအားရ အော်လိုက်ပြီး နင်ကို ကြည့်နေမိတယ်။ မိဘက သားသမီးကို နဂါးတစ်ကောင်လို ပျံဝဲနေတာ မမြင်ချင်တာ ဘယ်မှာ ရှိလို့လဲ။
….
နင်ဟာ နေကို လက်ဖက် လကို လက်တစ်ဖက် ဆက်ကိုင်ထားပြီးတော့ တရားဆက်ထိုင်နေတယ်။
ဒီကြယ် နှစ်ခုက စွမ်းအင်တွေဟာ နင် ခန္ဓာကိုယ်ထဲကို အဆင်မပြတ် စီးဝင်နေတယ်။ ဒီစွမ်းအင်တွေကို နင်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ဆဲလ်တွေက အငမ်းမရ စုပ်ယူနေပြီးတော့ သူ့ကြွက်သားတွေ အရိုးအဆစ်တွေဟာ ချက်ခြင်း ပြောင်းလဲလာတယ်။
ဝှစ်.. ရေခဲလွှာလေးတစ်ထပ် နင်ရဲ့ သားမွေး အကျီၤ ပေါ်ကို ဖုံးအုပ်သွားတယ်။ ကလစ်..ကလစ်… ချက်ခြင်းပဲနင်ရဲ့ ကျောဘက်မှာ အဝတ်အစားတွေကို မီးလောင်လာတယ်။
ရေခဲ နဲ့ မီးတောက်…
ရီချွမ်းက လက်ညိုးက အလင်းတန်းနဲ့ နင်ရဲ့ ကျောဘက်ကို ညွှန်လိုက်တယ်။ သူ့မီးလောင်နေတဲ့ အကျီၤ ပြုတ်ကျသွား ပြီး နင်ရဲ့ ကျောပြင် ပေါ်လာတယ်။ သူ့ကျောပြင်မှာ ဘယ်ဘက်မှာ ငွေရောင် အလင်းတွေ ထွက်နေပြီး ညာဘက်မှာတော့ ရွှေရောင် အလင်းတွေ ထွက်နေတယ်။
ဘယ်ဘက်က ရေခဲဘက်ဖြစ်ပြီး ငွေရောင် အလင်းတန်းတွေဟာ တဖြည်းဖြည်း င်္သကတ တွေ ဖြစ်သွားကြတယ်။
ညာဘက်က တောက်လောင်နေတဲ့ ဆီက ရွှေရောင် အလင်းတန်းတွေကလည်း င်္သကတတွေ ဖြစ်သွားကြတယ်။
စနိုး ရေရွတ်လိုက်တယ်။
“Divine တက်တူး! သူ ပထမဆုံး လေ့ကျင့်တာတောင် ဒီ တက်တူးတွေ ဖြစ်ပေါ်လာတယ်။ ဒီ နှုန်းအတိုင် တက်တူး ဆက်ဖြစ်နေရင် ၁၀ ရက်လောက်ဆိုရင် တက်တူး အပြည့်အ၀ ဖြစ်ပေါ်မှုပြီးလောက်ပြီ။ ဒါဆို [Crimsonbright Diagram of the Nine Heavens] (အနီရောင် ကောင်းကင် ကိုးဆင့် သိုင်းကျင့်စဉ်) ရဲ့ ပထမ အဆင့် အောင်မြင်သွားပြီ။”
ရီချွမ်ထောက်ခံလိုက်တယ်။
“မှန်တယ်။”
အချိန်တွေ တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံးသွားတယ်..
နင်ရဲ့ ကျောပေါ်က နတ်ဘုရား တက်တူးတွေ ဆက်ပြီး တောက်ပနေကြတယ်။ ကြည့်ပြီး ပြောနိုင်တာကတော့ ဘယ်ဘက် အခြမ်းက ယုန်ကလေးပေါ်နေပြီး ညာဘက်တော့ ရွှေကျီးကန်းပုံပေါ်လာတာပဲ။
အံ့ခမန်းဖွယ် နတ်ဘုရား တက်တူး နှစ်စုံ။ တစ်ခုက လနတ်ဘုရားတက်တူးဖြစ်တဲ့ လ ပေါ်က ယုန် ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ခုက တော့ နေနတ်ဘုရား တက်တူးဖြစ်တဲ့ ရွှေကျီးကန်းပါ။
“ဟူး..”
နင် ရုတ်တရက် မျက်စိဖွင့်ပြီး သက်ပြင်းရှည်ကြီး မှုတ်ထုတ်လိုက်တယ်။ သူ့ကျောပေါ်က နတ်ဘုရား တက်တူးတွေ ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ လက်နှစ်ဖက်ထဲက နေနဲ့ လည်း တဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ ဒီလုဖြစ်တာတွေ့တော့ နင် အံ့သြသွားတယ်။ သူက [Crimsonbright Diagram of the Nine Heavens] (အနီရောင် ကောင်းကင် ကိုးဆင့် သိုင်းကျင့်စဉ်)ကို သေချာဖတ်ပြီးတော့ နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် တစ်ဖက်မှာ ကိုင်ပြီး အော့မန်းသပ် သစ်ပင်ကို လပေါ်မှာ မြင်ရပြီး ရွှေကျီးကန်းကို နေပေါ်မှာ မြင်ရတဲ့ အဆင့်ကို ဆိုတာ ဘယ် အခြေအနေလည်း ဆိုတာ သူနားလည်ပါတယ်။
“ဘယ်လောက်တောင် အစွမ်းထက်တဲ့ အားလည်း။” နင် လက်သီး ဆုပ်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ခွန်အားတွေ အများကြီး တိုးပွားလာခံစားလိုက်ရတယ်။ “ငါ အခုမှ ၄နှစ် အရွယ် ကလေးပဲ ရှပြီးတော့ ဖင်းဂေါ့ ကျင့်စဉ်စကျင့်တာ ဒီလောက်တောင် ငါ ခွန်အားကြီးလာတယ်။”
ရုတ်တရက် အေးစက်စက် အသံ ထွက်လာတယ်။
“အဝတ်တွေ လဲ လိုက်ပါ။” ရီချွမ်က လက်တစ်ဖက်ကို ဝှေ့ယမ်းလိုက်တော့ ကလေးသားမွေး ဝတ်စုံတစ်စုံထွက်ပေါ်လာတယ်။ နင်ဆီကို ပစ်ပေးလိုက်တယ်။
“ဟုတ်ကဲ့”
နင် ကမန်းကတန်း ကောက်ဝတ်လိုက်တယ်။
စနိုးကတော့ သူ့သားလေးကို ပျော်မဆုံးပဲ ကြည့်မ၀ ဖြစ်နေတယ်။ သူ့သားဟာ သူ့အတွက် ဂုဏ်ယူစရာ ဖြစ်စေခဲ့ပြီ။ သူမွေးဖွားလာတုန်းက သူ့ အနာဂတ် အတွက် စိုး ရိမ် ခဲ့ ရတယ်။ အခုတော့ သူ့သားရဲ့ အရည်အချင်းတွေကို တွေ့လိုက်ရပြီ။ အမေတစ်ယောက် အနေနဲ့ နှလုံးပီတိ ဂွမ်းဆီထိ ဖြစ်သွားရပြီ။
“နင်” ရီချွမ် ခေါ်လိုက်တယ်။
“အဖေ ။”
“သားရဲ့ အရည်အချင်းဟာ သာမာန် မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ သာမာန်လူသားကနေ ဇင်တျန် သက်ရှိအဖြစ်ကို ရောက်ချင်ပြီး အင်မော်တယ် ဖြစ်ချင်ရင်တော့ ဒီတစ်ခုတည်းနဲ့ မလုံလောက်သေးဘူး။ သားအကောင်းဆုံး ဖြစ်တဲ့ သင်ကြားမှုတွေကို ရဖို့ လိုအပ်တယ်။”
“အဖေကျွန်တော့ကို သင်ကြားပေးပါ။ “သူ ဦးညွတ်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။
“စနိုးရေ။” ရိချွမ် စနိုးကို ကြည့်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ စနိုး လက်စတ်ဖက် ယမ်းလိုက်တာ ပစ္စည်း ၂ခု ပေါ်လာတယ်။ တစ်ခုကတော့ လက်သည်းခွံ အရွယ်ရှိတဲ့ အစိမ်း ရောင်ရင့်ရင့် ကျောက်မျက်တုံး ပါ။ နောက်တစ်ခုကသက်တံ့ရောင်လက်နေတဲ့ လက်သီးဆုပ်အရွယ် ကျောက်တုံးပါ။
“ဒီ အစိမ်းရင့်ရောင် ကျောက်မျက် ကို ကေ ကျောက်တုန်းလို့ လူသိများကြတယ်။ ဒါက သဘာ၀ အတိုင်းဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ကျောက်ဖြစ်ပြီး သူ့အထဲမှာ သီးသန့် နေရာတစ်ခုပါတယ်။ ဒီကျောက်လေးကို လက်စွပ်တွေမှာ တပ်ဆင်ပြီးတော့ ပစ္စည်း အသေးလေးတွေ ထည့်ဖို့ အသုံးပြုနိုင်တယ်။ ဒါမှမဟုတ် ခါးပတ်ထဲမှာ သိမ်းပြီးတော့ အသုံးပြုနိုင်တယ်။ သားလုပ်ရမှာကတော့ သားရဲ့ သွေးစက်နဲ့ ဒီပစ္စည်းကို ကိုယ်ပိုင်ဖြစ်အောင် ပေါင်းစပ် လိုက်ဖို့ပါပဲ။”
နင်ပျော်ရွှင်သွားတယ်။
“ကေကျောက်တုန်း”
“အင်မော်တယ်လမ်းကို လျှေက်လှမ်းရာမှာ လမ်း နှစ်သွယ် ရှိတယ်။ ခန္ဓာကိုယ် ကျင့်စဉ်နဲ့ ကီကျင့်စဉ်။
ခန္ဓာကိုယ် ကျင့်စဉ်ကျင့်သူတွေဟာ ဖင်းဂေါ့လမ်းကို လျှောက်လှမ်းကြသူတွေ ဖြစ်ပြီး သူတို့တွေက တန်ခိုးရှိ ရတနာ ပစ္စည်းတွေကို အသုံး မပြုနိုင်ကြပါဘူး။”
“ကီကျင့်စဉ် ကျင့်သူတွေကတော့ ဇင်တျန် သက်ရှိဖြစ်သွားတာနဲ့ အဆင့်နိမ့် ရတနာ တချို့ကို အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ရတနာ ပစ္စည်းတွေကို အသုံးပြု ရာမှာ အနိမ့်ဆုံး ရတနာ ပစ္စည်းရဲ့ အနည်းဆုံး လိုအပ်ချက်က ဇင်တျန်အဆင့် ရောက်တဲ့ ကီကျင့်သူဖြစ်ရမှာပါ။ ဒါကြောင့် ဖင်းဂေါ့ ကျင့်စဉ် ကျင့်သူတွေက ကီ ကျင့်စဉ်ကိုလည်း တစ်ပြိုင်တည်း ကျင့်ကြပါတယ်။”
“ဒါပေမဲ့ ကောင်းကင်က လူတိုင်းကို အခွင့်အရေး ပေးထားပါတယ်။”
“တစ်ချို့ သဘာ၀ အလျောက် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ပစ္စည်းတွေမှာ တခြားဘာစွမ်းအားမှ သုံးဖို့ မလိုပဲ သွေးနဲံ့ပဲ ပေါင်းပြီးတော့ ထိန်းချုပ်လို့ ရပါတယ်။ ကေကျောက်တုန်းကလည်း ဒီ အမျိုးအစားထဲမှာ ပါပါတယ်။”
“ဒါကို အရင် ပေါင်းလိုက်ပါဦး။”
စနိုးက ပြောလိုက်တယ်။
“ဟုတ်ကဲ့ အမေ။ “နင် လက်ခံလိုက်တယ်။ သူ မတုန့်ဆိုင်းနေပဲ လက်ချောင်းထိပ်ကို ဓားမြှောင်နဲ့ ဖောက်လိုက်ပါတယ်။ သွေးတစ်စက် ကျသွားပြီးတော့ ကေကျောက်တုန်းက သွေးစက်ကို စုပ်ယူသွားပါတယ်။ ကေကျောက်တုန်း သွေးရောင် နည်းနည်း ပေါ်လာတယ်။
“အထဲ ဝင်စမ်း။” နင်က စိတ်ထဲကနေညွှန်ကြားလိုက်တဲ့အခါ ဓားမြှောင်က ပျောက်ကွယ်သွားပြီး ကေကျောက်တုန်းထဲက နေရာလွတ်ထဲ မှာ ပေါ်လာပါတယ်။
“ထွက်လာခဲ့စမ်း။” ဓားမြှောင် သူ့လက်ပေါ်မှာ ပေါ်လာပါတယ်။
“ဘယ်လောက်တောင် မှော်ဆန်လိုက်တာလည်း။”
သူ အရင်ကတည်းက ဒီလို ထည့်စရာပါတဲ့ သဘာ၀ ကျောက်တွေ ရှိနေတာ ကြားဖူးပါတယ်။ သူတို့တွေက လူတွေပြုလုပ်ထားတဲ့ ကွက်လပ် အကျယ်ကြီး ပါတဲ့ ရတနာတွေနဲ့ တော့ မတူကြပါဘူး။ ကေ ကျောက်တုံးဟာ သဘာဝအတိုင်းဖြစ်လို့ နေရာလွတ် အသေးလေးသာ ပါပါတယ်။ တစ်ချို့ ကျောက်လေးတွေက လက်သီးဆုပ်၊ ဦးခေါင်း အရွယ် လောက်သာ နေရာလွတ် ရှိပါတယ်။ မီတာ တစ်ဝက် အရွယ်လောက် ရှိတဲ့ ဒီ ကျောက်တုံးဟာ အလွန် အဖိုးတန်ပါတယ်။
“အမေ။ ကျွန်တော့ရဲ့ ကေကျောက်တုံး ထည့်ဖို့ ခါးပါတ်လေး လုပ်ပေးပါလား။”
စနိုး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်”။ ရပါတယ်။ဒီကေကျောက် ဟာ အဖိုးတန်တယ်လို့ ပြောလို့ ရပေမဲ့ ငါတို့ ဂျိကလန်အတွက်တော့ သိပ်တန်ဖိုး မရှိပါဘူး။ မင်း အဖေရဲ့ အဆင့်အတန်းနဲ့ဆိုရင် စကားထဲ ထည့်ပြောဖို မလိုပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ နောက် ရတနာကတော့ မင်းအဖေ အသက်နဲ့ရင်းပြီးမှ ရလာခဲ့တာပါ။”
စနိုးက လက်သီးဆုပ် အရွယ် သက်တံ့ရောင် ဖြာထွက်နေတဲ့ ကျောက်ကို လှမ်းပေးလိုက်တယ်။
“ဒါကိုလည်း ပေါင်းလိုက်ပါ။”
နင် လက်ချောင်းထိပ်ကို ဖောက်လိုက်ပြီး ကျောက်တုံပေါ်ကို သွေးစက်တစ်စက် ချလိုက်ပါတယ်။ ကျောက်တုံးက သွေးစက်ကို စုပ်ယူသွားတယ်။ ကျောက်တုံးထဲမှာ သွေးကျောမျှင်လေးတွေ အများကြီး ပေါ်လာတာ မြင်လိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ ကျောက်တုံးဟာ အရည် ဖြစ်သွားပြီး နင်ဆီကို စီးသွားပါတယ်။
နင် ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး အေးစက်သွားတယ်။
“ဒါက ဘာပါလိမ့်”
“ဒါကလည်း ကေကျောက်လိုပဲ သဘာ၀ ရတနာပါ။ ဒီ ရတနာ နာမည်က ရွှေရောင် ဝတ်စုံလို့ ခေါ်တယ်။ သား ဒါကို ပေါင်းပြီးတာနဲ့ ချက်ခြင်း အသုံး ပြုနိုင်တယ်။ ဒီရတနာဟာ ကိုယ်ထဲကို စီးဝင်ပြီး ပိုင်ရှင်ရဲ့ အရေပြားတစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖြစ်သွားတယ်။ ဒီ ရွှေဝတ်စုံ အကာအကွယ် ရှိရင် ဇင်တျန် သက်ရှိအောက် အဆင့်ရှိတဲ့ ဘယ်သူမဆို သားရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို မထိခိုက်စေနိုင်ဘူး။”
“အရမ်း အစွမ်းထက်တာပဲ။”
နင် အံ့သြသွားတယ်။
သူဘယ်စာအုပ်မှာမှ မဖတ်ဖူးဘူး။
ရီချွမ်ပြောလိုက်တယ်။
“ဖင်းဂေါ့ ခေတ်ထဲက ရှိတဲ့ ဒါဆီယန် မင်းဆက်အုပ်ချုပ်တဲ့ နယ်မြေဟာ အလွန်ကို ကျယ်ပြန့်လှတယ်။ ဒီချိုင့်ဝှမ်းဒေသမှာတော့ ငါတို့ ဂျိကလန်က အရမ်းကို ကျော်ကြားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အလွန်အလှမ်းဝေတဲ့ ဒေသတွေမှာ ငါတို့ ဂျိကလန်ထက် အစွမ်းထက်တဲ့ သူတွေ အများကြီး ရှိနေပါတယ်။ တစ်ချို့ ရှေးကျပြီး အလွန် အစွမ်းထက်တဲ့ ကလန်တွေမှာ အလားအလာ ကောင်းတဲ့ မျိုးဆက်သစ်လေးတွေ ကို ကာကွယ်ဖို့ ငယ်စဉ်တည်းက ရွှေဝတ်စုံ ပေးထားကြပါတယ်။”
နင် မင်သက်အံ့သြသွားတယ်။ သူအဖေကို ကြည့်ပြီး ရင်ထဲ နွေးထွေးသွားတယ်။
သူ့မိဘတွေက သူ့အပေါ် အရမ်း ချစ် ကြတာပဲ။
ဆက်ပါဦးမည်>>>>>>
မူရင်း စာရေးဆရာ : I Eat tomatoes
ဘာသာပြန်သူ - Dr – Panda
Dr – Panda ကို like & follow လုပ်ထားဖို့ မမေ့ကြနဲ့နော်။
Chapter 8 (နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် လက်တစ်ဖက်မှာ)
နင်ပြောနိုင်တာက သူ့ရဲ့ အသိစိတ်က ကမ္ဘာ အလွှာတွေ အကုန်လုံးကို ကျော်ဖြတ်ပြီးတော့ ဆက်သွားနေတာပဲ။ အလွှာ အများကြီး ကျော်ဖြတ်ပြီးတဲ့ အခါမှာတော့ သူ အဆူံမဲ့ လေဟာနယ်ထဲ ရောက်သွားတယ်။ ဒီ လေဟာနယ်ထဲမှာ နှိုင်းယှဉ်လို့ မရတဲ့ ဒီကောင်းကင် ကိုယ်ထည် ၂ခုကို တွေ့ရတယ်။ တစ်ခုကတော့ အလျှံညီးညီး မီးတောက်တွေ မျက်နှာပြင်ပေါ် ကခုန်နေပြီးတော့ အလင်းရောင်တွေ ဖြန့်ကျက်လွှတ်ထားတာ လေဟာနယ်ထဲမှာ အရမ်းကို ကြီးမားတဲ့ မီးတောက်ဘောလုံးကြီးလို ပါပဲ။
တစ်ခုကတာ့ မျက်နှာပြင်မှာ မဆုံးနိုင်တဲ့ ရေခဲပြင် တွေ ဖုံးလွှမ်းထားတာပြီးတော့ အရမ်းကိုကြီးမားတဲ့ osmanthus tree (အော့မန်းသပ် ပန်းပင်ကြီးဟာ) ရေခဲပြင်ထဲမှာ တစ်ပင်ထဲ ပေါက်နေပါတယ်။ ဒီ ကောင်းကင် ကိုယ်ထည် တစ်ခုကလည်း ကမ္ဘာ နောက်တစ်ပိုင်းကို အေးစက်စက် အလင်းရောင်တွေ ဖြန့်ကြတ်ပေးထားတယ်။
ဒါတွေဟာ အလွန်ကို ရှေးကျလှတဲ့ ကောင်းကင် ကိုယ်ထည်တွေဖြစ်ကြပြီးတော့ တစ်ခုက ဆိုလာကြယ် ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ခုက လကြယ်ဖြစ်တယ်။
အရမ်းကို လှတာပဲ။ နင် လုံး၀ အံ့သြသွားတယ်။ သူ အရမ်းကြီးမားလှတဲ့ မီးတောက်ကြီးတွေနဲ့ အရမ်းကြီးမားလှတဲ့ အော့မန်းသပ်သစ်ရွက်ကြီးတွေကို သေချာမြင်တွေ ရတယ်။တခြား [Crimsonbright Diagram of the Nine Heavens] (အနီရောင် ကောင်းကင် ကိုးဆင့် သိုင်းကျင့်စဉ်) ကျင့်သူတွေဟာ ဒီ ဆိုလာကြယ်နဲ့ လကြယ်ကို မှုန်ဝါးဝါး မြင်ရဖို့တောင် အင်မတန် ခက်ခဲတယ်။ သူကတော့ သစ်ရွက်ကြီးတွေကိုပါ သေချာမြင်နေရတယ်။
…
ခန်းမထဲမှာတော့
ရီချွမ်နဲ့ စနိုးက အ့ံ့သြစွာနဲ့ ကြည့်နေကြတယ်။ သူတို့တွေ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ ကြယ် အလင်းမှုန်တွေ နင်ဘေးနားမှာ ပေါ်လာတာ တွေ့လိုက်တယ်။ ဒီ ကြယ် အလင်းမှုန်တွေဟာ ရွှေရောင်နဲ့ ငွေရောင် လေးတွေပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ အရမ်းကို ပူလောင်လှတဲ့ ရွှေ အလင်းမှုန်လေးတွေနဲ့ အလွန်တရာအေးစက်တဲ့ ငွေ အလင်းမှုန် လေးတွေ ဖြစ်နေကြတာ။ အလင်းမှုန်လေးတွေက နင်ကို မရက်မနား လှည့်ပတ်နေကြတယ်။
ဖြည်းဖြည်းချင်းပဲ နင်ရဲ့ ဘယ်ဖဝါးမှာ ကြယ်ပုံစံတူ အသေးလေး ဖြစ်ပေါ်လာတယ်။ အဲ့ကြယ်လေးပေါ်မှာ အော့စ်မန်းသပ် သစ်ပင်ကို ရေးတေးတေး မြင်နေရတယ်။ ဒီကြယ်ဟာ လကြယ်ပါပဲ။
သူ့ရဲ့ ညာလက်မှာတော့ အရမ်းကို ပူလောင်တဲ့ ကြယ်အသေးလေး ဖြစ်ပေါ်လာတယ်။ ကြယ်အသေးလေးကို ရွှေ ကျီးကန်းက ဝန်းရံထားတယ်။ ဒီဟာကတော့ ဆိုလာကြယ် ဖြစ်တယ်။
( တရုတ် ဒဏ္ဍာရီတွင် နေကို ရွှေကျီးကန်းဟုလည်း ခေါ်ဆိုသည်။ နောက်ပိုင်း ဂျိနင် အလွန် အစွမ်းထက်လာသည့် အပိုင်းများတွင် ဒဏ္ဍာရီထဲမှ ဟုန်ယွိ၊ စွန်းဝူခုန်း တို့ ပါလာပါလိမ့်မည်။ )
နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် လက်တစ်ဖက်မှာ။
ကြယ် အလင်းမှုန်တွေက ဝန်းရံထားပြီးတော့ နင်ရဲ့ မျက်နှာဟာ အရမ်းကို အေးချမ်းနေတယ်။
ဒါ..ဒါ…
ရီချွမ်နဲ့ စနိုးတို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်ပြီး အလွန် အံ့သြသွားကြတယ်။
"နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် လက်တစ်ဖက်မှာ? "ရီချွမ် ဘယ်လောက်ပဲ အေးစက်စက် နိုင်နိုင် သူ့ မျက်နှာမှာ အံ့သြတုန်လှုပ်မှုကို မဖုံးကွယ်နိုင်ဘူး။" အော့မန်းတပ် သစ်ပင်က တစ်ဖက်မှာ ပေါက်လာပြီးတော့ ရွှေကျီးကန်းက တစ်ဖက်မှာ ပျံဝဲနေတယ်။?"
"ဒဏ္ဍာရီထဲက နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် လက်တစ်ဖက်မှာ?" စနိုး သူ့သားလက်ထဲက ကြယ် ပုံစံတူလေးတွေကို စိုက်ကြည့်နေမိတယ်။" ပြီးတော့ အော့မန်းတပ် သစ်ပင်က တစ်ဖက်မှာ ပေါက်လာပြီးတော့ ရွှေကျီးကန်းက တစ်ဖက်မှာ ပျံဝဲနေတယ်။?"
သူတိုဲ နှစ်ယောက်စလုံး အံ့သြမှင်သက် နေမိ ကြတယ်။ ပြောရရင်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးက ဒီ အကြောင်းတွေကို သာမာန် လူတွေထက် ပိုသိပြီးသားပါ။ ဒီ ကျမ်းကိုလည်း အစအဆုံး ဖတ်ထားပြီးသား။ ဒီလို မြင်တွေ့ ရတာဟာ ဘယ်အဆင့် ရောက်နေပြီလည်းဆိုတာကို နားလည်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ [Crimsonbright Diagram of the Nine Heavens] (အနီရောင် ကောင်းကင် ကိုးဆင့် သိုင်းကျင့်စဉ်) ဟာ ကျင့်ဖို့ အလွန် ခက်ပြီးတော့ တိုးတက်ဖို့လည်း အရမ်း နှေးပါတယ်။
ကျင့်စဉ်အစမှာ စတင်ပုံ ဟာလည်း အမျိုးမျိုးရှိတယ်။
ပထမ စတင်ပုံ တစ်ခုက ကြယ် အလင်းမျှင် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းလို့ခေါ်တယ်။ ကြယ် အလင်းတန်း မျှင်လေး နှစ်ခုဟာ ခန္ဓာကိုယ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းလေး စီးဝင်သွားတယ်။ ဒါကတော့ အညံံ့ဆုံး ကျင့်စဉ် စတင်ပုံဖြစ်ပြီး ဒီလိုစတင်သူဟာ တိုးတက်ရာမှာ အလွန့် အလွန်ကို နှေးကွေးပါတယ်။
ဒုတိယ စတင်ပုံ တစ်မျိုးကတော့ ကြယ် အလင်းတိမ်တိုက်လို့ ခေါ်တယ်။ ကြယ် အလင်းတန်းတွေ အများကြီးဟာ ခန္ဓာကိုယ်ဘေးမှာ တိမ်တိုက်သဖွယ် ဝန်းရံထားကြတယ်။ ဒါလို စတင်ရင်တော့ အခြေ အနေ မဆိုးဘူးပြောနိုင်တယ်။
တတိယ စတင်ပုံကတော့ ကြယ် အလင်းတန်း လေပွေ၊ နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် လက်တစ်ဖက်မှာထားခြင်း။ လို့ ခေါ်ကြတယ်။ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ ကြယ်အလင်းတန်းတွေက ဟာ လေဆင်နှာမောင်းသဖွယ် ခန္ဓာကိုယ်ဘေးမှာ ဖြစ်ပေါ်လာပြီးတော့ ဘယ်ဘက်လက်မှာ လကြယ် နဲ့ ညာဘက်လက်မှာ နေကြယ် ဖြစ်ပေါ်လာတယ်။ ဒါကတော့ အထွဋ်အထိပ် အဆင့် အခြေအနေပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဒီ ကြယ်ပုံစံတူ နှစ်ခုဟာ အရမ်းကို အစစ်နဲ့ တူလွန်းပြီးတော့ အော့မန်းသပ် သစ်ပင်ကို လပေါ်မှာ မြင်ရပြီး ရွှေကျီးကန်းကို နေပေါ်မှာ မြင်ရတဲ့ အဆင့်ကိုတော့ ဒဏ္ဍာရီထဲမှာသာ ကြားဖူးတဲ့ အလုံးစုံ ပြည့်စုံနေတဲ့ အဆင့်လို့ ပြောနိုင်တယ်။
ဒီလို အဖြေမျိုးတွေ့ရတာကလည်း သိပ်တော့ အံ့သြစရာ မကောင်းလှပါဘူး။
နင်က နုဝါရဲ့ ပုံရိပ်ဖော် ပန်းချီကားကျင့်စဉ်ကို မွေးကတည်းက လေ့ကျင့်ထားတာဆိုတော့ အရမ်းကို ပြည့်စုံနေတာပါ။ ဒီကျင့်စဉ်က ဒီဗာ လောကမှာတောင် နံပါတ်တစ်ကျင့်စဉ်လို့ ပြောလို့ ရတယ်။ ပြီးတော့ နင်က အခု စိတ်ကိုတောင် နှစ်ပိုင်းခွဲလို့ ရနေပြီ။ သူ့ရဲ့ စိတ်ဟာ ဘယ်လောက် အစွမ်းထက်နေပြီလည်းဆိုတာ မှန်းလို့ ရပါတယ်။ ပြီးတော့ မွေးကတည်းက သူ့ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ သဘာ၀ စွမ်းအင်တွေနဲ့ အမြဲတမ်း သန့်စင်နေတာဆိုတော့ အခုအချိန်မှာ သူ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ မကောင်းမှုတွေ မရှိပဲ မွေးကာစကလေးငယ်လို လုံး၀ ဖြူစင်နေပါတယ်။ သူ့ ခန္ဓာကိုယ် ဖြူစင်မှုဟာ ဇင်တျန် သက်ရှိ အဆင့် လောက်နဲ့ ကို တူညီနေပါပြီ။
သူ့ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ဇင်တျန် သက်ရှိလို သန့်စင်နေပြီး သူ့ စိတ်ဟာ နှစ်ပိုင်းခွဲလို့ ရနေပြီ။
ဒီ အစွမ်းနှစ်ခု ပေါင်းတာနဲ့ သူဟာ ဖင်းဂေါ့ ခန္ဓာကိုယ် ကျင့်စဉ် အတွက်ကို စတင်ဖို့ အကောင်းဆုံး အဆင့်ကို ရောက်နေပါပြီ။
စနိုး အရမ်း စိတ်လှုပ်ရှားလို့ ခန္ဓာကိုယ် တဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီး မျက်နှာ အနည်းငယ် နီ သွားပါတယ်။
“ကျွန်မတို့ သားမှာ ဒီလို သဘာဝက ပေးတဲ့ လက်ဆောင်မျိုး ရှိနေတာ ၊ ရီချွမ်ရေ နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် လက်တစ်ဖက်မှာထားပြီး အော့မန်းသပ် သစ်ပင်ကို လပေါ်မှာ မြင်ရပြီး ရွှေကျီးကန်းကို နေပေါ်မှာ မြင်ရတဲ့ အဆင့် ဆိုတာ။ ဒါ ဒဏ္ဍာရီထဲက အဆင့်ပဲ။ ငါတို့သားလေးဟာ ဒီ [Crimsonbright Diagram of the Nine Heavens] (အနီရောင် ကောင်းကင် ကိုးဆင့် သိုင်းကျင့်စဉ်)ကို သူပြီးဆုံးအောင် လေ့ကျင့်နိုင်လိမ့်မယ်။”
ရီချွမ်လည်း အရမ်းကို ဝမ်းသာနေတယ်။
“သူ့သားလေး မွေးလာတုန်းက သူ့သားရဲ့ သွေးကြောမကြီးက အရမ်းကို အားနည်းနေပြီး သူ့ အရိုး အဆစ်တွေက သာမာန် လောက်ပဲဆိုတာ သတိထားမိတယ်။ သူ့သားလေး မမွေးခင် သန္ဓေသားတုန်းက ဒဏ်ဖြစ်ဖူးကြောင့် သူ နားလည်ပေမဲ့ သူ စိတ်ညစ်မိတယ်။ ဒီလို လူ အချင်းချင်း သတ်ဖြတ်နေတဲ့ ခေတ်ကြီးမှာ အစွမ်း မရှိသူတစ်ယောက်ဟာ သာယာတဲ့ ဘဝကို ပိုင်ဆိုင်ဖို့ ခက်ခဲ လွန်းပါတယ်။ သူမသေခင် မှာ သူ့သားကို ကာကွယ်ပေးနိုင်ပေမဲ့ သူ သေသွားတဲ့ အခါဆိုရင်ကော?”
ရီချွမ် သူ့မိန်းမကို ဖက်ပြီးတော့ ဒါ ငါ့ တို့ သားလေး၊ ငါတို့ သားလေး လို့ ဝမ်းသာအားရ အော်လိုက်ပြီး နင်ကို ကြည့်နေမိတယ်။ မိဘက သားသမီးကို နဂါးတစ်ကောင်လို ပျံဝဲနေတာ မမြင်ချင်တာ ဘယ်မှာ ရှိလို့လဲ။
….
နင်ဟာ နေကို လက်ဖက် လကို လက်တစ်ဖက် ဆက်ကိုင်ထားပြီးတော့ တရားဆက်ထိုင်နေတယ်။
ဒီကြယ် နှစ်ခုက စွမ်းအင်တွေဟာ နင် ခန္ဓာကိုယ်ထဲကို အဆင်မပြတ် စီးဝင်နေတယ်။ ဒီစွမ်းအင်တွေကို နင်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ဆဲလ်တွေက အငမ်းမရ စုပ်ယူနေပြီးတော့ သူ့ကြွက်သားတွေ အရိုးအဆစ်တွေဟာ ချက်ခြင်း ပြောင်းလဲလာတယ်။
ဝှစ်.. ရေခဲလွှာလေးတစ်ထပ် နင်ရဲ့ သားမွေး အကျီၤ ပေါ်ကို ဖုံးအုပ်သွားတယ်။ ကလစ်..ကလစ်… ချက်ခြင်းပဲနင်ရဲ့ ကျောဘက်မှာ အဝတ်အစားတွေကို မီးလောင်လာတယ်။
ရေခဲ နဲ့ မီးတောက်…
ရီချွမ်းက လက်ညိုးက အလင်းတန်းနဲ့ နင်ရဲ့ ကျောဘက်ကို ညွှန်လိုက်တယ်။ သူ့မီးလောင်နေတဲ့ အကျီၤ ပြုတ်ကျသွား ပြီး နင်ရဲ့ ကျောပြင် ပေါ်လာတယ်။ သူ့ကျောပြင်မှာ ဘယ်ဘက်မှာ ငွေရောင် အလင်းတွေ ထွက်နေပြီး ညာဘက်မှာတော့ ရွှေရောင် အလင်းတွေ ထွက်နေတယ်။
ဘယ်ဘက်က ရေခဲဘက်ဖြစ်ပြီး ငွေရောင် အလင်းတန်းတွေဟာ တဖြည်းဖြည်း င်္သကတ တွေ ဖြစ်သွားကြတယ်။
ညာဘက်က တောက်လောင်နေတဲ့ ဆီက ရွှေရောင် အလင်းတန်းတွေကလည်း င်္သကတတွေ ဖြစ်သွားကြတယ်။
စနိုး ရေရွတ်လိုက်တယ်။
“Divine တက်တူး! သူ ပထမဆုံး လေ့ကျင့်တာတောင် ဒီ တက်တူးတွေ ဖြစ်ပေါ်လာတယ်။ ဒီ နှုန်းအတိုင် တက်တူး ဆက်ဖြစ်နေရင် ၁၀ ရက်လောက်ဆိုရင် တက်တူး အပြည့်အ၀ ဖြစ်ပေါ်မှုပြီးလောက်ပြီ။ ဒါဆို [Crimsonbright Diagram of the Nine Heavens] (အနီရောင် ကောင်းကင် ကိုးဆင့် သိုင်းကျင့်စဉ်) ရဲ့ ပထမ အဆင့် အောင်မြင်သွားပြီ။”
ရီချွမ်ထောက်ခံလိုက်တယ်။
“မှန်တယ်။”
အချိန်တွေ တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံးသွားတယ်..
နင်ရဲ့ ကျောပေါ်က နတ်ဘုရား တက်တူးတွေ ဆက်ပြီး တောက်ပနေကြတယ်။ ကြည့်ပြီး ပြောနိုင်တာကတော့ ဘယ်ဘက် အခြမ်းက ယုန်ကလေးပေါ်နေပြီး ညာဘက်တော့ ရွှေကျီးကန်းပုံပေါ်လာတာပဲ။
အံ့ခမန်းဖွယ် နတ်ဘုရား တက်တူး နှစ်စုံ။ တစ်ခုက လနတ်ဘုရားတက်တူးဖြစ်တဲ့ လ ပေါ်က ယုန် ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်ခုက တော့ နေနတ်ဘုရား တက်တူးဖြစ်တဲ့ ရွှေကျီးကန်းပါ။
“ဟူး..”
နင် ရုတ်တရက် မျက်စိဖွင့်ပြီး သက်ပြင်းရှည်ကြီး မှုတ်ထုတ်လိုက်တယ်။ သူ့ကျောပေါ်က နတ်ဘုရား တက်တူးတွေ ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ လက်နှစ်ဖက်ထဲက နေနဲ့ လည်း တဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။ ဒီလုဖြစ်တာတွေ့တော့ နင် အံ့သြသွားတယ်။ သူက [Crimsonbright Diagram of the Nine Heavens] (အနီရောင် ကောင်းကင် ကိုးဆင့် သိုင်းကျင့်စဉ်)ကို သေချာဖတ်ပြီးတော့ နေကို လက် တစ်ဖက်မှာ ထားပြီး လကို နောက် တစ်ဖက်မှာ ကိုင်ပြီး အော့မန်းသပ် သစ်ပင်ကို လပေါ်မှာ မြင်ရပြီး ရွှေကျီးကန်းကို နေပေါ်မှာ မြင်ရတဲ့ အဆင့်ကို ဆိုတာ ဘယ် အခြေအနေလည်း ဆိုတာ သူနားလည်ပါတယ်။
“ဘယ်လောက်တောင် အစွမ်းထက်တဲ့ အားလည်း။” နင် လက်သီး ဆုပ်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ခွန်အားတွေ အများကြီး တိုးပွားလာခံစားလိုက်ရတယ်။ “ငါ အခုမှ ၄နှစ် အရွယ် ကလေးပဲ ရှပြီးတော့ ဖင်းဂေါ့ ကျင့်စဉ်စကျင့်တာ ဒီလောက်တောင် ငါ ခွန်အားကြီးလာတယ်။”
ရုတ်တရက် အေးစက်စက် အသံ ထွက်လာတယ်။
“အဝတ်တွေ လဲ လိုက်ပါ။” ရီချွမ်က လက်တစ်ဖက်ကို ဝှေ့ယမ်းလိုက်တော့ ကလေးသားမွေး ဝတ်စုံတစ်စုံထွက်ပေါ်လာတယ်။ နင်ဆီကို ပစ်ပေးလိုက်တယ်။
“ဟုတ်ကဲ့”
နင် ကမန်းကတန်း ကောက်ဝတ်လိုက်တယ်။
စနိုးကတော့ သူ့သားလေးကို ပျော်မဆုံးပဲ ကြည့်မ၀ ဖြစ်နေတယ်။ သူ့သားဟာ သူ့အတွက် ဂုဏ်ယူစရာ ဖြစ်စေခဲ့ပြီ။ သူမွေးဖွားလာတုန်းက သူ့ အနာဂတ် အတွက် စိုး ရိမ် ခဲ့ ရတယ်။ အခုတော့ သူ့သားရဲ့ အရည်အချင်းတွေကို တွေ့လိုက်ရပြီ။ အမေတစ်ယောက် အနေနဲ့ နှလုံးပီတိ ဂွမ်းဆီထိ ဖြစ်သွားရပြီ။
“နင်” ရီချွမ် ခေါ်လိုက်တယ်။
“အဖေ ။”
“သားရဲ့ အရည်အချင်းဟာ သာမာန် မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ သာမာန်လူသားကနေ ဇင်တျန် သက်ရှိအဖြစ်ကို ရောက်ချင်ပြီး အင်မော်တယ် ဖြစ်ချင်ရင်တော့ ဒီတစ်ခုတည်းနဲ့ မလုံလောက်သေးဘူး။ သားအကောင်းဆုံး ဖြစ်တဲ့ သင်ကြားမှုတွေကို ရဖို့ လိုအပ်တယ်။”
“အဖေကျွန်တော့ကို သင်ကြားပေးပါ။ “သူ ဦးညွတ်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။
“စနိုးရေ။” ရိချွမ် စနိုးကို ကြည့်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။ စနိုး လက်စတ်ဖက် ယမ်းလိုက်တာ ပစ္စည်း ၂ခု ပေါ်လာတယ်။ တစ်ခုကတော့ လက်သည်းခွံ အရွယ်ရှိတဲ့ အစိမ်း ရောင်ရင့်ရင့် ကျောက်မျက်တုံး ပါ။ နောက်တစ်ခုကသက်တံ့ရောင်လက်နေတဲ့ လက်သီးဆုပ်အရွယ် ကျောက်တုံးပါ။
“ဒီ အစိမ်းရင့်ရောင် ကျောက်မျက် ကို ကေ ကျောက်တုန်းလို့ လူသိများကြတယ်။ ဒါက သဘာ၀ အတိုင်းဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ကျောက်ဖြစ်ပြီး သူ့အထဲမှာ သီးသန့် နေရာတစ်ခုပါတယ်။ ဒီကျောက်လေးကို လက်စွပ်တွေမှာ တပ်ဆင်ပြီးတော့ ပစ္စည်း အသေးလေးတွေ ထည့်ဖို့ အသုံးပြုနိုင်တယ်။ ဒါမှမဟုတ် ခါးပတ်ထဲမှာ သိမ်းပြီးတော့ အသုံးပြုနိုင်တယ်။ သားလုပ်ရမှာကတော့ သားရဲ့ သွေးစက်နဲ့ ဒီပစ္စည်းကို ကိုယ်ပိုင်ဖြစ်အောင် ပေါင်းစပ် လိုက်ဖို့ပါပဲ။”
နင်ပျော်ရွှင်သွားတယ်။
“ကေကျောက်တုန်း”
“အင်မော်တယ်လမ်းကို လျှေက်လှမ်းရာမှာ လမ်း နှစ်သွယ် ရှိတယ်။ ခန္ဓာကိုယ် ကျင့်စဉ်နဲ့ ကီကျင့်စဉ်။
ခန္ဓာကိုယ် ကျင့်စဉ်ကျင့်သူတွေဟာ ဖင်းဂေါ့လမ်းကို လျှောက်လှမ်းကြသူတွေ ဖြစ်ပြီး သူတို့တွေက တန်ခိုးရှိ ရတနာ ပစ္စည်းတွေကို အသုံး မပြုနိုင်ကြပါဘူး။”
“ကီကျင့်စဉ် ကျင့်သူတွေကတော့ ဇင်တျန် သက်ရှိဖြစ်သွားတာနဲ့ အဆင့်နိမ့် ရတနာ တချို့ကို အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ရတနာ ပစ္စည်းတွေကို အသုံးပြု ရာမှာ အနိမ့်ဆုံး ရတနာ ပစ္စည်းရဲ့ အနည်းဆုံး လိုအပ်ချက်က ဇင်တျန်အဆင့် ရောက်တဲ့ ကီကျင့်သူဖြစ်ရမှာပါ။ ဒါကြောင့် ဖင်းဂေါ့ ကျင့်စဉ် ကျင့်သူတွေက ကီ ကျင့်စဉ်ကိုလည်း တစ်ပြိုင်တည်း ကျင့်ကြပါတယ်။”
“ဒါပေမဲ့ ကောင်းကင်က လူတိုင်းကို အခွင့်အရေး ပေးထားပါတယ်။”
“တစ်ချို့ သဘာ၀ အလျောက် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ ပစ္စည်းတွေမှာ တခြားဘာစွမ်းအားမှ သုံးဖို့ မလိုပဲ သွေးနဲံ့ပဲ ပေါင်းပြီးတော့ ထိန်းချုပ်လို့ ရပါတယ်။ ကေကျောက်တုန်းကလည်း ဒီ အမျိုးအစားထဲမှာ ပါပါတယ်။”
“ဒါကို အရင် ပေါင်းလိုက်ပါဦး။”
စနိုးက ပြောလိုက်တယ်။
“ဟုတ်ကဲ့ အမေ။ “နင် လက်ခံလိုက်တယ်။ သူ မတုန့်ဆိုင်းနေပဲ လက်ချောင်းထိပ်ကို ဓားမြှောင်နဲ့ ဖောက်လိုက်ပါတယ်။ သွေးတစ်စက် ကျသွားပြီးတော့ ကေကျောက်တုန်းက သွေးစက်ကို စုပ်ယူသွားပါတယ်။ ကေကျောက်တုန်း သွေးရောင် နည်းနည်း ပေါ်လာတယ်။
“အထဲ ဝင်စမ်း။” နင်က စိတ်ထဲကနေညွှန်ကြားလိုက်တဲ့အခါ ဓားမြှောင်က ပျောက်ကွယ်သွားပြီး ကေကျောက်တုန်းထဲက နေရာလွတ်ထဲ မှာ ပေါ်လာပါတယ်။
“ထွက်လာခဲ့စမ်း။” ဓားမြှောင် သူ့လက်ပေါ်မှာ ပေါ်လာပါတယ်။
“ဘယ်လောက်တောင် မှော်ဆန်လိုက်တာလည်း။”
သူ အရင်ကတည်းက ဒီလို ထည့်စရာပါတဲ့ သဘာ၀ ကျောက်တွေ ရှိနေတာ ကြားဖူးပါတယ်။ သူတို့တွေက လူတွေပြုလုပ်ထားတဲ့ ကွက်လပ် အကျယ်ကြီး ပါတဲ့ ရတနာတွေနဲ့ တော့ မတူကြပါဘူး။ ကေ ကျောက်တုံးဟာ သဘာဝအတိုင်းဖြစ်လို့ နေရာလွတ် အသေးလေးသာ ပါပါတယ်။ တစ်ချို့ ကျောက်လေးတွေက လက်သီးဆုပ်၊ ဦးခေါင်း အရွယ် လောက်သာ နေရာလွတ် ရှိပါတယ်။ မီတာ တစ်ဝက် အရွယ်လောက် ရှိတဲ့ ဒီ ကျောက်တုံးဟာ အလွန် အဖိုးတန်ပါတယ်။
“အမေ။ ကျွန်တော့ရဲ့ ကေကျောက်တုံး ထည့်ဖို့ ခါးပါတ်လေး လုပ်ပေးပါလား။”
စနိုး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်”။ ရပါတယ်။ဒီကေကျောက် ဟာ အဖိုးတန်တယ်လို့ ပြောလို့ ရပေမဲ့ ငါတို့ ဂျိကလန်အတွက်တော့ သိပ်တန်ဖိုး မရှိပါဘူး။ မင်း အဖေရဲ့ အဆင့်အတန်းနဲ့ဆိုရင် စကားထဲ ထည့်ပြောဖို မလိုပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ နောက် ရတနာကတော့ မင်းအဖေ အသက်နဲ့ရင်းပြီးမှ ရလာခဲ့တာပါ။”
စနိုးက လက်သီးဆုပ် အရွယ် သက်တံ့ရောင် ဖြာထွက်နေတဲ့ ကျောက်ကို လှမ်းပေးလိုက်တယ်။
“ဒါကိုလည်း ပေါင်းလိုက်ပါ။”
နင် လက်ချောင်းထိပ်ကို ဖောက်လိုက်ပြီး ကျောက်တုံပေါ်ကို သွေးစက်တစ်စက် ချလိုက်ပါတယ်။ ကျောက်တုံးက သွေးစက်ကို စုပ်ယူသွားတယ်။ ကျောက်တုံးထဲမှာ သွေးကျောမျှင်လေးတွေ အများကြီး ပေါ်လာတာ မြင်လိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ ကျောက်တုံးဟာ အရည် ဖြစ်သွားပြီး နင်ဆီကို စီးသွားပါတယ်။
နင် ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး အေးစက်သွားတယ်။
“ဒါက ဘာပါလိမ့်”
“ဒါကလည်း ကေကျောက်လိုပဲ သဘာ၀ ရတနာပါ။ ဒီ ရတနာ နာမည်က ရွှေရောင် ဝတ်စုံလို့ ခေါ်တယ်။ သား ဒါကို ပေါင်းပြီးတာနဲ့ ချက်ခြင်း အသုံး ပြုနိုင်တယ်။ ဒီရတနာဟာ ကိုယ်ထဲကို စီးဝင်ပြီး ပိုင်ရှင်ရဲ့ အရေပြားတစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖြစ်သွားတယ်။ ဒီ ရွှေဝတ်စုံ အကာအကွယ် ရှိရင် ဇင်တျန် သက်ရှိအောက် အဆင့်ရှိတဲ့ ဘယ်သူမဆို သားရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို မထိခိုက်စေနိုင်ဘူး။”
“အရမ်း အစွမ်းထက်တာပဲ။”
နင် အံ့သြသွားတယ်။
သူဘယ်စာအုပ်မှာမှ မဖတ်ဖူးဘူး။
ရီချွမ်ပြောလိုက်တယ်။
“ဖင်းဂေါ့ ခေတ်ထဲက ရှိတဲ့ ဒါဆီယန် မင်းဆက်အုပ်ချုပ်တဲ့ နယ်မြေဟာ အလွန်ကို ကျယ်ပြန့်လှတယ်။ ဒီချိုင့်ဝှမ်းဒေသမှာတော့ ငါတို့ ဂျိကလန်က အရမ်းကို ကျော်ကြားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အလွန်အလှမ်းဝေတဲ့ ဒေသတွေမှာ ငါတို့ ဂျိကလန်ထက် အစွမ်းထက်တဲ့ သူတွေ အများကြီး ရှိနေပါတယ်။ တစ်ချို့ ရှေးကျပြီး အလွန် အစွမ်းထက်တဲ့ ကလန်တွေမှာ အလားအလာ ကောင်းတဲ့ မျိုးဆက်သစ်လေးတွေ ကို ကာကွယ်ဖို့ ငယ်စဉ်တည်းက ရွှေဝတ်စုံ ပေးထားကြပါတယ်။”
နင် မင်သက်အံ့သြသွားတယ်။ သူအဖေကို ကြည့်ပြီး ရင်ထဲ နွေးထွေးသွားတယ်။
သူ့မိဘတွေက သူ့အပေါ် အရမ်း ချစ် ကြတာပဲ။
ဆက်ပါဦးမည်>>>>>>
မူရင်း စာရေးဆရာ : I Eat tomatoes
ဘာသာပြန်သူ - Dr – Panda
Dr – Panda ကို like & follow လုပ်ထားဖို့ မမေ့ကြနဲ့နော်။
Comments
Post a Comment