ဓားတန္ခိုးရွင္၏ ဒ႑ာရီ Book 1 Chapter 1 ေသသူတို႕ ေနထိုင္ရာအရပ္ (land of the dead)
Desolate era
အက်ဥ္းခ်ံဳး
အက်ဥ္းခ်ံဳး
Xianxia
world ( ဗုဒၶ ႏွင့္ တာအို ၀ါဒကို အေျခခံထားတဲ့ သိုင္း ၀တၴဳ
အမ်ိုးအစား)
Desolate era လို့ေခၚတဲ့ အဆံုးမဲ့ ပ်က္စီးမႈေတြသာရွိတဲ့ အခ်ိန္ကာလမွာ
မ်ိဳးႏြယ္စုေတြဟာ အသက္ရွင္ဖို့အတြက္ မိုးေကာင္းကင္ ၊ ကမာၻေျမႀကီး
နဲ႔ နတ္ဆိုးေတြကို တိုက္ခိုက္ေနၾက၇တယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ မေသျခင္းလမ္းစဥ္ကို က်င့္ႀကံသူေတြဟာ ပ်က္စီးျခင္းေတြ
ကပ္ေဘးေတြ နဲ႔ အသက္ကို မႏွေျမာပဲ က်င့္ႀကံေနၾကပါတယ္။
တစ္ရက္မွာေတာ့ အရမ္းအစြမ္းရွိတဲ့ မ်ိဳးႏြယ္စုကေနျပီးေတာ့ ဂ်ိနင္
(Ji ning) ေမြးဖြားလာပါတယ္။
မူရင္း စာေရးဆရာ : I Eat tomatoes
ဘာသာျပန္သူ - Dr – Panda
ေဖ့ဘုတ္တြင္ @drpanda88 ဟု search တြင္ရိုက္၍
ရွာႏိုင္ပါသည္။
Book-1 ခ်ိုင့္၀ွမ္းထဲမွ ဂ်ိ မ်ဳိးႏြယ္စု
Chapter -1 ေသသူတို႕ ေနထိုင္ရာအရပ္ (land of the dead)
“ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္စမ္း”
“မင္းေသၿပီးလို့႕ သရဲျဖစ္ေနၿပီ။ ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္စမ္း”
“မင္းကမင္းသား၊ လူဆယ္သန္းေက်ာ္နဲ႔ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာ၀တ္ ျမင္းသည္ေတာ္
သံုးေသာင္းကို အုပ္ခ်ဳပ္တယ္? ငရဲျပည္မွာ လူသားမင္းသားဆိုတာ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး။ ဟားဟား။”
ရႊပ္ … ရႊပ္
အေကာင္ႀကီးၿပီး အစြမ္းျပည့္၀ေနပံု၇တဲ့ နတ္ဆိုး စစ္သားက ေဒါသထြက္စြာေအာ္ေျပာၿပီး
လက္ထဲက ၾကာပြတ္နဲ့ အဆက္မျပတ္ ရိုက္ႏွက္လိုက္တယ္။ ၾကာပြတ္က လွ်ပ္စီးလက္လိုက္သလိုပဲ အရမ္းျမန္ၿပီးေတာ့
လူေသ၀ိဥာဥ္ ကို ထိ ထိသြားတယ္။ နတ္ဆိုးက သူ့ကိုသူ မင္းသားလို႔ ေမာက္မာစြာေျပာေနတဲ့ ၀ိဥာဥ္
အသံတိတ္သြားတဲ့အထိ ဆက္ကာဆက္ကာ ရိုက္ေနေတာ့တယ္။
‘ငါေသသြားျပီ။ဒါ….ဒါဆို .. ဒါင၇ဲျပည္ေပါ့’ ဂ်ိနင္ ရုတ္တ၇က္ေပၚလာတယ္။
သူအ့ံၾသစြာနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကို သတိထားျပီး အကဲခတ္လိုက္တယ္။ သူက ေမာက္ေမာက္မာမာနဲ့ ေျပာတဲ့
မင္းသားရဲ့ စကားကို ၾကားေတာ့ အံ့ၾသသြားတယ္။ ‘ျပည္သူဦးေရ ဆယ္သန္း? ျမင္းသည္ေတာ္ သံုးေသာင္း?
ကမာၻမွာ က သိပၸံ ေခတ္ ျဖစ္ေနျပီကို ျမင္းသည္
သံုးေသာင္း ဘယ္နား သြားရွာမွာလဲ၊?’
‘ျမန္ျမန္’ ဆိုျပီးေတာ့ က်ြဲေခါင္းနဲ႔ စစ္သားႀကီးက ဂ်ိနင္ နဲ႔
ေဘးက၀ိဥာဥ္ေတြကို ၾကည့္ျပီးေျပာလိုက္တယ္။
ဖြဲ႔ထားတဲ့ အဖြဲ႔ အတိုင္း ဂ်ိနင္လိုက္ပါသြားတယ္။
မေ၇မတြက္နိုင္ေအာင္မ်ားျပားတဲ့ ၀တ္ရံုျဖဴ၀တ္ ၀ိဥာဥ္ေတြ စီတန္းသြားေနပံုဟာ
ရွည္လ်ားလြန္းတဲ့ အျဖူေရာင္ နဂါးႀကီးနဲ့ေတာင္ တူေနပါေတာ့တယ္။ စီတန္းသြားေနတဲ့ ၀ိဥာဥ္တန္းရွည္ေတြရဲ႔
အဆံုးမွာ ရုတ္တရက္ ၀ိဥာဥ္ အသစ္ေတြ ထပ္ၿပီး ေပးလာၾကျပန္တယ္။ ေပၚလာတဲ့ထဲက တခ်ဳိ႕ ၀တ္ရုံျဖဴေတြက
ေခါင္းညိတ္ျပီး သက္ျပင္းေတြ ခ်ၾကတယ္။ တခ်ိဳ့ကလည္း တုန္လႈပ္ေၾကာက္ရြံ႕ေနၾကတယ္။ တစ္ခ်ိုဳ႕
က ေအာ္ဟစ္ ဆဲဆိုေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ အံ့ၾသစြာနဲ႕ ၾကည့္ေနၾကတယ္။
ငါ့အေဖက ႏွင္းေတာင္ၾကီးေပၚက မိစာၧဘု၇င္ပဲ၊
ငါ့ကို၇ိုက္ရဲတယ္၊ ငါမင္းကို စားပစ္လိုက္မယ္။ ဂါး
ငါ့ကို ၇ိုက္တာ၇ပ္ပါေတာ့
အား
ငရျဲပည္ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ၀ိဥာဥ္ေတြက သူတို့ေသတာကို မသိၾကဘူး။
သူတို႕ေတြ ေဒါသတႀကီးနဲ့ ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းၾကလို့ ငရဲသားေတြက သူတို႕ေသသြားျပီ ဆိုတာကို
နားလည္တဲ့ အထိရိုက္နွက္ ဆံုးမၾကတယ္။ သူတို့ေတြ မေသခင္က ဘယ္ေလာက္ပဲ အရွိန္အ၀ါရွိရွိ
ေသတဲ့ အခါမွာေတာ့ သူတို႔မွာ ဘာမွ မရွိၾကေတာ့ပါဘူး။
…
အခ်ိန္ေတြကုန္ဆံုးသြားတယ္။ အဆံုးမဲ့တဲ့ ၀ိဥာဥ္တန္းႀကီးနဲ့အတူ
ဂ်ိနင္ အၾကာႀကီး ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ သူဘာသံမွ မထြက္ရဲဘူး။ ေျပာလိုက္တာနဲ႕ က်ြဲေခါင္းနဲ့
ငရဲသားက ၾကာပြတ္နဲ့ ရိုက္ခံရမွာ စိုးလို႔ပါ။ သူဟာေငးငိုင္ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ကုန္မွန္းမသိ
ေလွ်ာက္လိုက္လာတယ္။ ၀ိဥာဥ္ေတြက ေရလည္းမငတ္ ဗိုက္လည္းမဆာလို႕ေတာ္ေသးတယ္။
အၾကာႀကီး ေငးငိုင္စြာလမ္းေလွ်ာက္ၿပီးတဲ့တစ္ရက္
“ဂ်ိနင္” မိုးျခမ္းသံလို ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး တုန္ခါသြားတယ္။
မေရမတြက္နိုင္တဲ့ ၀ိဥာဥ္ေတြက ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္ၾကတယ္။ ဂ်ိနင္လည္း ေကာင္းကင္ကို
စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ မိုးကုတ္စက္၀ိုင္း အဆံုးမွာ တိမ္တိုက္မဲႀကီး တလိပ္လိပ္တက္လာတယ္။
တိမ္တိုက္ေပၚမွာ အမဲေရာင္ မီးလွ်ံေတြနဲ့ ေတာက္ပေနတဲ့ အလြန္ခႏၶကိုယ္ႀကီးမားတဲ့
ကၽြဲေခါင္းနဲ့ နတ္ဘုရားကိုေတြ႕လိုက္တယ္။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႀကီးမားလဲဆိုရင္ မီတာ တစ္သိန္းေလာက္ နီးနီးရွိတယ္။
သူဟာ ေတာင္ အၾကီးႀကီးနဲ့ေတာင္ ဆင္တူတယ္။ သူထိုင္ေနတဲ့ တမ္တိုက္က မိုးကုတ္စက္၀ုိင္းကေန
ပ်ံလာေနတယ္။
တိမ္တိုက္ေပၚက ကၽြဲေခါင္းနဲ႕ နတ္ဘုရားက ေအာက္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး
“ဂ်ိနင္” လို႕ေခၚလိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ မ်က္လံုးက ေရႊေရာင္ အလင္းတန္းႏွစ္ခု ျဖာက်လာၿပီူေတာ့
ေအာက္မွာ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ့ ရပ္ေနတဲ့ ဂ်ိနင္ အေပၚ ေသခ်ာထိုးက်လာတယ္။
နတ္ဘုရားရဲ႕မ်က္စိက အလင္းတန္းေတြက ဂ်ိနင္ ခႏၶာကိုယ္ကို
လႊမ္းျခံဳသြားတယ္။ သူနဲ့အတူ ရပ္ေနတဲ့ ၀ိဥာဥ္ေတြ ၾကားထဲကေန ဂ်ိနင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။တျခားကၽြဲေခါင္းနဲ့႕
စစ္သားေတြအကုန္လံုး ပါးစပ္ေဟာင္းသားျဖစ္သြားတယ္။ ဘယ္သူမွ အသံ မထြက္ရဲၾကဘူး။ တျခား ၀ိဥာဥ္ေတြအားလံုးလည္း
မွင္သက္သြားၾကတယ္။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ အားလံုး ပံုမွန္ ျပန္ျဖစ္သြားၾကတယ္။
…..
အဆံုးမေတြ႕ရတဲ့ တိမ္တိုက္ေပၚမွာ ကၽြဲေခါင္းနတ္ဘုရား မတ္တပ္ရပ္ေနတယ္။
သူ့လက္ကို ဆန့္လိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ လက္ဖ၀ါးကို ျဖန့္လိုက္ေတာ့ ဂ်ိနင္
ကို အစက္ကေလးတစက္ အေနနဲ႕ ျမင္၇တယ္။
ဂ်ိနင္ အံ့ၾသမွင္သက္ေနတယ္
နတ္ဘုရား
အလြန္ၾကီးမားတဲ့ နတ္ဘုရား သူ႕ေရွ့မွာ၇ပ္ေနတယ္။ သူက နတ္ဘုရားရဲ့
လက္၀ါးေပၚမွာ။
ကၽြဲေခါင္းနတ္ဘုရားက သူ႕လက္ေပၚက အစက္ေလးကို ၾကည္႕ၿပီးေတာ့
“ဂ်ိနင္”
“ခ်ဳိင္နန္းေတာ္ရဲ႕ အရွင္သခင္အမိန့္နဲ႕ မင္းကိုငါလာေခၚတာပဲ”
(ခ်ဳိင္နန္းေတာ္ရဲ႕
အရွင္သခင္ - ငရဲျပည္ရဲ႕ ပထမဆံုး တရားသူၾကီး (ယမမင္း) 1st judge of the
hell)
သူ႕လက္ကို ေ၀ွ့ယမ္းၿပီးေတာ့ ဂ်ိနင္ကို သိမ္ူဆည္းလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့
သူ႕တိမ္ပ်ံကို စီးျပီး မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းကေန တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။
…
၀ိဥာဥ္ ကမာၻရဲ့ ဖန္ကူးျမိဳ႕ေတာ္မွာ...
ဆိတ္ျငိမ္တဲ့ စာၾကည့္ခန္း စားပြဲေပၚမွာ အျပာေရင္
၀တ္စံု၀တ္ထားတဲ့ သက္လတ္ပိုင္းလူၾကီးတစ္ေယာက္ စာဖတ္ေနတယ္။
ဂ်ိနင္က သူ႕ေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနတယ္။
ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္က ငါ့ကို ဘာလို့ေတြ႕ခ်င္တာလည္း
မသိဘူး ဆိုျပီး ဂ်ိနင္ အံ့ ၾသေနတယ္။ ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္က ဘယ္သူလဲ ဘယ္မွာေတြ႕ဖူးလဲဆို
တာ သူစဥ္းစားတတ္ဘူး။ သူက ရိုးရိုး လူသားေလ။ ဘယ္လိုလုပ္
တန္ခိုးရွင္ေတြကိုသိမွာလည္း။ သူ႕မွာသာ ေနာက္ခံေကာင္းေကာင္းရွိရင္
သူ႕အရင္ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ေရာဂါႏွိပ္စက္တာ ခံရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဆိုဘာလို႕
ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္က ကၽြဲေခါင္းနတ္ဘုရား ကိုလႊတ္ျပီး သူ႕ကိုဘာလို့ ေခၚခိုင္းတာလည္း။
ဂ်ိနင္က အခန္းထဲကို ေ၀့ၾကည့္ၿပီးေတာ့
“သူ ငါ့ကို ေခၚခိုင္းတယ္။ ငါ့ကို စကားလည္းမေျပာေသးဘူး”
စာၾကည့္ခန္းက အရမ္း ရိုးရွင္းပါတယ္။ အျပင္အဆင္ဆိုလို႕ ပန္းခ်ီကား
တစ္ခ်ပ္ပဲ ရွိတယ္။
ဒါက .. ဂ်ိနင္ ဂရုတစိုက္နဲ႕ ပန္းခ်ီကားကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူမရဲ့
ငွက္ေမႊး၀တ္စံုဟာ သဘာ၀အတိုင္း သိမ္ေမြ႕လွပေနၿပီးေတာ့ သူမရဲ႕ အျပဳံးဟာ ကမာၻမွာရွိတဲ့ ဗုဒၶရဲ့ မ်က္နွာေတာ္ထက္ ပိုျပီး နက္နဲလြန္းေနပါတယ္။
မ်က္စိတမွိတ္အတြင္းမွာ ဂ်ိနင္ရဲ႕ စိတ္ဟာ ပန္းခ်ီကားထဲ လံုး၀ နစ္ျမဳပ္သြားပါတယ္။ ပန္းခ်ီကားထဲက
မန္းမပ်ိဳဟာ အ၀တ္အစားေတြကအစ အေသးစိတ္ အကုန္လံုးဟာ လ်ိဳ႕၀ွက္နက္နဲစြာ စိတ္အာရံုကို ဖမ္းစားထားပါတယ္။
ပန္းခ်ီကားကို အံ့ၾသစြာ ၾကည့္ေနတဲ့ ဂ်ိနင္ကို ၾကည့္ျပီး ၀တ္စံုျပာနဲ့
ပုဂၢိဳလ္က “ အိုး.. “ဆိုျပီး ေ၇၇ြတ္လိုက္တယ္။
ငါသူ႕ကို ဒီေလာက္အထိ အျမင္ စူးရွမယ္လို့ မထင္မိဘူး
ႏုိးထေတာ့ ဆိုျပီး ၀တ္စံုျပာနဲ့
ပုဂၢိဳလ္က တည္ျငိမ္စြာေျပာလိုက္တယ္။
ဂ်ိနင္ တစ္ေယာက္တစ္ကမာၻ ျဖစ္ေနရာကေန ရုတ္တရက္ႏိုးထလာတယ္။
သူအခုမွ ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္ ဆီကို ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ
သတိ၇သြားတယ္။
ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္က ဂ်ိနင္ကို
ေသခ်ာ အကဲခတ္ၾကည့္ေနတယ္။ ဂ်ိနင္ က အခုမွ ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္ လက္ထဲက
စာအုပ္မွာ ေရးထားတဲ့ စာကို ေတြ႕ျပီး အံ့ၾသသြားတယ္။ စာအုပ္ နာမည္ က ေသျခင္း
ရွင္ျခင္း အတြက္ မွတ္တမ္း စာအုပ္
ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့
အရွင္သခင္ က ေသျခင္း ရွင္ျခင္း အတြက္ မွတ္တမ္း စာအုပ္ ကို
ဖတ္ေနတာလား?
ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္ က “ငါမင္းရဲ့ ဘ၀ကို ဖတ္ေနတာ”
လို႕ ျပံဳးျပီးေျပာလိုက္တယ္။
ဂ်ိနင္ ေၾကာင္သြားတယ္။
“သူ႕ဘ၀?”
သူ႕အ၇င္ဘ၀ကို တၿဖည္းျဖည္း
အိပ္မက္လို ျပန္ သတိရလာတယ္။ သူ႕အေဖက ဇီ၀သိပၸံ နည္းပညာအဖြဲကမွာ ေခါင္းေဆာင္သုေတသန ပညာရွင္တစ္ေယာက္။ သူ႕ရဲ႕ လစာက အရမ္းေကာင္းတယ္။
သူ႕အေမက ရိုးရိုး ဆရာမ တစ္ေယာက္။ သူ႕ဘ၀ဟာ ဒီလိုမိသားစုမွာ ေမြးဖြားလာလို႕ ျပည့္စံုသင့္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ေမြးရာပါ ေရာဂါ ပါလာခဲ့တယ္။ ဆရာ၀န္ေတြကေတာ့ သူကံေကာင္းရင္ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ ၁၆
ႏွစ္ ေလာက္အထိ အသက္ရွင္လိမ့္မယ္လို႕ ေျပာတယ္။
ဒါေၾကာင္႕ သူ ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။
သက္တူရြယ္တူ ကစားေဖာ္ မရွိခဲ့ဘူး။
ေကာင္းတာ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ သူ႕မွာ အင္တာနက္ နဲ႕ စာအုပ္ေတြရွိခဲ့တယ္။ စာအုပ္ေတြနဲ႕
အင္တာနက္ကို ေကာင္းစြာ အသံုးခ်ႏိုင္ျခင္းက သူ႕ကို စိတ္ခြန္အားေတြ ေကာင္းမြန္ေစခဲ့ျပီး
စိတ္သေဘာ မျပည့္၀တာ ေလာကၾကီးကို မုန္းတီးစိတ္ မေကာင္းျမင္စိတ္ေတြ မပြားမ်ားေအာင္ အားေပးခဲ့တယ္။
အင္တာနက္ကေနျပီးေတာ့ သူဟာ တစ္ကမာၻလံုးက ဗဟုသုတ ေတြ ကို ေလ့လာခြင့္၇ခဲ့ျပီးေတာ့
သူ႔ ႏွလံုးသား တျဖည္းျဖည္း တည္ၿငိမ္လာတယ္။ ကမာၻႀကီးကို သူဟာ အျမင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ၾကည့္ရွဳႏိုင္ခဲ့တယ္။
ကမာၻေပၚမွာ သူ႕ဘ၀ထက္ဆိုးတဲ့ ကေလးေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္ ဆိုတာ ျမင္တတ္ခဲ့ျပီးေတာ့
သူ့ဘ၀မွာ မိစံုဖစံုနဲ႕ အစားအေသာက္ မပူင္၇ဘူးဆိုတာ နားလည္ခဲ့တယ္။
သူဟာ သူ႕ဘ၀ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို ရွာေတြ႕ခဲ့တယ္။ ငါ့ေသျခင္းကို ငါထိုင္ေစာင့္မေနႏိုင္ဘူး။
အမွန္ပဲ။ ငါ အသက္ရွင္ေနတုန္း တစ္ခုခု လုပ္ခဲ့ရမယ္။ ဒါေႀကာင့္ သူ့မိဘေတြဆီကေန တရုတ္ေဒၚလာ
၁၀၀၀၀ ေက်ာ္ကို ေတာင္းခဲ့ျပီး အြန္လိုင္းကေန အလုပ္တစ္ခု စတင္ခဲ့တယ္။ သူ့ဘ၀ကို သူ နည္းနည္း
ပိုျပီး စိတ္၀င္စားဖို႕ေကာင္းေအာင္ လုပ္ခ်င္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ သူထင္တာထက္ပိုျပီး ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။
နွစ္ အနည္းငယ္ အၾကာမွာ
သူ ဟာ ေငြ အေျမာက္အျမား စုမိလာတယ္။
ဒါေပမဲ့ သူ႕ေရာဂါက သူ အသက္
အၾကာၾကီး မရွင္နိဳင္ဘူးဆိုတာ အျမဲ သတိေပးေနတယ္။ သူ႕မိဘေတြဟာ ေငြေရးေၾကးေရး ပူပင္ဖို႕
မလိုတဲ့အတြက္ သူရွာတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ ေပး၇င္ လည္း အလဟသပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူမေသခင္ သူ႕ရွိသမွ်
ပိုက္ဆံေတြကို တႏိုင္ငံလံုးက ဆင္းရဲသားကေလးေတြနဲ႕ေရဂါေ၀ဒနာရွင္ ကေလးငယ္ေလးေတြအတြက္
လွဴဒါန္းေပးခဲ့တယ္။
“ငါ့ရဲ့ ကံၾကမၼာကို ငါ မေျပာင္းလဲနိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ မေ၇မတြက္နိုင္တဲ့ဆင္းရဲသားကေလးေတြနဲ႕ေရဂါေ၀ဒနာရွင္
ကေလးငယ္ေလးေတြ ကံၾကမၼာကို ေျပာင္းေပးနိုင္ခဲ့တယ္။”
ဒါသူႏွလံုးသားထဲက ေလးနက္စြာ
လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ ဆႏၵျဖစ္တယ္။
သူလွဴဒါန္းျပီးေတာ့ တစ္ရက္
သူ႕မိဘေတြနဲ႕ အတူတူ ေဆးရံု အျပင္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္း ရုတ္တရက္ ေသဆံုးသြားခဲ့တယ္။
“မင္းဘ၀က ေမြးကတည္းက ခါးသီးခဲ့တယ္
လို႕ ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္ က ခ်ိုသာစြာေျပာလိုက္တယ္။
ခါးသီးမွဳက မင္းစိတ္ဓာတ္ကို မဖ်က္ဆီးခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီအစား မင္းဟာ အံ့ၾသေလာက္ေအာင္
အက်ိဳးေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ မင္းဟာ ေငြေၾကးအေျမာက္အမ်ား ရွာေဖြႏိုင္ရံုမကဘူး
ရွာႏိုင္သမွ် ေငြေၾကးအကုန္ လွဴဒါန္းခဲ့တယ္။”
“အသက္ ၁၈ ႏွစ္မွာ ေသခဲ့တယ္” ဆိုျပီး
ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္ က သက္ျပင္းခ် ေျပာလိုက္တယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေပးဆပ္ျပီး
သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို ကူညီဖို့ဆိုတာ အင္မတန္ ရွားတယ္။
ဂ်ိနင္က ျပန္ေျပာတယ္။ “နန္းေတာ္
အရွင္သခင္ ၊ က်ြန္ေတာ့ကို ခ်ီးက်ဴးတာ
မ်ားသြားျပီ။ က်ြန္ေတာ္ အသက္ အရွည္ၾကီးေနရရင္ေတာ့ ဒါမ်ိဳး လုပ္ေပးျဖစ္မွာ
မဟုတ္ဘူး။ ဆရာ၀န္က က်ြန္ေတာ့ကို ၃ လ ပဲခံေတာ့မွာ ေျပာခဲ့တယ္။ က်ြန္ေတာ္ အတြက္ေတာ့
ဒီ၃လ အသက္ရွင္မွာကို တျခား ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ အနည္းငယ္
အသက္ဆက္ႏိုင္ဖို့အတြက္ လဲ၇မယ္ဆို ရင္ တန္ပါတယ္။ “
ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္ က ရယ္ေမာျပီး က
ေသျခင္း ရွင္ျခင္း အတြက္ မွတ္တမ္း စာအုပ္
ကို ဟိုလွန္ဒီလွန္ၾကည့္လိုက္တယ္။
သူရဲ႕ ႏူးညံ့တဲ့ ေလသံမွာ
ႏွိုင္းယွဥ္လို႕မရတဲ့ အရွိန္အ၀ါေတြပါေနတယ္။ ဂ်ိနင္ မင္ဘ၀မွာ လူေပါင္း ေသာင္းနဲ႕ခ်ီ ကယ္တယ္ေပးခဲ့တယ္။
ဒါ ၾကီးျမတ္လွတဲ့ ကုသိုလ္ပဲ။ မင္းေနာက္ဘ၀ျပန္၀င္စားဖို့ ကို နတ္ျပည္မွာ ျပန္၀င္စားလိမ့္မယ္။
“နတ္ျပည္?” ဂ်ိနင္တိုးတိုးေလး
ေရ၇ြတ္လိုက္တယ္။
ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္ က “ေကာင္းမႈကုသိုလ္
အလြန္ ၾကီးမားသူေတြသာ နတ္ျပည္ကို ၀င္ခြင့္၇တာ။ ကမာၻမွာ
ဒီအဆင့္ေလာက္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ျပဳႏိုင္ဖိုက အလြန္ခက္ခဲတယ္။ မင္း
သိေနရက္ျဖစ္ျဖစ္ မသိတာပဲျဖစ္ျဖစ္
ကို႕ပိုင္ဆိုင္သမွ် စေတးျပီး ဒီကေလးေတြ ကို ကူညီဖို့ခဲ့လို႕ အလြန္မ်ားျပားတဲ့
ေကာင္းမႈေတြကို စုေဆာင္းျပီးသားပဲ။ မဟုတ္၇င္ေတာ့ မင္းနတ္ျပည္မေရာက္နိုင္ဘူး။”
ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္ ဘာကိုေၿပာခ်င္တာလည္းလို႕
ဂ်ိနင္နားမလည္ႏိုင္ပဲ ေမးလိုက္တယ္။
“လူေတြဟာ မေကာင္းစိတ္မရွိပဲ ေမြးဖြားလာတယ္။”
ခ်ိဳင္နန္းေတာ္ရဲ့ အရွင္သခင္ က ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ “ကေလးေတြက လံုး၀ စိတ္ထားျဖဴစင္တယ္။ သူတို႕
ၾကီးျပင္းရာ ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္ သူတို႕ ေျပာင္းလဲလာတယ္။ မင္းလူၾကီးေတြကို
ကုသိုလ္ျပဳ၇င္ သူေတာ္စင္လား လူယုတ္မာလား ခြဲ၇ခက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္း လူယုတ္မာကို
ကုသိုလ္ျပဳရင္ မင္း ကုသိုလ္ေတြ ေလ်ာ့က်သြားမယ္။”
ဂ်ိနင္ အခုမွ ဆိုလိုရင္းကို နားလည္သြားတယ္။
“ေသျခင္း ရွင္ျခင္း အတြက္ မွတ္တမ္း စာအုပ္ ကမင္းကို
အသက္ ၁၆ႏွစ္ ပဲ ၇ွင္ဖို့သတ္မွတ္ထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းရဲ႕ အက်ိဳးေဆာင္မႈေၾကာင့္
အသက္၁၈ႏွစ္အထိ ရွင္သန္ခဲ့တယ္။ ခ်ိဳင္သခင္ သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္။
ဂ်ိနင္က ဘာ။ ေသျခင္း ရွင္ျခင္း အတြက္ မွတ္တမ္း စာအုပ္ က
သတ္မွတ္ထားတဲ့ ကံၾကမၼာက ေျပာင္းလဲလို႕၇တာေပါ့?”
“သူတို႕ကို ေျပာင္းလဲလို႕၇တာေပါ့။ ဘာလို႕ မရ၇မွာလဲ လို႕ ခ်ိဳင္သခင္က
ရီျပီးေျပာတယ္။ ငါ့အတြက္ လူတစ္ေယာက္ကို အသက္၁၀၀ ေပါင္းထည့္ဖို႔ ဆိုတာ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး။
ေကာင္းကင္သေဘာက မင္းကို ေသေစခ်င္သလို ရွင္သန္ဖို႕လည္း အခြင့္အေရးေပးထားတယ္။ ေသျခင္း ရွင္ျခင္း အတြက္ မွတ္တမ္း စာအုပ္
လိုပဲ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကံၾကမၼာက သတ္မွတ္ျပီးသားပဲ။
ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း ျပန္ေျပာင္းလို႕၇တယ္။”
ဂ်ိနင္ နားလည္သြားတယ္။
အမွန္ပဲ။
ေရွးစကားေတာင္ရွိေသးတယ္။ ေကာင္းကင္က မေကာင္းမႈ ေတြ ယူေဆာင္လာရင္
မင္းေကာင္းကင္ကို ျပန္ ရင္ဆိုင္နီုင္တယ္။ ေအး မင္းမေကာင္းတာ လုပ္ရင္ေတာ့ မင္းကို အသက္ရွင္ဖို႕
မထိုက္တန္ေတာ့ဘူး။ ေသျခင္း ရွင္ျခင္း အတြက္ မွတ္တမ္း စာအုပ္ ဆိုတာ
ၾကိဳတင္သတ္မွတ္ ထားတဲ့ ကံၾကမၼာေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္ အစြမ္းရွိရင္
ၾကိဳးစားျပီး ျပန္ျပင္နီုင္တယ္။
“ကၽြန္ေတာ္လိုမ်ိဳး ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ျပဳႏိုင္သူေတြ အမ်ားၾကီးပါ။
ဘာလို႕ က်ြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ေ၇ြးေခၚတာလဲ လို႕ ဂ်ိနင္ ေမးလိုက္တယ္။”
“ဘာလို႕လည္းဆို ေတာ့ မင္းနဲ႔ ငါက တစ္ျမိဳ့တည္းသားေတြ ျဖစ္လို႕ေပါ့။”
“မင္းတို႕ေခတ္ လူေတြ ေျပာစကားအရဆို ငါက ကမာၻျဂိဳလ္က
ပဲေပါ့။ ခ်ိဳင္ သခင္က ရယ္ေမာလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒါက စူ နဲ႕ တန္
မင္းဆက္ေခတ္ကပါ။ (Sui and Tang dynasties )”
“စူ နဲ႕ တန္ မင္းဆက္ေခတ္!”
သူတို႕ကို သူတို႕ မိစာၧဘုရင္နဲ႕ မင္းညီမင္းသားလို႕
ေျပာတဲ့ သရဲႏွစ္ေကာင္ကို ေတြ႕ျပီးျပီ။ ဒါေပမဲ့ ဘာ္သူမွ ျဂိဳလ္ ကမာၻ က
မဟုတ္ဘူး။ ခ်ိုဳင္သခင္က ကမာၻျဂိဳလ္ ဇာတိဆိုေတာ့ ဂ်ိနင္ စိတ္လႈပ္ရွားသြားတယ္။
အဲ့ဒီမွာ ခ်ိဳင္သခင္က ရွင္းျပလိုက္တယ္။ “သူတို႕ေတြ ကမာၻျဂိဳလ္က မဟုတ္ဘူးဆိုတာ မထူးဆန္းပါဘူး။ အဆံုးမရွိတဲ့ အခ်ိန္ စၾကာ၀ဠာ
မွာ စၾကာ၀ဠာ ၃ မ်ိဳးရွိတယ္ ( three realm ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္သည္။) နတ္ျပည္၊
ငရဲျပည္ နဲ႕ သက္ရွိသတၲ၀ါေတြ ေနထိုင္ရာ ေနရာဆိုျပီး စၾကာ၀ဠာနယ္ပယ္
၃ ခုရွိတယ္။”
“Heaven refers to the
Heaven Realm! The Netherworld refers to the underworld, the Netherworld
Kingdom! Mortal, refers to the Mortal Realm
“သက္ရွိေတြ ေနတဲ့ စၾကာ၀ဠာနယ္ပယ္မွာ အဓိက ကမာၻ
ၾကီး သံုးေထာင္ရွိတယ္။ ထရီလီယံ (a million million million)( trillion ) ခ်ီတဲ့
ကမာၻ ငယ္ေလးေတြ
မေရတြက္ႏိူင္ေအာင္ ရွိတယ္။ အဓိက ကမာၻ ၾကီး ေတြက အရမ္းကို ႀကီးမားျပီး
တန္ခိုးရွင္ေတြနဲ႕ မိစာၧ ေတြ ေတာင္ ပုန္းေအာင္းေနထိုင္ၾကတယ္။
(immortal and devil are hidden) ။ ကမာၻငယ္ေလးေတြ ကက်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို
ေသးျပီးေတာ့ လူဦးေ၇လည္း အရမ္း မမ်ားဘူး။ ငါတို့ ေတြလာခဲ့တဲ့ ကမာၻျဂိဳလ္လည္း
ကမာၻငယ္ေလးေတြထဲက တစ္ခုအပါအ၀င္ပဲ။ အခုမွ ျဂိဳလ္ကမာၻ လူဦးေရက ဘီလီယံ
နည္းနည္းပဲ ရွိေသးတယ္။”
“အခ်ိန္တိုင္း သက္ရွိေတြ ေနတဲ့ စၾကာ၀ဠာနယ္ပယ္မွာ အဓိက ကမာၻ ၾကီး သံုးေထာင္ နဲ႕ ထရီလီယံ (a million million
million)( trillion ) ခ်ီတဲ့ ကမာၻ ငယ္ေလးေတြ မေရတြက္ႏိူင္ေအာင္ ရွိတဲ့ ဆီကေန မေရမတြက္နိုင္တဲ့
ေသဆံုးသူေတြရဲ႕ ၀ိဥာဥ္ေတြဟာ ငါတို႕ ငရဲျပည္ကို ေရာက္လာၾကတယ္။”
ဂ်ိနင္ အံ့ၾသသြားတယ္။
“သရီး ရီလမ္ “(three realm ကို ျမန္မာလိုသာ တိုက္ရိုက္ေရးေပးေတာ့မည္။)!
“သက္ရွိေတြေနတဲ့ ရီလမ္ ၾကီးက အရမ္းၾကီးတာပဲ။ ကမာၸၻ က ထရီလီယံ ရွိတဲ့ ျဂိဳလ္ေတြထဲကမွ တစ္ခုပဲ။ အရင္ ဘ၀က ကမာၻမွာေ နထိုင္တဲ့ လူသားတစ္ဦးအေနနဲ႕ ကမာၻ ဟာ စၾကာ၀႒ာ
ဗဟိုမွာလို႕ ထင္ခဲ့ဖူးတယ္။အခုေတာ့ ကမာၻဟာ ထရီလီယံအေရအတြက္ရွိတဲ့
ျ၈ိဳလ္ေတြထဲက တစ္ျဂိဳလ္ဆိုတာ သိလိုက္၇တယ္။ ဒါဆို အဓိက ကမာၻၾကီး
သံုးေထာင္္ထဲမွာေတာင္ မပါေသးဘူး။ ရုတ္တရက္ သူ မူးမိုက္သလို တခုခုကို ဆံုးရႈံးသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။”
“သက္ရွိေတြ ေနတဲ့ စၾကာ၀ဠာနယ္ပယ္က အဓိက ကမာၻ ၾကီး
သံုးေထာင္ နဲ႕ ထရီလီယံ ခ်ီတဲ့ မေရမတြက္ ႏိုင္တဲ့ ကမာၻ ငယ္ေလးေတြ မွာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ အလြန္ၾကီးမားသူေတြ
အမ်ားၾကီးပဲ။ ဒါေပမဲ့ ငါတို႕ ကမာၻကေန
ဒီလို ကုသိုလ္ျပဳနိုင္သူ တစ္ေယာက္ ရဖို႕ အလြန္ ရွားပါးတယ္။ ျပီးေတာ့ မင္းက ေစာေစာေသဖို႕
သတ္မွတ္ခံထားရသူ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအဆင့္အထိ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ရရွိလာတဲ့ လူက ပိုျပီးေတာ့ရွားသြားျပီ။
ဒါေၾကာင့္ ငါ့မွာ အားလပ္ခ်ိန္ အနည္းငယ္ရေနတာနဲ႕ ငါ့ရဲ႕ ကမာၻသားေလးကို ေတြ႕ခ်င္ရတာပဲ။ မင္းမၾကာခင္ ဘ၀ျပန္၀င္စားရေတာ့မယ္။
ဒါေၾကာင့္ မင္းကိုငါ ဘ၀ ၀င္စားျခင္း လမ္းေၾကာင္း ၆ ေၾကာင္း ရွင္းျပေပးမယ္။ (Six States of Reincarnation )”
“ဘ၀ ၀င္စားျခင္း လမ္းေၾကာင္း
၆ ေၾကာင္း မွာ ဒီဗာ (devas) ၊ အဇူရာ (Asuras) ၊ လူသား၊ တိရိစာၦန္ ၊ သရဲ မ်ိဳးႏြယ္
(petra ghost) နဲ႔ ၊ ငရဲေနထိုင္သူ
(Hell being) ေတြ ဆိုၿပီး ရွိတယ္။”
“ဒီဗာနဲ႔ အဇူရာ က ေမြးဖြားသူ အကုန္လံုးကို (heaven
realm)နတ္ျပည္မွာ ေနထိုင္သူေတြလို႕ ေျပာလို႕၇တယ္ “လို႕ခ်ိဳင္သခင္က ရ်ွင္းျပတယ္။
လူေတြနဲ႔ တိရိစာၦန္ေတြက
သက္ရွိကမာၻရဲ႔ အစိတ္အပိုင္းေတြ။ သက္ရွိကမာၻကို ေမာ္တယ္(mortal world) ကမာၻ ဟုသာ ျပန္ေပးေတာ့မည္။
“သရဲ မ်ိဳးႏြယ္ (petra ghost) နဲ႔ ၊ ငရဲေနထိုင္သူ (Hell being) ေတြကိုေတာ့
(ငရဲျပည္) netherworld မွာ ေနထိုင္သူေတြလို႕ ေျပာလို႕၇တယ္။”
“နတ္ျပည္က မင္းျပန္ေမြးဖြားမဲ့ေနရာပဲ။
ဒိစကားက ဂ်ိနင္ကို ရင္ခုန္သြားေစတယ္။ ခ်ိဳင္သခင္က သက္ျပင္းခ်ျပီးေျပာလိုက္တယ္။ “ဒိေနရာက
အေကာင္းဆံုးေနရာပဲ။ နတ္ျပည္မွာ မင္း ဒီဗာ (deva) အေနနဲ့ မိဘမရွိပဲ သဘာ၀ကေန ေမြးဖြားလာလိမ့္မယ္။ ဒါကို( ‘immaculate lifeform’. သန္႕ရွင္းစြာေမြးဖြားလာတဲ့ သက္ရွိလိုံ႕ ေခၚၾကတယ္။”
သဘာ၀ကေန အေမမရွိပဲ ေမြးလာတယ္? ဂ်ိနင္ အံ့ၾသသြားတယ္။
ခ်ိုင္သခင္က “ဟုတ္တာေပါ့၊ နိုကမို႕ံဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္
သန္႕ရွင္းစြာေမြးဖြားလာတဲ့ သက္ရွိလို႕ ေျပာလို႕ရမွာလဲ။
ေျပာရ၇င္ေတာ့ ေကာင္းကင္နဲ႕ ေျမၾကီးက မင္းရဲ႕ မိဘပဲ။
“နတ္ျပည္မွာ ေမြးဖြားျပီးတာနဲ႕
မင္း အ့ံမခန္းတဲ့ ပညာသင္ၾကားေပးျခင္းခံရလိမ့္မယ္။ မင္းဒါဆို နတ္ျပည္က စာေမးပြဲကို အလါယ္တကူေအာင္ျမင္ျပီးေတာ့
နတ္စစ္သည္ ဒါမွမဟုတ္ နတ္စစ္သူၾကီး ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ လို႕ ခ်ိုင္သခက္က စိတ္လႈပ္ရွားစြာ
ေျပာလိုက္တယ္။”
ဂ်ိနင္ မ်က္စိကို ပြတ္သပ္လိုက္တယ္။
“နတ္စစ္သား ဒါမွမဟုတ္ နတ္စစ္သူၾကီး?”
“ငါက နတ္စစ္သား ဒါမွမဟုတ္ နတ္စစ္သူၾကီး
ျဖစ္မွာေပါ့”
ဒီဗာေတြမွာ အားသာခ်က္တစ္ခုရွိေသးတယ္။
မင္းအသက္ ၁၆ႏွစ္ျပည့္တာနဲ႕ မင္းအရင္ဘ၀က မွတ္ဥာဏ္ေတါ အကုန္ ျပန္သတိရလာမွာ။ ခ်ိဳင္သခင္
သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္။ ငါမင္းကို ေတြ႕၇တဲ့ အေၾကာင္းအရင္က မင္ရဲ႕ ႕ုသိုလ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ရယ္နဲ႕
ဇာတိတူေနလို႕ရယ္ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းဒီေရာက္တာနဲ႕ လူသားကို ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ မိခင္ ႏု၀ါရဲ႕ပန္းခ်ီကားကို မင္း ၾကည့္တတ္လိမ့္မယ္လို႕
မထင္မိဘူး။ I didn’t expect that
when you came here…you would’ve been spellbound by the painting of Nuwa, the
creator of humans.
“မင္းရဲ႕ အျမင္က အရမ္းကို စူးရွတယ္။ မင္း နတ္ျပည္မွာ
ထင္ရွားတဲ့ စစ္သူၾကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕ ငါ အနည္းငယ္ ကူညီေပးလိုက္မယ္။ “
ဂ်ိနင္ေပ်ာ္သြားတယ္။ သူ႕ကို
ကူညီေပးမယ္တဲ့။
“မင္းပန္းခ်ိကားကို ေသခ်ာ
အာရံုစိုက္ျပီး ၾကည့္လိုက္စမ္း။” ခ်ိဳင္သခင္က နံရံေပၚက ပန္းခ်ီကားကို လက္ညႈိးညႊန္ျပလိုက္တယ္။
ဂ်ိနင္ၾကည့္လိုက္တယ္။
ဒါဆို ဒီပန္းခ်ီကားက မိန္းမပ်ိဳက
နတ္ဘုရားမႏု၀ါ ေပါ့။
“ဒီပန္းခ်ီကားက မိန္းမပ်ိဳက
အရမ္းျမင့္ျမတ္တဲ့ မူလပထမ ကမာၻတည္ေခတ္တည္းကရွိခဲ့တဲ့ နတ္ဘုရားမႏု၀ါ ပဲ။ ခ်ိဳင္သခင္
မ်က္နွာက ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းမႈေတြေပၚလာတယ္။ နတ္ဘုရား ပန္ဂု (Pangu: The creator deity who made the universe,
the Fiendgod of Primordial Chaos. စၾကာ၀ဠာကို တည္ေဆာက္ေပးခဲ့ျပီး
ေသဆံုးသြားျပီးေတာ့ ႏု၀ါဟာ ဒီ စၾကာ၀ဠာမွာ ပထမဆံုး ပန္ဂုအဆင့္ အစြမ္းကို ေ၇ာက္ရွိခဲ့တဲ့
နတ္ဘုရားပဲ။ Ever since Pangu died
after creating the universe, only she, Miss Nuwa, has reached Pangu’s level.
ႏု၀ါမွာ စၾကာစဠာၾကီးကို ဖ်က္ဆီးနိုင္တဲ့ အစြမ္းရွိသလို
ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေပးႏိုင္တဲ့ အစြမ္းလည္းရွိတယ္။
သူမဟာ သက္ရွိေတြကိုလည္း ဖန္ဆင္းႏိုင္တယ္။ သူမဖန္ဆင္းခဲ့
တဲ့ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ သက္ရွိေတြမွာ မွ လူသားက အေကာင္းဆံုးဖန္ဆင္းမႈျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူမဟာ
အမွန္တရား ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ကို နားလည္ျပီးေတာ့ သရီး ရီလမ္မွာ သူမဟာ ယွဥ္ႏိုင္သူမရွိ
အႏိႈင္္းမဲ့ အစြမ္းရွိသူ ျဖစ္တယ္။”
“သရီးရီလမ္မွာ အစြမ္းအျမင့္ဆံုး? ဂ်ိနင္ တုန္လႈပ္သြားတယ္။”
“ႏု၀ါ က လူသားေတြကို ဖန္ဆင္းခဲ့တယ္။ ပ်က္စီးေနတဲ့
ေကာင္းကင္ၾကီးကို ျပင္ဆင္ေပးခဲ့တယ္။” သူ ဒ႑ာရီ ပံုျပင္ေတြၾကားဖူးခဲ့တယ္။
ဒီပန္းခ်ီကားက အာရံု ပံုရိပ္ေဖာ္ က်င့္စဥ္ အတြက္
အသံုးျပဳတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ျမႈပ္ထားတဲ့ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကို မင္း မသိႏိုင္ဘူးလို့ ခ်ိုင္သခင္က
ရီျပီးေျပာလိုက္တယ္။ မင္းဒီဗာျဖစ္ျပီးလို႕ နတ္စစ္သည္ျဖစ္ျပီး ဒီပန္းခ်ိကား က်င့္စဥ္ကို
ေလ့က်င့္ရင္ေတာင္မွ ငါမင္းကို လွ်ိဳ့၀ွက္ခ်က္နည္းနည္း သင္ျပေပးလိုက္ခ်င္တယ္။ ငါတို့ရဲ႕
ေရစက္ကို ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ ျဖည့္ေပးဖို့ေပါ့။
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခ်ိဳင္သခင္လို႕” ဂ်ိနင္ ေျမၾကီးထိမတတ္
ဦးညြတ္ဂါရ၀ျပဳလိုက္တယ္။
“ငါ့ကိုေက်းဇူးတင္ဖိုက မလိုပါဘူး။ ဒါဟာ ရိုရိုး
ပံုရိပ္ေဖာ္က်င့္စင္ ျဖစ္ျပီး တျခား လွ်ိဳ့၀ွက္က်မ္းလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ တန္ခိုးရွင္ေတြ
မိစာၦေတြက်င့္တဲ့ လၽႊိဳ႕၀ွက္ က်င့္စဥ္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဂ်ိနင္ရဲ့ နဖူးကို လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ့
ေထာက္လိုက္တယ္။”
“၀ုန္း!”
“ဂ်ိလင္ ဥာဏ္အလင္းပြင့္သြားျပီးေတာ့ စိတ္ထဲမွာ
နတ္ဘုရားမ ႏု၀ါရဲ႕အေ၇ာင္ေတာက္ေနတဲ႕ ပံုရိပ္ႀကီးေပၚလာတယ္။
“
“ႏိုးထေလာ့လို႔ ခ်ိဳင္သခင္က ေျပာလိုက္တယ္။ မၾကာခဏ
စိတ္ဲမွာ ေလ့က်င့္ေပးတာဟာ မင္းရဲ့ ၀ိဥာဥ္ soul ကို ေလ့က်င့္ေပးတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ မင္းဟာ
အဘြားမင္ရဲ႕ အတိတ္ေမ့ ေဆးေရကိုေသာက္ျပီးမွ ျပန္ေမြးဖြားမွာဆိုေတာ့ မင္းေလ့က်င့္ႏိုင္ဦးမွာ
မဟုတ္ဘူး။ မင္းအသက္ ၁၆ႏွစ္ ျပည့္မွ ျပန္သတိရလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါမင္းနတ္ျပည္မွာ ထင္ရွားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစဖို႕က
အခ်ိန္ လံုေလာက္ပါတယ္။ ဒီက်င့္စဥ္နဲ႕ မင္း immortal တန္ခိုးရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အထိကို
ေလ့က်င့္ႏိုင္ခဲ့လိမ့္မယ္။ မင္းေကာင္းကင္ တန္ခိုးရွင္ Celestial Immortal
ျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ မင္း အခက္အခဲေတြ ကပ္ေဘးေတြ အမ်ားၾကီး ေက်ာ္ျဖတ္ရလိမ့္မယ္။ ငါမင္း ေအာင္ျမင္မယ္လို့လည္း
ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ကံမကုန္ရင္ ေနာက္ (Celestial court) နတ္သဘင္မွာ ငါတို႔ ျပန္ေတြ႕ၾကတာေပါ့။”
ဂ်ိနင္ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားသြားတယ္။
“ေကာင္းကင္ စစ္တပ္?”
“တန္ခိုးရွင္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။”
သူအကုန္ ရင္ဆိုင္ဖို႕က အသင္႕ပဲ။
သြားေတာ့ဆိုျပီး ခ်ဳင္သခင္က လက္ေ၀ွ႕ယမ္းလိုက္တယ္။
“ေဖ်ာက္”
ဂ်ိနင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။
……………………….
Chapter 1 ျပီးပါျပီ
မူရင္စာေရးဆရာ - I eat tomatoes
ဘာသာျပန္သူ Dr – Panda
ေဖ့ဘုတ္တြင္ @drpanda88 ဟု search တြင္ရိုက္၍
ရွာႏိုင္ပါသည္။
Unicode version
Desolate era
အကျဉ်းချုံး
Xianxia world ( ဗုဒ္ဓ နှင့် တာအို ဝါဒကို အခြေခံထားတဲ့ သိုင်း ဝတ္ထု အမျိုးအစား)
Desolate era လို့ခေါ်တဲ့ အဆုံးမဲ့ ပျက်စီးမှုတွေသာရှိတဲ့ အချိန်ကာလမှာ မျိုးနွယ်စုတွေဟာ အသက်ရှင်ဖို့အတွက် မိုးကောင်းကင် ၊ ကမ္ဘာမြေကြီး နဲ့ နတ်ဆိုးတွေကို တိုက်ခိုက်နေကြ၇တယ်။
အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ မသေခြင်းလမ်းစဉ်ကို ကျင့်ကြံသူတွေဟာ ပျက်စီးခြင်းတွေ ကပ်ဘေးတွေ နဲ့ အသက်ကို မနှမြောပဲ ကျင့်ကြံနေကြပါတယ်။
တစ်ရက်မှာတော့ အရမ်းအစွမ်းရှိတဲ့ မျိုးနွယ်စုကနေပြီးတော့ ဂျိနင် (Ji ning) မွေးဖွားလာပါတယ်။
မူရင်း စာရေးဆရာ : I Eat tomatoes
ဘာသာပြန်သူ - Dr – Panda
ဖေ့ဘုတ်တွင် @drpanda88 ဟု search တွင်ရိုက်၍ ရှာနိုင်ပါသည်။
Book-1 ချိုင့်ဝှမ်းထဲမှ ဂျိ မျိုးနွယ်စု
Chapter -1 သေသူတို့ နေထိုင်ရာအရပ် (land of the dead)
“မြန်မြန်လျှောက်စမ်း”
“မင်းသေပြီးလို့ သရဲဖြစ်နေပြီ။ မြန်မြန်လျှောက်စမ်း”
“မင်းကမင်းသား၊ လူဆယ်သန်းကျော်နဲ့ ချပ်ဝတ်တန်ဆာဝတ် မြင်းသည်တော် သုံးသောင်းကို အုပ်ချုပ်တယ်? ငရဲပြည်မှာ လူသားမင်းသားဆိုတာ ဘာမှ မဟုတ်ဘူး။ ဟားဟား။”
ရွှပ် … ရွှပ်
အကောင်ကြီးပြီး အစွမ်းပြည့်ဝနေပုံ၇တဲ့ နတ်ဆိုး စစ်သားက ဒေါသထွက်စွာအော်ပြောပြီး လက်ထဲက ကြာပွတ်နဲ့ အဆက်မပြတ် ရိုက်နှက်လိုက်တယ်။ ကြာပွတ်က လျှပ်စီးလက်လိုက်သလိုပဲ အရမ်းမြန်ပြီးတော့ လူသေဝိဉာဉ် ကို ထိ ထိသွားတယ်။ နတ်ဆိုးက သူ့ကိုသူ မင်းသားလို့ မောက်မာစွာပြောနေတဲ့ ဝိဉာဉ် အသံတိတ်သွားတဲ့အထိ ဆက်ကာဆက်ကာ ရိုက်နေတော့တယ်။
‘ငါသေသွားပြီ။ဒါ….ဒါဆို .. ဒါငရဲပြည်ပေါ့’ ဂျိနင် ရုတ်တ၇က်ပေါ်လာတယ်။ သူအံ့သြစွာနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိထားပြီး အကဲခတ်လိုက်တယ်။ သူက မောက်မောက်မာမာနဲ့ ပြောတဲ့ မင်းသားရဲ့ စကားကို ကြားတော့ အံ့သြသွားတယ်။ ‘ပြည်သူဦးရေ ဆယ်သန်း? မြင်းသည်တော် သုံးသောင်း? ကမ္ဘာမှာ က သိပ္ပံ ခေတ် ဖြစ်နေပြီကို မြင်းသည် သုံးသောင်း ဘယ်နား သွားရှာမှာလဲ၊?’
‘မြန်မြန်’ ဆိုပြီးတော့ ကျွဲခေါင်းနဲ့ စစ်သားကြီးက ဂျိနင် နဲ့ ဘေးကဝိဉာဉ်တွေကို ကြည့်ပြီးပြောလိုက်တယ်။
ဖွဲ့ထားတဲ့ အဖွဲ့ အတိုင်း ဂျိနင်လိုက်ပါသွားတယ်။
မရေမတွက်နိုင်အောင်များပြားတဲ့ ဝတ်ရုံဖြူဝတ် ဝိဉာဉ်တွေ စီတန်းသွားနေပုံဟာ ရှည်လျားလွန်းတဲ့ အဖြူရောင် နဂါးကြီးနဲ့တောင် တူနေပါတော့တယ်။ စီတန်းသွားနေတဲ့ ဝိဉာဉ်တန်းရှည်တွေရဲ့ အဆုံးမှာ ရုတ်တရက် ဝိဉာဉ် အသစ်တွေ ထပ်ပြီး ပေးလာကြပြန်တယ်။ ပေါ်လာတဲ့ထဲက တချို့ ဝတ်ရုံဖြူတွေက ခေါင်းညိတ်ပြီး သက်ပြင်းတွေ ချကြတယ်။ တချို့ကလည်း တုန်လှုပ်ကြောက်ရွံ့နေကြတယ်။ တစ်ချိုု့ က အော်ဟစ် ဆဲဆိုနေကြတယ်။ တချို့ကြတော့ အံ့သြစွာနဲ့ ကြည့်နေကြတယ်။
ငါ့အဖေက နှင်းတောင်ကြီးပေါ်က မိစ္ဆာဘု၇င်ပဲ၊ ငါ့ကိုရိုက်ရဲတယ်၊ ငါမင်းကို စားပစ်လိုက်မယ်။ ဂါး
ငါ့ကို ရိုက်တာ၇ပ်ပါတော့
အား
ငရြဲပည်ကို ရောက်ရောက်ချင်း ဝိဉာဉ်တွေက သူတို့သေတာကို မသိကြဘူး။ သူတို့တွေ ဒေါသတကြီးနဲ့ အော်ဟစ်သောင်းကျန်းကြလို့ ငရဲသားတွေက သူတို့သေသွားပြီ ဆိုတာကို နားလည်တဲ့ အထိရိုက်နှက် ဆုံးမကြတယ်။ သူတို့တွေ မသေခင်က ဘယ်လောက်ပဲ အရှိန်အဝါရှိရှိ သေတဲ့ အခါမှာတော့ သူတို့မှာ ဘာမှ မရှိကြတော့ပါဘူး။
…
အချိန်တွေကုန်ဆုံးသွားတယ်။ အဆုံးမဲ့တဲ့ ဝိဉာဉ်တန်းကြီးနဲ့အတူ ဂျိနင် အကြာကြီး လျှောက်လာခဲ့တယ်။ သူဘာသံမှ မထွက်ရဲဘူး။ ပြောလိုက်တာနဲ့ ကျွဲခေါင်းနဲ့ ငရဲသားက ကြာပွတ်နဲ့ ရိုက်ခံရမှာ စိုးလို့ပါ။ သူဟာငေးငိုင်ပြီးတော့ အချိန်ဘယ်လောက်ကုန်မှန်းမသိ လျှောက်လိုက်လာတယ်။ ဝိဉာဉ်တွေက ရေလည်းမငတ် ဗိုက်လည်းမဆာလို့တော်သေးတယ်။
အကြာကြီး ငေးငိုင်စွာလမ်းလျှောက်ပြီးတဲ့တစ်ရက်
“ဂျိနင်” မိုးခြမ်းသံလို ကောင်းကင်တစ်ခုလုံး တုန်ခါသွားတယ်။ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ ဝိဉာဉ်တွေက ကောင်းကင်ကို မော့ကြည့်ကြတယ်။ ဂျိနင်လည်း ကောင်းကင်ကို စူးစိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ မိုးကုတ်စက်ဝိုင်း အဆုံးမှာ တိမ်တိုက်မဲကြီး တလိပ်လိပ်တက်လာတယ်။ တိမ်တိုက်ပေါ်မှာ အမဲရောင် မီးလျှံတွေနဲ့ တောက်ပနေတဲ့ အလွန်ခန္ဓကိုယ်ကြီးမားတဲ့ ကျွဲခေါင်းနဲ့ နတ်ဘုရားကိုတွေ့လိုက်တယ်။
ဘယ်လောက်တောင် ကြီးမားလဲဆိုရင် မီတာ တစ်သိန်းလောက် နီးနီးရှိတယ်။ သူဟာ တောင် အကြီးကြီးနဲ့တောင် ဆင်တူတယ်။ သူထိုင်နေတဲ့ တမ်တိုက်က မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းကနေ ပျံလာနေတယ်။
တိမ်တိုက်ပေါ်က ကျွဲခေါင်းနဲ့ နတ်ဘုရားက အောက်ကို စိုက်ကြည့်ပြီး “ဂျိနင်” လို့ခေါ်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ မျက်လုံးက ရွှေရောင် အလင်းတန်းနှစ်ခု ဖြာကျလာပြီူတော့ အောက်မှာ အူကြောင်ကြောင်နဲ့ ရပ်နေတဲ့ ဂျိနင် အပေါ် သေချာထိုးကျလာတယ်။
နတ်ဘုရားရဲ့မျက်စိက အလင်းတန်းတွေက ဂျိနင် ခန္ဓာကိုယ်ကို လွှမ်းခြုံသွားတယ်။ သူနဲ့အတူ ရပ်နေတဲ့ ဝိဉာဉ်တွေ ကြားထဲကနေ ဂျိနင် ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။တခြားကျွဲခေါင်းနဲ့ စစ်သားတွေအကုန်လုံး ပါးစပ်ဟောင်းသားဖြစ်သွားတယ်။ ဘယ်သူမှ အသံ မထွက်ရဲကြဘူး။ တခြား ဝိဉာဉ်တွေအားလုံးလည်း မှင်သက်သွားကြတယ်။ အချိန်တော်တော်ကြာမှ အားလုံး ပုံမှန် ပြန်ဖြစ်သွားကြတယ်။
…..
အဆုံးမတွေ့ရတဲ့ တိမ်တိုက်ပေါ်မှာ ကျွဲခေါင်းနတ်ဘုရား မတ်တပ်ရပ်နေတယ်။
သူ့လက်ကို ဆန့်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ လက်ဖဝါးကို ဖြန့်လိုက်တော့ ဂျိနင် ကို အစက်ကလေးတစက် အနေနဲ့ မြင်၇တယ်။
ဂျိနင် အံ့သြမှင်သက်နေတယ်
နတ်ဘုရား
အလွန်ကြီးမားတဲ့ နတ်ဘုရား သူ့ရှေ့မှာ၇ပ်နေတယ်။ သူက နတ်ဘုရားရဲ့ လက်ဝါးပေါ်မှာ။
ကျွဲခေါင်းနတ်ဘုရားက သူ့လက်ပေါ်က အစက်လေးကို ကြည့်ပြီးတော့
“ဂျိနင်”
“ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင်အမိန့်နဲ့ မင်းကိုငါလာခေါ်တာပဲ” (ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် - ငရဲပြည်ရဲ့ ပထမဆုံး တရားသူကြီး (ယမမင်း) 1st judge of the hell)
သူ့လက်ကို ဝှေ့ယမ်းပြီးတော့ ဂျိနင်ကို သိမ်ူဆည်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့တိမ်ပျံကို စီးပြီး မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းကနေ တဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။
…
ဝိဉာဉ် ကမ္ဘာရဲ့ ဖန်ကူးမြို့တော်မှာ...
ဆိတ်ငြိမ်တဲ့ စာကြည့်ခန်း စားပွဲပေါ်မှာ အပြာရေင် ဝတ်စုံဝတ်ထားတဲ့ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးတစ်ယောက် စာဖတ်နေတယ်။
ဂျိနင်က သူ့ရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်နေတယ်။
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင်က ငါ့ကို ဘာလို့တွေ့ချင်တာလည်း မသိဘူး ဆိုပြီး ဂျိနင် အံ့ သြနေတယ်။ ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင်က ဘယ်သူလဲ ဘယ်မှာတွေ့ဖူးလဲဆို တာ သူစဉ်းစားတတ်ဘူး။ သူက ရိုးရိုး လူသားလေ။ ဘယ်လိုလုပ် တန်ခိုးရှင်တွေကိုသိမှာလည်း။ သူ့မှာသာ နောက်ခံကောင်းကောင်းရှိရင် သူ့အရင်ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ရောဂါနှိပ်စက်တာ ခံရမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါဆိုဘာလို့ ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင်က ကျွဲခေါင်းနတ်ဘုရား ကိုလွှတ်ပြီး သူ့ကိုဘာလို့ ခေါ်ခိုင်းတာလည်း။
ဂျိနင်က အခန်းထဲကို ဝေ့ကြည့်ပြီးတော့
“သူ ငါ့ကို ခေါ်ခိုင်းတယ်။ ငါ့ကို စကားလည်းမပြောသေးဘူး”
စာကြည့်ခန်းက အရမ်း ရိုးရှင်းပါတယ်။ အပြင်အဆင်ဆိုလို့ ပန်းချီကား တစ်ချပ်ပဲ ရှိတယ်။
ဒါက .. ဂျိနင် ဂရုတစိုက်နဲ့ ပန်းချီကားကို ကြည့်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ ငှက်မွှေးဝတ်စုံဟာ သဘာဝအတိုင်း သိမ်မွေ့လှပနေပြီးတော့ သူမရဲ့ အပြုံးဟာ ကမ္ဘာမှာရှိတဲ့ ဗုဒ္ဓရဲ့ မျက်နှာတော်ထက် ပိုပြီး နက်နဲလွန်းနေပါတယ်။
မျက်စိတမှိတ်အတွင်းမှာ ဂျိနင်ရဲ့ စိတ်ဟာ ပန်းချီကားထဲ လုံး၀ နစ်မြုပ်သွားပါတယ်။ ပန်းချီကားထဲက မန်းမပျိုဟာ အဝတ်အစားတွေကအစ အသေးစိတ် အကုန်လုံးဟာ လျို့ဝှက်နက်နဲစွာ စိတ်အာရုံကို ဖမ်းစားထားပါတယ်။
ပန်းချီကားကို အံ့သြစွာ ကြည့်နေတဲ့ ဂျိနင်ကို ကြည့်ပြီး ဝတ်စုံပြာနဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်က “ အိုး.. “ဆိုပြီး ရေရွတ်လိုက်တယ်။
ငါသူ့ကို ဒီလောက်အထိ အမြင် စူးရှမယ်လို့ မထင်မိဘူး
နိုးထတော့ ဆိုပြီး ဝတ်စုံပြာနဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်က တည်ငြိမ်စွာပြောလိုက်တယ်။
ဂျိနင် တစ်ယောက်တစ်ကမ္ဘာ ဖြစ်နေရာကနေ ရုတ်တရက်နိုးထလာတယ်။ သူအခုမှ ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် ဆီကို ရောက်နေတယ်ဆိုတာ သတိ၇သွားတယ်။
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင်က ဂျိနင်ကို သေချာ အကဲခတ်ကြည့်နေတယ်။ ဂျိနင် က အခုမှ ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် လက်ထဲက စာအုပ်မှာ ရေးထားတဲ့ စာကို တွေ့ပြီး အံ့သြသွားတယ်။ စာအုပ် နာမည် က သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ်
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ် ကို ဖတ်နေတာလား?
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က “ငါမင်းရဲ့ ဘဝကို ဖတ်နေတာ” လို့ ပြုံးပြီးပြောလိုက်တယ်။
ဂျိနင် ကြောင်သွားတယ်။
“သူ့ဘဝ?”
သူ့အ၇င်ဘဝကို တဖြည်းဖြည်း အိပ်မက်လို ပြန် သတိရလာတယ်။ သူ့အဖေက ဇီဝသိပ္ပံ နည်းပညာအဖွဲကမှာ ခေါင်းဆောင်သုတေသန ပညာရှင်တစ်ယောက်။ သူ့ရဲ့ လစာက အရမ်းကောင်းတယ်။ သူ့အမေက ရိုးရိုး ဆရာမ တစ်ယောက်။ သူ့ဘဝဟာ ဒီလိုမိသားစုမှာ မွေးဖွားလာလို့ ပြည့်စုံသင့်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မွေးရာပါ ရောဂါ ပါလာခဲ့တယ်။ ဆရာဝန်တွေကတော့ သူကံကောင်းရင် အသက် ၁၅ နှစ် ၁၆ နှစ် လောက်အထိ အသက်ရှင်လိမ့်မယ်လို့ ပြောတယ်။
ဒါကြောင့် သူ ကျောင်းမတက်နိုင်ခဲ့ဘူး။ သက်တူရွယ်တူ ကစားဖော် မရှိခဲ့ဘူး။
ကောင်းတာ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ သူ့မှာ အင်တာနက် နဲ့ စာအုပ်တွေရှိခဲ့တယ်။ စာအုပ်တွေနဲ့ အင်တာနက်ကို ကောင်းစွာ အသုံးချနိုင်ခြင်းက သူ့ကို စိတ်ခွန်အားတွေ ကောင်းမွန်စေခဲ့ပြီး စိတ်သဘော မပြည့်ဝတာ လောကကြီးကို မုန်းတီးစိတ် မကောင်းမြင်စိတ်တွေ မပွားများအောင် အားပေးခဲ့တယ်။ အင်တာနက်ကနေပြီးတော့ သူဟာ တစ်ကမ္ဘာလုံးက ဗဟုသုတ တွေ ကို လေ့လာခွင့်၇ခဲ့ပြီးတော့ သူ့ နှလုံးသား တဖြည်းဖြည်း တည်ငြိမ်လာတယ်။ ကမ္ဘာကြီးကို သူဟာ အမြင် အမျိုးမျိုးနဲ့ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ ကြည့်ရှုနိုင်ခဲ့တယ်။
ကမ္ဘာပေါ်မှာ သူ့ဘဝထက်ဆိုးတဲ့ ကလေးတွေ အများကြီးရှိသေးတယ် ဆိုတာ မြင်တတ်ခဲ့ပြီးတော့ သူ့ဘဝမှာ မိစုံဖစုံနဲ့ အစားအသောက် မပူင်၇ဘူးဆိုတာ နားလည်ခဲ့တယ်။
သူဟာ သူ့ဘဝရဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကို ရှာတွေ့ခဲ့တယ်။ ငါ့သေခြင်းကို ငါထိုင်စောင့်မနေနိုင်ဘူး။ အမှန်ပဲ။ ငါ အသက်ရှင်နေတုန်း တစ်ခုခု လုပ်ခဲ့ရမယ်။ ဒါကြောင့် သူ့မိဘတွေဆီကနေ တရုတ်ဒေါ်လာ ၁၀၀၀၀ ကျော်ကို တောင်းခဲ့ပြီး အွန်လိုင်းကနေ အလုပ်တစ်ခု စတင်ခဲ့တယ်။ သူ့ဘဝကို သူ နည်းနည်း ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းအောင် လုပ်ချင်တာပါ။ ဒါပေမဲ့ သူထင်တာထက်ပိုပြီး အောင်မြင်ခဲ့တယ်။
နှစ် အနည်းငယ် အကြာမှာ သူ ဟာ ငွေ အမြောက်အမြား စုမိလာတယ်။
ဒါပေမဲ့ သူ့ရောဂါက သူ အသက် အကြာကြီး မရှင်နိုင်ဘူးဆိုတာ အမြဲ သတိပေးနေတယ်။ သူ့မိဘတွေဟာ ငွေရေးကြေးရေး ပူပင်ဖို့ မလိုတဲ့အတွက် သူရှာတဲ့ ပိုက်ဆံတွေ ပေး၇င် လည်း အလဟသပဲ။ ဒါကြောင့် သူမသေခင် သူ့ရှိသမျှ ပိုက်ဆံတွေကို တနိုင်ငံလုံးက ဆင်းရဲသားကလေးတွေနဲ့ရေဂါဝေဒနာရှင် ကလေးငယ်လေးတွေအတွက် လှူဒါန်းပေးခဲ့တယ်။
“ငါ့ရဲ့ ကံကြမ္မာကို ငါ မပြောင်းလဲနိုင်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ဆင်းရဲသားကလေးတွေနဲ့ရေဂါဝေဒနာရှင် ကလေးငယ်လေးတွေ ကံကြမ္မာကို ပြောင်းပေးနိုင်ခဲ့တယ်။”
ဒါသူနှလုံးသားထဲက လေးနက်စွာ လုပ်ပေးခဲ့တဲ့ ဆန္ဒဖြစ်တယ်။
သူလှူဒါန်းပြီးတော့ တစ်ရက် သူ့မိဘတွေနဲ့ အတူတူ ဆေးရုံ အပြင်မှာ လမ်းလျှောက်နေတုန်း ရုတ်တရက် သေဆုံးသွားခဲ့တယ်။
“မင်းဘဝက မွေးကတည်းက ခါးသီးခဲ့တယ် လို့ ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က ချိုသာစွာပြောလိုက်တယ်။ ခါးသီးမှုက မင်းစိတ်ဓာတ်ကို မဖျက်ဆီးခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီအစား မင်းဟာ အံ့သြလောက်အောင် အကျိုးဆောင်နိုင်ခဲ့တယ်။ မင်းဟာ ငွေကြေးအမြောက်အများ ရှာဖွေနိုင်ရုံမကဘူး ရှာနိုင်သမျှ ငွေကြေးအကုန် လှူဒါန်းခဲ့တယ်။”
“အသက် ၁၈ နှစ်မှာ သေခဲ့တယ်” ဆိုပြီး ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က သက်ပြင်းချ ပြောလိုက်တယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပေးဆပ်ပြီး သူစိမ်းတစ်ယောက်ကို ကူညီဖို့ဆိုတာ အင်မတန် ရှားတယ်။
ဂျိနင်က ပြန်ပြောတယ်။ “နန်းတော် အရှင်သခင် ၊ ကျွန်တော့ကို ချီးကျူးတာ များသွားပြီ။ ကျွန်တော် အသက် အရှည်ကြီးနေရရင်တော့ ဒါမျိုး လုပ်ပေးဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဆရာဝန်က ကျွန်တော့ကို ၃ လ ပဲခံတော့မှာ ပြောခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် အတွက်တော့ ဒီ၃လ အသက်ရှင်မှာကို တခြား ကလေးမလေးတစ်ယောက် နောက်ထပ်နှစ် အနည်းငယ် အသက်ဆက်နိုင်ဖို့အတွက် လဲ၇မယ်ဆို ရင် တန်ပါတယ်။ “
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က ရယ်မောပြီး က သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ်
ကို ဟိုလှန်ဒီလှန်ကြည့်လိုက်တယ်။
သူရဲ့ နူးညံ့တဲ့ လေသံမှာ နှိုင်းယှဉ်လို့မရတဲ့ အရှိန်အဝါတွေပါနေတယ်။ ဂျိနင် မင်ဘဝမှာ လူပေါင်း သောင်းနဲ့ချီ ကယ်တယ်ပေးခဲ့တယ်။ ဒါ ကြီးမြတ်လှတဲ့ ကုသိုလ်ပဲ။ မင်းနောက်ဘဝပြန်ဝင်စားဖို့ ကို နတ်ပြည်မှာ ပြန်ဝင်စားလိမ့်မယ်။
“နတ်ပြည်?” ဂျိနင်တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်တယ်။
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က “ကောင်းမှုကုသိုလ် အလွန် ကြီးမားသူတွေသာ နတ်ပြည်ကို ဝင်ခွင့်၇တာ။ ကမ္ဘာမှာ ဒီအဆင့်လောက် ကုသိုလ်ကောင်းမှု ပြုနိုင်ဖိုက အလွန်ခက်ခဲတယ်။ မင်း သိနေရက်ဖြစ်ဖြစ် မသိတာပဲဖြစ်ဖြစ် ကို့ပိုင်ဆိုင်သမျှ စတေးပြီး ဒီကလေးတွေ ကို ကူညီဖို့ခဲ့လို့ အလွန်များပြားတဲ့ ကောင်းမှုတွေကို စုဆောင်းပြီးသားပဲ။ မဟုတ်၇င်တော့ မင်းနတ်ပြည်မရောက်နိုင်ဘူး။”
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် ဘာကိုပြောချင်တာလည်းလို့ ဂျိနင်နားမလည်နိုင်ပဲ မေးလိုက်တယ်။
“လူတွေဟာ မကောင်းစိတ်မရှိပဲ မွေးဖွားလာတယ်။” ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ “ကလေးတွေက လုံး၀ စိတ်ထားဖြူစင်တယ်။ သူတို့ ကြီးပြင်းရာ ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့် သူတို့ ပြောင်းလဲလာတယ်။ မင်းလူကြီးတွေကို ကုသိုလ်ပြု၇င် သူတော်စင်လား လူယုတ်မာလား ခွဲ၇ခက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်း လူယုတ်မာကို ကုသိုလ်ပြုရင် မင်း ကုသိုလ်တွေ လျော့ကျသွားမယ်။”
ဂျိနင် အခုမှ ဆိုလိုရင်းကို နားလည်သွားတယ်။
“သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ် ကမင်းကို အသက် ၁၆နှစ် ပဲ ၇ှင်ဖို့သတ်မှတ်ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်းရဲ့ အကျိုးဆောင်မှုကြောင့် အသက်၁၈နှစ်အထိ ရှင်သန်ခဲ့တယ်။ ချိုင်သခင် သက်ပြင်းချလိုက်တယ်။
ဂျိနင်က ဘာ။ သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ် က သတ်မှတ်ထားတဲ့ ကံကြမ္မာက ပြောင်းလဲလို့၇တာပေါ့?”
“သူတို့ကို ပြောင်းလဲလို့၇တာပေါ့။ ဘာလို့ မရ၇မှာလဲ လို့ ချိုင်သခင်က ရီပြီးပြောတယ်။ ငါ့အတွက် လူတစ်ယောက်ကို အသက်၁၀၀ ပေါင်းထည့်ဖို့ ဆိုတာ ဘာမှ မဟုတ်ဘူး။ ကောင်းကင်သဘောက မင်းကို သေစေချင်သလို ရှင်သန်ဖို့လည်း အခွင့်အရေးပေးထားတယ်။ သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ်
လိုပဲ။ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ကံကြမ္မာက သတ်မှတ်ပြီးသားပဲ။ ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်း ပြန်ပြောင်းလို့၇တယ်။”
ဂျိနင် နားလည်သွားတယ်။
အမှန်ပဲ။
ရှေးစကားတောင်ရှိသေးတယ်။ ကောင်းကင်က မကောင်းမှု တွေ ယူဆောင်လာရင် မင်းကောင်းကင်ကို ပြန် ရင်ဆိုင်နီုင်တယ်။ အေး မင်းမကောင်းတာ လုပ်ရင်တော့ မင်းကို အသက်ရှင်ဖို့ မထိုက်တန်တော့ဘူး။ သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ် ဆိုတာ ကြိုတင်သတ်မှတ် ထားတဲ့ ကံကြမ္မာပေမဲ့ နောက်ပိုင် အစွမ်းရှိရင် ကြိုးစားပြီး ပြန်ပြင်နီုင်တယ်။
“ကျွန်တော်လိုမျိုး ကောင်းမှုကုသိုလ် ပြုနိုင်သူတွေ အများကြီးပါ။ ဘာလို့ ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ ရွေးခေါ်တာလဲ လို့ ဂျိနင် မေးလိုက်တယ်။”
“ဘာလို့လည်းဆို တော့ မင်းနဲ့ ငါက တစ်မြို့တည်းသားတွေ ဖြစ်လို့ပေါ့။”
“မင်းတို့ခေတ် လူတွေ ပြောစကားအရဆို ငါက ကမ္ဘာဂြိုလ်က ပဲပေါ့။ ချိုင် သခင်က ရယ်မောလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒါက စူ နဲ့ တန် မင်းဆက်ခေတ်ကပါ။ (Sui and Tang dynasties )”
“စူ နဲ့ တန် မင်းဆက်ခေတ်!”
သူတို့ကို သူတို့ မိစ္ဆာဘုရင်နဲ့ မင်းညီမင်းသားလို့ ပြောတဲ့ သရဲနှစ်ကောင်ကို တွေ့ပြီးပြီ။ ဒါပေမဲ့ ဘာ်သူမှ ဂြိုလ် ကမ္ဘာ က မဟုတ်ဘူး။ ချိုုင်သခင်က ကမ္ဘာဂြိုလ် ဇာတိဆိုတော့ ဂျိနင် စိတ်လှုပ်ရှားသွားတယ်။
အဲ့ဒီမှာ ချိုင်သခင်က ရှင်းပြလိုက်တယ်။ “သူတို့တွေ ကမ္ဘာဂြိုလ်က မဟုတ်ဘူးဆိုတာ မထူးဆန်းပါဘူး။ အဆုံးမရှိတဲ့ အချိန် စကြာဝဠာ မှာ စကြာဝဠာ ၃ မျိုးရှိတယ် ( three realm ကို ဆီလျော်အောင် ဘာသာပြန်သည်။) နတ်ပြည်၊ ငရဲပြည် နဲ့ သက်ရှိသတ္တဝါတွေ နေထိုင်ရာ နေရာဆိုပြီး စကြာဝဠာနယ်ပယ် ၃ ခုရှိတယ်။”
“Heaven refers to the Heaven Realm! The Netherworld refers to the underworld, the Netherworld Kingdom! Mortal, refers to the Mortal Realm
“သက်ရှိတွေ နေတဲ့ စကြာဝဠာနယ်ပယ်မှာ အဓိက ကမ္ဘာ ကြီး သုံးထောင်ရှိတယ်။ ထရီလီယံ (a million million million)( trillion ) ချီတဲ့ ကမ္ဘာ ငယ်လေးတွေ မရေတွက်နိူင်အောင် ရှိတယ်။ အဓိက ကမ္ဘာ ကြီး တွေက အရမ်းကို ကြီးမားပြီး တန်ခိုးရှင်တွေနဲ့ မိစ္ဆာ တွေ တောင် ပုန်းအောင်းနေထိုင်ကြတယ်။ (immortal and devil are hidden) ။ ကမ္ဘာငယ်လေးတွေ ကကျတော့ တော်တော်ကို သေးပြီးတော့ လူဦးရေလည်း အရမ်း မများဘူး။ ငါတို့ တွေလာခဲ့တဲ့ ကမ္ဘာဂြိုလ်လည်း ကမ္ဘာငယ်လေးတွေထဲက တစ်ခုအပါအဝင်ပဲ။ အခုမှ ဂြိုလ်ကမ္ဘာ လူဦးရေက ဘီလီယံ နည်းနည်းပဲ ရှိသေးတယ်။”
“အချိန်တိုင်း သက်ရှိတွေ နေတဲ့ စကြာဝဠာနယ်ပယ်မှာ အဓိက ကမ္ဘာ ကြီး သုံးထောင် နဲ့ ထရီလီယံ (a million million million)( trillion ) ချီတဲ့ ကမ္ဘာ ငယ်လေးတွေ မရေတွက်နိူင်အောင် ရှိတဲ့ ဆီကနေ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ သေဆုံးသူတွေရဲ့ ဝိဉာဉ်တွေဟာ ငါတို့ ငရဲပြည်ကို ရောက်လာကြတယ်။”
ဂျိနင် အံ့သြသွားတယ်။
“သရီး ရီလမ် “(three realm ကို မြန်မာလိုသာ တိုက်ရိုက်ရေးပေးတော့မည်။)!
“သက်ရှိတွေနေတဲ့ ရီလမ် ကြီးက အရမ်းကြီးတာပဲ။ ကမ္ပာ္ဘ က ထရီလီယံ ရှိတဲ့ ဂြိုလ်တွေထဲကမှ တစ်ခုပဲ။ အရင် ဘဝက ကမ္ဘာမှာေ နထိုင်တဲ့ လူသားတစ်ဦးအနေနဲ့ ကမ္ဘာ ဟာ စကြာဝဋ္ဌာ ဗဟိုမှာလို့ ထင်ခဲ့ဖူးတယ်။အခုတော့ ကမ္ဘာဟာ ထရီလီယံအရေအတွက်ရှိတဲ့ ြ၈ိုလ်တွေထဲက တစ်ဂြိုလ်ဆိုတာ သိလိုက်၇တယ်။ ဒါဆို အဓိက ကမ္ဘာကြီး သုံးထောင်ထဲမှာတောင် မပါသေးဘူး။ ရုတ်တရက် သူ မူးမိုက်သလို တခုခုကို ဆုံးရှုံးသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။”
“သက်ရှိတွေ နေတဲ့ စကြာဝဠာနယ်ပယ်က အဓိက ကမ္ဘာ ကြီး သုံးထောင် နဲ့ ထရီလီယံ ချီတဲ့ မရေမတွက် နိုင်တဲ့ ကမ္ဘာ ငယ်လေးတွေ မှာ ကုသိုလ်ကောင်းမှု အလွန်ကြီးမားသူတွေ အများကြီးပဲ။ ဒါပေမဲ့ ငါတို့ ကမ္ဘာကနေ ဒီလို ကုသိုလ်ပြုနိုင်သူ တစ်ယောက် ရဖို့ အလွန် ရှားပါးတယ်။ ပြီးတော့ မင်းက စောစောသေဖို့ သတ်မှတ်ခံထားရသူ။ ဒါကြောင့် ဒီအဆင့်အထိ ကုသိုလ်ကောင်းမှု ရရှိလာတဲ့ လူက ပိုပြီးတော့ရှားသွားပြီ။ ဒါကြောင့် ငါ့မှာ အားလပ်ချိန် အနည်းငယ်ရနေတာနဲ့ ငါ့ရဲ့ ကမ္ဘာသားလေးကို တွေ့ချင်ရတာပဲ။ မင်းမကြာခင် ဘဝပြန်ဝင်စားရတော့မယ်။ ဒါကြောင့် မင်းကိုငါ ဘ၀ ဝင်စားခြင်း လမ်းကြောင်း ၆ ကြောင်း ရှင်းပြပေးမယ်။ (Six States of Reincarnation )”
“ဘ၀ ဝင်စားခြင်း လမ်းကြောင်း ၆ ကြောင်း မှာ ဒီဗာ (devas) ၊ အဇူရာ (Asuras) ၊ လူသား၊ တိရိစ္ဆာန် ၊ သရဲ မျိုးနွယ် (petra ghost) နဲ့ ၊ ငရဲနေထိုင်သူ (Hell being) တွေ ဆိုပြီး ရှိတယ်။”
“ဒီဗာနဲ့ အဇူရာ က မွေးဖွားသူ အကုန်လုံးကို (heaven realm)နတ်ပြည်မှာ နေထိုင်သူတွေလို့ ပြောလို့၇တယ် “လို့ချိုင်သခင်က ရျှင်းပြတယ်။
လူတွေနဲ့ တိရိစ္ဆာန်တွေက သက်ရှိကမ္ဘာရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွေ။ သက်ရှိကမ္ဘာကို မော်တယ်(mortal world) ကမ္ဘာ ဟုသာ ပြန်ပေးတော့မည်။
“သရဲ မျိုးနွယ် (petra ghost) နဲ့ ၊ ငရဲနေထိုင်သူ (Hell being) တွေကိုတော့ (ငရဲပြည်) netherworld မှာ နေထိုင်သူတွေလို့ ပြောလို့၇တယ်။”
“နတ်ပြည်က မင်းပြန်မွေးဖွားမဲ့နေရာပဲ။ ဒိစကားက ဂျိနင်ကို ရင်ခုန်သွားစေတယ်။ ချိုင်သခင်က သက်ပြင်းချပြီးပြောလိုက်တယ်။ “ဒိနေရာက အကောင်းဆုံးနေရာပဲ။ နတ်ပြည်မှာ မင်း ဒီဗာ (deva) အနေနဲ့ မိဘမရှိပဲ သဘာဝကနေ မွေးဖွားလာလိမ့်မယ်။ ဒါကို( ‘immaculate lifeform’. သန့်ရှင်းစွာမွေးဖွားလာတဲ့ သက်ရှိလိုံ့ ခေါ်ကြတယ်။”
သဘာဝကနေ အမေမရှိပဲ မွေးလာတယ်? ဂျိနင် အံ့သြသွားတယ်။
ချိုင်သခင်က “ဟုတ်တာပေါ့၊ နိုကမိုံ့ဆိုရင် ဘယ်လိုလုပ် သန့်ရှင်းစွာမွေးဖွားလာတဲ့ သက်ရှိလို့ ပြောလို့ရမှာလဲ။ ပြောရ၇င်တော့ ကောင်းကင်နဲ့ မြေကြီးက မင်းရဲ့ မိဘပဲ။
“နတ်ပြည်မှာ မွေးဖွားပြီးတာနဲ့ မင်း အံ့မခန်းတဲ့ ပညာသင်ကြားပေးခြင်းခံရလိမ့်မယ်။ မင်းဒါဆို နတ်ပြည်က စာမေးပွဲကို အလါယ်တကူအောင်မြင်ပြီးတော့ နတ်စစ်သည် ဒါမှမဟုတ် နတ်စစ်သူကြီး ဖြစ်လာလိမ့်မယ်။ လို့ ချိုင်သခက်က စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြောလိုက်တယ်။”
ဂျိနင် မျက်စိကို ပွတ်သပ်လိုက်တယ်။
“နတ်စစ်သား ဒါမှမဟုတ် နတ်စစ်သူကြီး?”
“ငါက နတ်စစ်သား ဒါမှမဟုတ် နတ်စစ်သူကြီး ဖြစ်မှာပေါ့”
ဒီဗာတွေမှာ အားသာချက်တစ်ခုရှိသေးတယ်။ မင်းအသက် ၁၆နှစ်ပြည့်တာနဲ့ မင်းအရင်ဘဝက မှတ်ဉာဏ်တေါ အကုန် ပြန်သတိရလာမှာ။ ချိုင်သခင် သက်ပြင်းချလိုက်တယ်။ ငါမင်းကို တွေ့၇တဲ့ အကြောင်းအရင်က မင်ရဲ့ုသိုလ်ကောင်းမှုကြောင့်ရယ်နဲ့ ဇာတိတူနေလို့ရယ်ဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်းဒီရောက်တာနဲ့ လူသားကို ဖန်ဆင်းခဲ့တဲ့ မိခင် နုဝါရဲ့ပန်းချီကားကို မင်း ကြည့်တတ်လိမ့်မယ်လို့ မထင်မိဘူး။ I didn’t expect that when you came here…you would’ve been spellbound by the painting of Nuwa, the creator of humans.
“မင်းရဲ့ အမြင်က အရမ်းကို စူးရှတယ်။ မင်း နတ်ပြည်မှာ ထင်ရှားတဲ့ စစ်သူကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ ငါ အနည်းငယ် ကူညီပေးလိုက်မယ်။ “
ဂျိနင်ပျော်သွားတယ်။ သူ့ကို ကူညီပေးမယ်တဲ့။
“မင်းပန်းချိကားကို သေချာ အာရုံစိုက်ပြီး ကြည့်လိုက်စမ်း။” ချိုင်သခင်က နံရံပေါ်က ပန်းချီကားကို လက်ညှိုးညွှန်ပြလိုက်တယ်။
ဂျိနင်ကြည့်လိုက်တယ်။
ဒါဆို ဒီပန်းချီကားက မိန်းမပျိုက နတ်ဘုရားမနုဝါ ပေါ့။
“ဒီပန်းချီကားက မိန်းမပျိုက အရမ်းမြင့်မြတ်တဲ့ မူလပထမ ကမ္ဘာတည်ခေတ်တည်းကရှိခဲ့တဲ့ နတ်ဘုရားမနုဝါ ပဲ။ ချိုင်သခင် မျက်နှာက ကြေကွဲ ဝမ်းနည်းမှုတွေပေါ်လာတယ်။ နတ်ဘုရား ပန်ဂု (Pangu: The creator deity who made the universe, the Fiendgod of Primordial Chaos. စကြာဝဠာကို တည်ဆောက်ပေးခဲ့ပြီး သေဆုံးသွားပြီးတော့ နုဝါဟာ ဒီ စကြာဝဠာမှာ ပထမဆုံး ပန်ဂုအဆင့် အစွမ်းကို ရောက်ရှိခဲ့တဲ့ နတ်ဘုရားပဲ။ Ever since Pangu died after creating the universe, only she, Miss Nuwa, has reached Pangu’s level.
နုဝါမှာ စကြာစဠာကြီးကို ဖျက်ဆီးနိုင်တဲ့ အစွမ်းရှိသလို ပြန်လည်တည်ဆောက်ပေးနိုင်တဲ့ အစွမ်းလည်းရှိတယ်။
သူမဟာ သက်ရှိတွေကိုလည်း ဖန်ဆင်းနိုင်တယ်။ သူမဖန်ဆင်းခဲ့ တဲ့ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ သက်ရှိတွေမှာ မှ လူသားက အကောင်းဆုံးဖန်ဆင်းမှုဖြစ်ခဲ့တယ်။ သူမဟာ အမှန်တရား ရှစ်သောင်းလေးထောင်ကို နားလည်ပြီးတော့ သရီး ရီလမ်မှာ သူမဟာ ယှဉ်နိုင်သူမရှိ အနှိုင်းမဲ့ အစွမ်းရှိသူ ဖြစ်တယ်။”
“သရီးရီလမ်မှာ အစွမ်းအမြင့်ဆုံး? ဂျိနင် တုန်လှုပ်သွားတယ်။”
“နုဝါ က လူသားတွေကို ဖန်ဆင်းခဲ့တယ်။ ပျက်စီးနေတဲ့ ကောင်းကင်ကြီးကို ပြင်ဆင်ပေးခဲ့တယ်။” သူ ဒဏ္ဍာရီ ပုံပြင်တွေကြားဖူးခဲ့တယ်။
ဒီပန်းချီကားက အာရုံ ပုံရိပ်ဖော် ကျင့်စဉ် အတွက် အသုံးပြုတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ မြှုပ်ထားတဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်ကို မင်း မသိနိုင်ဘူးလို့ ချိုင်သခင်က ရီပြီးပြောလိုက်တယ်။ မင်းဒီဗာဖြစ်ပြီးလို့ နတ်စစ်သည်ဖြစ်ပြီး ဒီပန်းချိကား ကျင့်စဉ်ကို လေ့ကျင့်ရင်တောင်မှ ငါမင်းကို လျှို့ဝှက်ချက်နည်းနည်း သင်ပြပေးလိုက်ချင်တယ်။ ငါတို့ရဲ့ ရေစက်ကို ဆုံးခန်းတိုင်အောင် ဖြည့်ပေးဖို့ပေါ့။
“ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ချိုင်သခင်လို့” ဂျိနင် မြေကြီးထိမတတ် ဦးညွတ်ဂါရဝပြုလိုက်တယ်။
“ငါ့ကိုကျေးဇူးတင်ဖိုက မလိုပါဘူး။ ဒါဟာ ရိုရိုး ပုံရိပ်ဖော်ကျင့်စင် ဖြစ်ပြီး တခြား လျှို့ဝှက်ကျမ်းလည်းမဟုတ်ပါဘူး။ တန်ခိုးရှင်တွေ မိစ္ဆာတွေကျင့်တဲ့ လျွှို့ဝှက် ကျင့်စဉ်လည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ဂျိနင်ရဲ့ နဖူးကို လက်ချောင်းလေးနဲ့ ထောက်လိုက်တယ်။”
“ဝုန်း!”
“ဂျိလင် ဉာဏ်အလင်းပွင့်သွားပြီးတော့ စိတ်ထဲမှာ နတ်ဘုရားမ နုဝါရဲ့အရောင်တောက်နေတဲ့ ပုံရိပ်ကြီးပေါ်လာတယ်။ “
“နိုးထလော့လို့ ချိုင်သခင်က ပြောလိုက်တယ်။ မကြာခဏ စိတ်ဲမှာ လေ့ကျင့်ပေးတာဟာ မင်းရဲ့ ဝိဉာဉ် soul ကို လေ့ကျင့်ပေးတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ မင်းဟာ အဘွားမင်ရဲ့ အတိတ်မေ့ ဆေးရေကိုသောက်ပြီးမှ ပြန်မွေးဖွားမှာဆိုတော့ မင်းလေ့ကျင့်နိုင်ဦးမှာ မဟုတ်ဘူး။ မင်းအသက် ၁၆နှစ် ပြည့်မှ ပြန်သတိရလိမ့်မယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒါမင်းနတ်ပြည်မှာ ထင်ရှားသူတစ်ယောက်ဖြစ်စေဖို့က အချိန် လုံလောက်ပါတယ်။ ဒီကျင့်စဉ်နဲ့ မင်း immortal တန်ခိုးရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့အထိကို လေ့ကျင့်နိုင်ခဲ့လိမ့်မယ်။ မင်းကောင်းကင် တန်ခိုးရှင် Celestial Immortal ဖြစ်ချင်ရင်တော့ မင်း အခက်အခဲတွေ ကပ်ဘေးတွေ အများကြီး ကျော်ဖြတ်ရလိမ့်မယ်။ ငါမင်း အောင်မြင်မယ်လို့လည်း မျှော်လင့်ပါတယ်။ ကံမကုန်ရင် နောက် (Celestial court) နတ်သဘင်မှာ ငါတို့ ပြန်တွေ့ကြတာပေါ့။”
ဂျိနင် အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားသွားတယ်။
“ကောင်းကင် စစ်တပ်?”
“တန်ခိုးရှင်ဖြစ်နိုင်တယ်။”
သူအကုန် ရင်ဆိုင်ဖို့က အသင့်ပဲ။
သွားတော့ဆိုပြီး ချုင်သခင်က လက်ဝှေ့ယမ်းလိုက်တယ်။
“ဖျောက်”
ဂျိနင်ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။
……………………….
Chapter 1 ပြီးပါပြီ
မူရင်စာရေးဆရာ - I eat tomatoes
ဘာသာပြန်သူ Dr – Panda
ဖေ့ဘုတ်တွင် @drpanda88 ဟု search တွင်ရိုက်၍ ရှာနိုင်ပါသည်။
Unicode version
Desolate era
အကျဉ်းချုံး
Xianxia world ( ဗုဒ္ဓ နှင့် တာအို ဝါဒကို အခြေခံထားတဲ့ သိုင်း ဝတ္ထု အမျိုးအစား)
Desolate era လို့ခေါ်တဲ့ အဆုံးမဲ့ ပျက်စီးမှုတွေသာရှိတဲ့ အချိန်ကာလမှာ မျိုးနွယ်စုတွေဟာ အသက်ရှင်ဖို့အတွက် မိုးကောင်းကင် ၊ ကမ္ဘာမြေကြီး နဲ့ နတ်ဆိုးတွေကို တိုက်ခိုက်နေကြ၇တယ်။
အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ မသေခြင်းလမ်းစဉ်ကို ကျင့်ကြံသူတွေဟာ ပျက်စီးခြင်းတွေ ကပ်ဘေးတွေ နဲ့ အသက်ကို မနှမြောပဲ ကျင့်ကြံနေကြပါတယ်။
တစ်ရက်မှာတော့ အရမ်းအစွမ်းရှိတဲ့ မျိုးနွယ်စုကနေပြီးတော့ ဂျိနင် (Ji ning) မွေးဖွားလာပါတယ်။
မူရင်း စာရေးဆရာ : I Eat tomatoes
ဘာသာပြန်သူ - Dr – Panda
ဖေ့ဘုတ်တွင် @drpanda88 ဟု search တွင်ရိုက်၍ ရှာနိုင်ပါသည်။
Book-1 ချိုင့်ဝှမ်းထဲမှ ဂျိ မျိုးနွယ်စု
Chapter -1 သေသူတို့ နေထိုင်ရာအရပ် (land of the dead)
“မြန်မြန်လျှောက်စမ်း”
“မင်းသေပြီးလို့ သရဲဖြစ်နေပြီ။ မြန်မြန်လျှောက်စမ်း”
“မင်းကမင်းသား၊ လူဆယ်သန်းကျော်နဲ့ ချပ်ဝတ်တန်ဆာဝတ် မြင်းသည်တော် သုံးသောင်းကို အုပ်ချုပ်တယ်? ငရဲပြည်မှာ လူသားမင်းသားဆိုတာ ဘာမှ မဟုတ်ဘူး။ ဟားဟား။”
ရွှပ် … ရွှပ်
အကောင်ကြီးပြီး အစွမ်းပြည့်ဝနေပုံ၇တဲ့ နတ်ဆိုး စစ်သားက ဒေါသထွက်စွာအော်ပြောပြီး လက်ထဲက ကြာပွတ်နဲ့ အဆက်မပြတ် ရိုက်နှက်လိုက်တယ်။ ကြာပွတ်က လျှပ်စီးလက်လိုက်သလိုပဲ အရမ်းမြန်ပြီးတော့ လူသေဝိဉာဉ် ကို ထိ ထိသွားတယ်။ နတ်ဆိုးက သူ့ကိုသူ မင်းသားလို့ မောက်မာစွာပြောနေတဲ့ ဝိဉာဉ် အသံတိတ်သွားတဲ့အထိ ဆက်ကာဆက်ကာ ရိုက်နေတော့တယ်။
‘ငါသေသွားပြီ။ဒါ….ဒါဆို .. ဒါငရဲပြည်ပေါ့’ ဂျိနင် ရုတ်တ၇က်ပေါ်လာတယ်။ သူအံ့သြစွာနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိထားပြီး အကဲခတ်လိုက်တယ်။ သူက မောက်မောက်မာမာနဲ့ ပြောတဲ့ မင်းသားရဲ့ စကားကို ကြားတော့ အံ့သြသွားတယ်။ ‘ပြည်သူဦးရေ ဆယ်သန်း? မြင်းသည်တော် သုံးသောင်း? ကမ္ဘာမှာ က သိပ္ပံ ခေတ် ဖြစ်နေပြီကို မြင်းသည် သုံးသောင်း ဘယ်နား သွားရှာမှာလဲ၊?’
‘မြန်မြန်’ ဆိုပြီးတော့ ကျွဲခေါင်းနဲ့ စစ်သားကြီးက ဂျိနင် နဲ့ ဘေးကဝိဉာဉ်တွေကို ကြည့်ပြီးပြောလိုက်တယ်။
ဖွဲ့ထားတဲ့ အဖွဲ့ အတိုင်း ဂျိနင်လိုက်ပါသွားတယ်။
မရေမတွက်နိုင်အောင်များပြားတဲ့ ဝတ်ရုံဖြူဝတ် ဝိဉာဉ်တွေ စီတန်းသွားနေပုံဟာ ရှည်လျားလွန်းတဲ့ အဖြူရောင် နဂါးကြီးနဲ့တောင် တူနေပါတော့တယ်။ စီတန်းသွားနေတဲ့ ဝိဉာဉ်တန်းရှည်တွေရဲ့ အဆုံးမှာ ရုတ်တရက် ဝိဉာဉ် အသစ်တွေ ထပ်ပြီး ပေးလာကြပြန်တယ်။ ပေါ်လာတဲ့ထဲက တချို့ ဝတ်ရုံဖြူတွေက ခေါင်းညိတ်ပြီး သက်ပြင်းတွေ ချကြတယ်။ တချို့ကလည်း တုန်လှုပ်ကြောက်ရွံ့နေကြတယ်။ တစ်ချိုု့ က အော်ဟစ် ဆဲဆိုနေကြတယ်။ တချို့ကြတော့ အံ့သြစွာနဲ့ ကြည့်နေကြတယ်။
ငါ့အဖေက နှင်းတောင်ကြီးပေါ်က မိစ္ဆာဘု၇င်ပဲ၊ ငါ့ကိုရိုက်ရဲတယ်၊ ငါမင်းကို စားပစ်လိုက်မယ်။ ဂါး
ငါ့ကို ရိုက်တာ၇ပ်ပါတော့
အား
ငရြဲပည်ကို ရောက်ရောက်ချင်း ဝိဉာဉ်တွေက သူတို့သေတာကို မသိကြဘူး။ သူတို့တွေ ဒေါသတကြီးနဲ့ အော်ဟစ်သောင်းကျန်းကြလို့ ငရဲသားတွေက သူတို့သေသွားပြီ ဆိုတာကို နားလည်တဲ့ အထိရိုက်နှက် ဆုံးမကြတယ်။ သူတို့တွေ မသေခင်က ဘယ်လောက်ပဲ အရှိန်အဝါရှိရှိ သေတဲ့ အခါမှာတော့ သူတို့မှာ ဘာမှ မရှိကြတော့ပါဘူး။
…
အချိန်တွေကုန်ဆုံးသွားတယ်။ အဆုံးမဲ့တဲ့ ဝိဉာဉ်တန်းကြီးနဲ့အတူ ဂျိနင် အကြာကြီး လျှောက်လာခဲ့တယ်။ သူဘာသံမှ မထွက်ရဲဘူး။ ပြောလိုက်တာနဲ့ ကျွဲခေါင်းနဲ့ ငရဲသားက ကြာပွတ်နဲ့ ရိုက်ခံရမှာ စိုးလို့ပါ။ သူဟာငေးငိုင်ပြီးတော့ အချိန်ဘယ်လောက်ကုန်မှန်းမသိ လျှောက်လိုက်လာတယ်။ ဝိဉာဉ်တွေက ရေလည်းမငတ် ဗိုက်လည်းမဆာလို့တော်သေးတယ်။
အကြာကြီး ငေးငိုင်စွာလမ်းလျှောက်ပြီးတဲ့တစ်ရက်
“ဂျိနင်” မိုးခြမ်းသံလို ကောင်းကင်တစ်ခုလုံး တုန်ခါသွားတယ်။ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ ဝိဉာဉ်တွေက ကောင်းကင်ကို မော့ကြည့်ကြတယ်။ ဂျိနင်လည်း ကောင်းကင်ကို စူးစိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ မိုးကုတ်စက်ဝိုင်း အဆုံးမှာ တိမ်တိုက်မဲကြီး တလိပ်လိပ်တက်လာတယ်။ တိမ်တိုက်ပေါ်မှာ အမဲရောင် မီးလျှံတွေနဲ့ တောက်ပနေတဲ့ အလွန်ခန္ဓကိုယ်ကြီးမားတဲ့ ကျွဲခေါင်းနဲ့ နတ်ဘုရားကိုတွေ့လိုက်တယ်။
ဘယ်လောက်တောင် ကြီးမားလဲဆိုရင် မီတာ တစ်သိန်းလောက် နီးနီးရှိတယ်။ သူဟာ တောင် အကြီးကြီးနဲ့တောင် ဆင်တူတယ်။ သူထိုင်နေတဲ့ တမ်တိုက်က မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းကနေ ပျံလာနေတယ်။
တိမ်တိုက်ပေါ်က ကျွဲခေါင်းနဲ့ နတ်ဘုရားက အောက်ကို စိုက်ကြည့်ပြီး “ဂျိနင်” လို့ခေါ်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ မျက်လုံးက ရွှေရောင် အလင်းတန်းနှစ်ခု ဖြာကျလာပြီူတော့ အောက်မှာ အူကြောင်ကြောင်နဲ့ ရပ်နေတဲ့ ဂျိနင် အပေါ် သေချာထိုးကျလာတယ်။
နတ်ဘုရားရဲ့မျက်စိက အလင်းတန်းတွေက ဂျိနင် ခန္ဓာကိုယ်ကို လွှမ်းခြုံသွားတယ်။ သူနဲ့အတူ ရပ်နေတဲ့ ဝိဉာဉ်တွေ ကြားထဲကနေ ဂျိနင် ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။တခြားကျွဲခေါင်းနဲ့ စစ်သားတွေအကုန်လုံး ပါးစပ်ဟောင်းသားဖြစ်သွားတယ်။ ဘယ်သူမှ အသံ မထွက်ရဲကြဘူး။ တခြား ဝိဉာဉ်တွေအားလုံးလည်း မှင်သက်သွားကြတယ်။ အချိန်တော်တော်ကြာမှ အားလုံး ပုံမှန် ပြန်ဖြစ်သွားကြတယ်။
…..
အဆုံးမတွေ့ရတဲ့ တိမ်တိုက်ပေါ်မှာ ကျွဲခေါင်းနတ်ဘုရား မတ်တပ်ရပ်နေတယ်။
သူ့လက်ကို ဆန့်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ လက်ဖဝါးကို ဖြန့်လိုက်တော့ ဂျိနင် ကို အစက်ကလေးတစက် အနေနဲ့ မြင်၇တယ်။
ဂျိနင် အံ့သြမှင်သက်နေတယ်
နတ်ဘုရား
အလွန်ကြီးမားတဲ့ နတ်ဘုရား သူ့ရှေ့မှာ၇ပ်နေတယ်။ သူက နတ်ဘုရားရဲ့ လက်ဝါးပေါ်မှာ။
ကျွဲခေါင်းနတ်ဘုရားက သူ့လက်ပေါ်က အစက်လေးကို ကြည့်ပြီးတော့
“ဂျိနင်”
“ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင်အမိန့်နဲ့ မင်းကိုငါလာခေါ်တာပဲ” (ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် - ငရဲပြည်ရဲ့ ပထမဆုံး တရားသူကြီး (ယမမင်း) 1st judge of the hell)
သူ့လက်ကို ဝှေ့ယမ်းပြီးတော့ ဂျိနင်ကို သိမ်ူဆည်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့တိမ်ပျံကို စီးပြီး မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းကနေ တဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။
…
ဝိဉာဉ် ကမ္ဘာရဲ့ ဖန်ကူးမြို့တော်မှာ...
ဆိတ်ငြိမ်တဲ့ စာကြည့်ခန်း စားပွဲပေါ်မှာ အပြာရေင် ဝတ်စုံဝတ်ထားတဲ့ သက်လတ်ပိုင်းလူကြီးတစ်ယောက် စာဖတ်နေတယ်။
ဂျိနင်က သူ့ရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်နေတယ်။
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင်က ငါ့ကို ဘာလို့တွေ့ချင်တာလည်း မသိဘူး ဆိုပြီး ဂျိနင် အံ့ သြနေတယ်။ ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင်က ဘယ်သူလဲ ဘယ်မှာတွေ့ဖူးလဲဆို တာ သူစဉ်းစားတတ်ဘူး။ သူက ရိုးရိုး လူသားလေ။ ဘယ်လိုလုပ် တန်ခိုးရှင်တွေကိုသိမှာလည်း။ သူ့မှာသာ နောက်ခံကောင်းကောင်းရှိရင် သူ့အရင်ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ရောဂါနှိပ်စက်တာ ခံရမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါဆိုဘာလို့ ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင်က ကျွဲခေါင်းနတ်ဘုရား ကိုလွှတ်ပြီး သူ့ကိုဘာလို့ ခေါ်ခိုင်းတာလည်း။
ဂျိနင်က အခန်းထဲကို ဝေ့ကြည့်ပြီးတော့
“သူ ငါ့ကို ခေါ်ခိုင်းတယ်။ ငါ့ကို စကားလည်းမပြောသေးဘူး”
စာကြည့်ခန်းက အရမ်း ရိုးရှင်းပါတယ်။ အပြင်အဆင်ဆိုလို့ ပန်းချီကား တစ်ချပ်ပဲ ရှိတယ်။
ဒါက .. ဂျိနင် ဂရုတစိုက်နဲ့ ပန်းချီကားကို ကြည့်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ ငှက်မွှေးဝတ်စုံဟာ သဘာဝအတိုင်း သိမ်မွေ့လှပနေပြီးတော့ သူမရဲ့ အပြုံးဟာ ကမ္ဘာမှာရှိတဲ့ ဗုဒ္ဓရဲ့ မျက်နှာတော်ထက် ပိုပြီး နက်နဲလွန်းနေပါတယ်။
မျက်စိတမှိတ်အတွင်းမှာ ဂျိနင်ရဲ့ စိတ်ဟာ ပန်းချီကားထဲ လုံး၀ နစ်မြုပ်သွားပါတယ်။ ပန်းချီကားထဲက မန်းမပျိုဟာ အဝတ်အစားတွေကအစ အသေးစိတ် အကုန်လုံးဟာ လျို့ဝှက်နက်နဲစွာ စိတ်အာရုံကို ဖမ်းစားထားပါတယ်။
ပန်းချီကားကို အံ့သြစွာ ကြည့်နေတဲ့ ဂျိနင်ကို ကြည့်ပြီး ဝတ်စုံပြာနဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်က “ အိုး.. “ဆိုပြီး ရေရွတ်လိုက်တယ်။
ငါသူ့ကို ဒီလောက်အထိ အမြင် စူးရှမယ်လို့ မထင်မိဘူး
နိုးထတော့ ဆိုပြီး ဝတ်စုံပြာနဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်က တည်ငြိမ်စွာပြောလိုက်တယ်။
ဂျိနင် တစ်ယောက်တစ်ကမ္ဘာ ဖြစ်နေရာကနေ ရုတ်တရက်နိုးထလာတယ်။ သူအခုမှ ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် ဆီကို ရောက်နေတယ်ဆိုတာ သတိ၇သွားတယ်။
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင်က ဂျိနင်ကို သေချာ အကဲခတ်ကြည့်နေတယ်။ ဂျိနင် က အခုမှ ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် လက်ထဲက စာအုပ်မှာ ရေးထားတဲ့ စာကို တွေ့ပြီး အံ့သြသွားတယ်။ စာအုပ် နာမည် က သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ်
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ် ကို ဖတ်နေတာလား?
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က “ငါမင်းရဲ့ ဘဝကို ဖတ်နေတာ” လို့ ပြုံးပြီးပြောလိုက်တယ်။
ဂျိနင် ကြောင်သွားတယ်။
“သူ့ဘဝ?”
သူ့အ၇င်ဘဝကို တဖြည်းဖြည်း အိပ်မက်လို ပြန် သတိရလာတယ်။ သူ့အဖေက ဇီဝသိပ္ပံ နည်းပညာအဖွဲကမှာ ခေါင်းဆောင်သုတေသန ပညာရှင်တစ်ယောက်။ သူ့ရဲ့ လစာက အရမ်းကောင်းတယ်။ သူ့အမေက ရိုးရိုး ဆရာမ တစ်ယောက်။ သူ့ဘဝဟာ ဒီလိုမိသားစုမှာ မွေးဖွားလာလို့ ပြည့်စုံသင့်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မွေးရာပါ ရောဂါ ပါလာခဲ့တယ်။ ဆရာဝန်တွေကတော့ သူကံကောင်းရင် အသက် ၁၅ နှစ် ၁၆ နှစ် လောက်အထိ အသက်ရှင်လိမ့်မယ်လို့ ပြောတယ်။
ဒါကြောင့် သူ ကျောင်းမတက်နိုင်ခဲ့ဘူး။ သက်တူရွယ်တူ ကစားဖော် မရှိခဲ့ဘူး။
ကောင်းတာ တစ်ခုတော့ရှိတယ်။ သူ့မှာ အင်တာနက် နဲ့ စာအုပ်တွေရှိခဲ့တယ်။ စာအုပ်တွေနဲ့ အင်တာနက်ကို ကောင်းစွာ အသုံးချနိုင်ခြင်းက သူ့ကို စိတ်ခွန်အားတွေ ကောင်းမွန်စေခဲ့ပြီး စိတ်သဘော မပြည့်ဝတာ လောကကြီးကို မုန်းတီးစိတ် မကောင်းမြင်စိတ်တွေ မပွားများအောင် အားပေးခဲ့တယ်။ အင်တာနက်ကနေပြီးတော့ သူဟာ တစ်ကမ္ဘာလုံးက ဗဟုသုတ တွေ ကို လေ့လာခွင့်၇ခဲ့ပြီးတော့ သူ့ နှလုံးသား တဖြည်းဖြည်း တည်ငြိမ်လာတယ်။ ကမ္ဘာကြီးကို သူဟာ အမြင် အမျိုးမျိုးနဲ့ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာ ကြည့်ရှုနိုင်ခဲ့တယ်။
ကမ္ဘာပေါ်မှာ သူ့ဘဝထက်ဆိုးတဲ့ ကလေးတွေ အများကြီးရှိသေးတယ် ဆိုတာ မြင်တတ်ခဲ့ပြီးတော့ သူ့ဘဝမှာ မိစုံဖစုံနဲ့ အစားအသောက် မပူင်၇ဘူးဆိုတာ နားလည်ခဲ့တယ်။
သူဟာ သူ့ဘဝရဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကို ရှာတွေ့ခဲ့တယ်။ ငါ့သေခြင်းကို ငါထိုင်စောင့်မနေနိုင်ဘူး။ အမှန်ပဲ။ ငါ အသက်ရှင်နေတုန်း တစ်ခုခု လုပ်ခဲ့ရမယ်။ ဒါကြောင့် သူ့မိဘတွေဆီကနေ တရုတ်ဒေါ်လာ ၁၀၀၀၀ ကျော်ကို တောင်းခဲ့ပြီး အွန်လိုင်းကနေ အလုပ်တစ်ခု စတင်ခဲ့တယ်။ သူ့ဘဝကို သူ နည်းနည်း ပိုပြီး စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းအောင် လုပ်ချင်တာပါ။ ဒါပေမဲ့ သူထင်တာထက်ပိုပြီး အောင်မြင်ခဲ့တယ်။
နှစ် အနည်းငယ် အကြာမှာ သူ ဟာ ငွေ အမြောက်အမြား စုမိလာတယ်။
ဒါပေမဲ့ သူ့ရောဂါက သူ အသက် အကြာကြီး မရှင်နိုင်ဘူးဆိုတာ အမြဲ သတိပေးနေတယ်။ သူ့မိဘတွေဟာ ငွေရေးကြေးရေး ပူပင်ဖို့ မလိုတဲ့အတွက် သူရှာတဲ့ ပိုက်ဆံတွေ ပေး၇င် လည်း အလဟသပဲ။ ဒါကြောင့် သူမသေခင် သူ့ရှိသမျှ ပိုက်ဆံတွေကို တနိုင်ငံလုံးက ဆင်းရဲသားကလေးတွေနဲ့ရေဂါဝေဒနာရှင် ကလေးငယ်လေးတွေအတွက် လှူဒါန်းပေးခဲ့တယ်။
“ငါ့ရဲ့ ကံကြမ္မာကို ငါ မပြောင်းလဲနိုင်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ဆင်းရဲသားကလေးတွေနဲ့ရေဂါဝေဒနာရှင် ကလေးငယ်လေးတွေ ကံကြမ္မာကို ပြောင်းပေးနိုင်ခဲ့တယ်။”
ဒါသူနှလုံးသားထဲက လေးနက်စွာ လုပ်ပေးခဲ့တဲ့ ဆန္ဒဖြစ်တယ်။
သူလှူဒါန်းပြီးတော့ တစ်ရက် သူ့မိဘတွေနဲ့ အတူတူ ဆေးရုံ အပြင်မှာ လမ်းလျှောက်နေတုန်း ရုတ်တရက် သေဆုံးသွားခဲ့တယ်။
“မင်းဘဝက မွေးကတည်းက ခါးသီးခဲ့တယ် လို့ ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က ချိုသာစွာပြောလိုက်တယ်။ ခါးသီးမှုက မင်းစိတ်ဓာတ်ကို မဖျက်ဆီးခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီအစား မင်းဟာ အံ့သြလောက်အောင် အကျိုးဆောင်နိုင်ခဲ့တယ်။ မင်းဟာ ငွေကြေးအမြောက်အများ ရှာဖွေနိုင်ရုံမကဘူး ရှာနိုင်သမျှ ငွေကြေးအကုန် လှူဒါန်းခဲ့တယ်။”
“အသက် ၁၈ နှစ်မှာ သေခဲ့တယ်” ဆိုပြီး ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က သက်ပြင်းချ ပြောလိုက်တယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပေးဆပ်ပြီး သူစိမ်းတစ်ယောက်ကို ကူညီဖို့ဆိုတာ အင်မတန် ရှားတယ်။
ဂျိနင်က ပြန်ပြောတယ်။ “နန်းတော် အရှင်သခင် ၊ ကျွန်တော့ကို ချီးကျူးတာ များသွားပြီ။ ကျွန်တော် အသက် အရှည်ကြီးနေရရင်တော့ ဒါမျိုး လုပ်ပေးဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဆရာဝန်က ကျွန်တော့ကို ၃ လ ပဲခံတော့မှာ ပြောခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် အတွက်တော့ ဒီ၃လ အသက်ရှင်မှာကို တခြား ကလေးမလေးတစ်ယောက် နောက်ထပ်နှစ် အနည်းငယ် အသက်ဆက်နိုင်ဖို့အတွက် လဲ၇မယ်ဆို ရင် တန်ပါတယ်။ “
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က ရယ်မောပြီး က သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ်
ကို ဟိုလှန်ဒီလှန်ကြည့်လိုက်တယ်။
သူရဲ့ နူးညံ့တဲ့ လေသံမှာ နှိုင်းယှဉ်လို့မရတဲ့ အရှိန်အဝါတွေပါနေတယ်။ ဂျိနင် မင်ဘဝမှာ လူပေါင်း သောင်းနဲ့ချီ ကယ်တယ်ပေးခဲ့တယ်။ ဒါ ကြီးမြတ်လှတဲ့ ကုသိုလ်ပဲ။ မင်းနောက်ဘဝပြန်ဝင်စားဖို့ ကို နတ်ပြည်မှာ ပြန်ဝင်စားလိမ့်မယ်။
“နတ်ပြည်?” ဂျိနင်တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်တယ်။
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က “ကောင်းမှုကုသိုလ် အလွန် ကြီးမားသူတွေသာ နတ်ပြည်ကို ဝင်ခွင့်၇တာ။ ကမ္ဘာမှာ ဒီအဆင့်လောက် ကုသိုလ်ကောင်းမှု ပြုနိုင်ဖိုက အလွန်ခက်ခဲတယ်။ မင်း သိနေရက်ဖြစ်ဖြစ် မသိတာပဲဖြစ်ဖြစ် ကို့ပိုင်ဆိုင်သမျှ စတေးပြီး ဒီကလေးတွေ ကို ကူညီဖို့ခဲ့လို့ အလွန်များပြားတဲ့ ကောင်းမှုတွေကို စုဆောင်းပြီးသားပဲ။ မဟုတ်၇င်တော့ မင်းနတ်ပြည်မရောက်နိုင်ဘူး။”
ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် ဘာကိုပြောချင်တာလည်းလို့ ဂျိနင်နားမလည်နိုင်ပဲ မေးလိုက်တယ်။
“လူတွေဟာ မကောင်းစိတ်မရှိပဲ မွေးဖွားလာတယ်။” ချိုင်နန်းတော်ရဲ့ အရှင်သခင် က ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ “ကလေးတွေက လုံး၀ စိတ်ထားဖြူစင်တယ်။ သူတို့ ကြီးပြင်းရာ ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့် သူတို့ ပြောင်းလဲလာတယ်။ မင်းလူကြီးတွေကို ကုသိုလ်ပြု၇င် သူတော်စင်လား လူယုတ်မာလား ခွဲ၇ခက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်း လူယုတ်မာကို ကုသိုလ်ပြုရင် မင်း ကုသိုလ်တွေ လျော့ကျသွားမယ်။”
ဂျိနင် အခုမှ ဆိုလိုရင်းကို နားလည်သွားတယ်။
“သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ် ကမင်းကို အသက် ၁၆နှစ် ပဲ ၇ှင်ဖို့သတ်မှတ်ထားတယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်းရဲ့ အကျိုးဆောင်မှုကြောင့် အသက်၁၈နှစ်အထိ ရှင်သန်ခဲ့တယ်။ ချိုင်သခင် သက်ပြင်းချလိုက်တယ်။
ဂျိနင်က ဘာ။ သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ် က သတ်မှတ်ထားတဲ့ ကံကြမ္မာက ပြောင်းလဲလို့၇တာပေါ့?”
“သူတို့ကို ပြောင်းလဲလို့၇တာပေါ့။ ဘာလို့ မရ၇မှာလဲ လို့ ချိုင်သခင်က ရီပြီးပြောတယ်။ ငါ့အတွက် လူတစ်ယောက်ကို အသက်၁၀၀ ပေါင်းထည့်ဖို့ ဆိုတာ ဘာမှ မဟုတ်ဘူး။ ကောင်းကင်သဘောက မင်းကို သေစေချင်သလို ရှင်သန်ဖို့လည်း အခွင့်အရေးပေးထားတယ်။ သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ်
လိုပဲ။ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ကံကြမ္မာက သတ်မှတ်ပြီးသားပဲ။ ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်း ပြန်ပြောင်းလို့၇တယ်။”
ဂျိနင် နားလည်သွားတယ်။
အမှန်ပဲ။
ရှေးစကားတောင်ရှိသေးတယ်။ ကောင်းကင်က မကောင်းမှု တွေ ယူဆောင်လာရင် မင်းကောင်းကင်ကို ပြန် ရင်ဆိုင်နီုင်တယ်။ အေး မင်းမကောင်းတာ လုပ်ရင်တော့ မင်းကို အသက်ရှင်ဖို့ မထိုက်တန်တော့ဘူး။ သေခြင်း ရှင်ခြင်း အတွက် မှတ်တမ်း စာအုပ် ဆိုတာ ကြိုတင်သတ်မှတ် ထားတဲ့ ကံကြမ္မာပေမဲ့ နောက်ပိုင် အစွမ်းရှိရင် ကြိုးစားပြီး ပြန်ပြင်နီုင်တယ်။
“ကျွန်တော်လိုမျိုး ကောင်းမှုကုသိုလ် ပြုနိုင်သူတွေ အများကြီးပါ။ ဘာလို့ ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ ရွေးခေါ်တာလဲ လို့ ဂျိနင် မေးလိုက်တယ်။”
“ဘာလို့လည်းဆို တော့ မင်းနဲ့ ငါက တစ်မြို့တည်းသားတွေ ဖြစ်လို့ပေါ့။”
“မင်းတို့ခေတ် လူတွေ ပြောစကားအရဆို ငါက ကမ္ဘာဂြိုလ်က ပဲပေါ့။ ချိုင် သခင်က ရယ်မောလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲ့ဒါက စူ နဲ့ တန် မင်းဆက်ခေတ်ကပါ။ (Sui and Tang dynasties )”
“စူ နဲ့ တန် မင်းဆက်ခေတ်!”
သူတို့ကို သူတို့ မိစ္ဆာဘုရင်နဲ့ မင်းညီမင်းသားလို့ ပြောတဲ့ သရဲနှစ်ကောင်ကို တွေ့ပြီးပြီ။ ဒါပေမဲ့ ဘာ်သူမှ ဂြိုလ် ကမ္ဘာ က မဟုတ်ဘူး။ ချိုုင်သခင်က ကမ္ဘာဂြိုလ် ဇာတိဆိုတော့ ဂျိနင် စိတ်လှုပ်ရှားသွားတယ်။
အဲ့ဒီမှာ ချိုင်သခင်က ရှင်းပြလိုက်တယ်။ “သူတို့တွေ ကမ္ဘာဂြိုလ်က မဟုတ်ဘူးဆိုတာ မထူးဆန်းပါဘူး။ အဆုံးမရှိတဲ့ အချိန် စကြာဝဠာ မှာ စကြာဝဠာ ၃ မျိုးရှိတယ် ( three realm ကို ဆီလျော်အောင် ဘာသာပြန်သည်။) နတ်ပြည်၊ ငရဲပြည် နဲ့ သက်ရှိသတ္တဝါတွေ နေထိုင်ရာ နေရာဆိုပြီး စကြာဝဠာနယ်ပယ် ၃ ခုရှိတယ်။”
“Heaven refers to the Heaven Realm! The Netherworld refers to the underworld, the Netherworld Kingdom! Mortal, refers to the Mortal Realm
“သက်ရှိတွေ နေတဲ့ စကြာဝဠာနယ်ပယ်မှာ အဓိက ကမ္ဘာ ကြီး သုံးထောင်ရှိတယ်။ ထရီလီယံ (a million million million)( trillion ) ချီတဲ့ ကမ္ဘာ ငယ်လေးတွေ မရေတွက်နိူင်အောင် ရှိတယ်။ အဓိက ကမ္ဘာ ကြီး တွေက အရမ်းကို ကြီးမားပြီး တန်ခိုးရှင်တွေနဲ့ မိစ္ဆာ တွေ တောင် ပုန်းအောင်းနေထိုင်ကြတယ်။ (immortal and devil are hidden) ။ ကမ္ဘာငယ်လေးတွေ ကကျတော့ တော်တော်ကို သေးပြီးတော့ လူဦးရေလည်း အရမ်း မများဘူး။ ငါတို့ တွေလာခဲ့တဲ့ ကမ္ဘာဂြိုလ်လည်း ကမ္ဘာငယ်လေးတွေထဲက တစ်ခုအပါအဝင်ပဲ။ အခုမှ ဂြိုလ်ကမ္ဘာ လူဦးရေက ဘီလီယံ နည်းနည်းပဲ ရှိသေးတယ်။”
“အချိန်တိုင်း သက်ရှိတွေ နေတဲ့ စကြာဝဠာနယ်ပယ်မှာ အဓိက ကမ္ဘာ ကြီး သုံးထောင် နဲ့ ထရီလီယံ (a million million million)( trillion ) ချီတဲ့ ကမ္ဘာ ငယ်လေးတွေ မရေတွက်နိူင်အောင် ရှိတဲ့ ဆီကနေ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ သေဆုံးသူတွေရဲ့ ဝိဉာဉ်တွေဟာ ငါတို့ ငရဲပြည်ကို ရောက်လာကြတယ်။”
ဂျိနင် အံ့သြသွားတယ်။
“သရီး ရီလမ် “(three realm ကို မြန်မာလိုသာ တိုက်ရိုက်ရေးပေးတော့မည်။)!
“သက်ရှိတွေနေတဲ့ ရီလမ် ကြီးက အရမ်းကြီးတာပဲ။ ကမ္ပာ္ဘ က ထရီလီယံ ရှိတဲ့ ဂြိုလ်တွေထဲကမှ တစ်ခုပဲ။ အရင် ဘဝက ကမ္ဘာမှာေ နထိုင်တဲ့ လူသားတစ်ဦးအနေနဲ့ ကမ္ဘာ ဟာ စကြာဝဋ္ဌာ ဗဟိုမှာလို့ ထင်ခဲ့ဖူးတယ်။အခုတော့ ကမ္ဘာဟာ ထရီလီယံအရေအတွက်ရှိတဲ့ ြ၈ိုလ်တွေထဲက တစ်ဂြိုလ်ဆိုတာ သိလိုက်၇တယ်။ ဒါဆို အဓိက ကမ္ဘာကြီး သုံးထောင်ထဲမှာတောင် မပါသေးဘူး။ ရုတ်တရက် သူ မူးမိုက်သလို တခုခုကို ဆုံးရှုံးသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။”
“သက်ရှိတွေ နေတဲ့ စကြာဝဠာနယ်ပယ်က အဓိက ကမ္ဘာ ကြီး သုံးထောင် နဲ့ ထရီလီယံ ချီတဲ့ မရေမတွက် နိုင်တဲ့ ကမ္ဘာ ငယ်လေးတွေ မှာ ကုသိုလ်ကောင်းမှု အလွန်ကြီးမားသူတွေ အများကြီးပဲ။ ဒါပေမဲ့ ငါတို့ ကမ္ဘာကနေ ဒီလို ကုသိုလ်ပြုနိုင်သူ တစ်ယောက် ရဖို့ အလွန် ရှားပါးတယ်။ ပြီးတော့ မင်းက စောစောသေဖို့ သတ်မှတ်ခံထားရသူ။ ဒါကြောင့် ဒီအဆင့်အထိ ကုသိုလ်ကောင်းမှု ရရှိလာတဲ့ လူက ပိုပြီးတော့ရှားသွားပြီ။ ဒါကြောင့် ငါ့မှာ အားလပ်ချိန် အနည်းငယ်ရနေတာနဲ့ ငါ့ရဲ့ ကမ္ဘာသားလေးကို တွေ့ချင်ရတာပဲ။ မင်းမကြာခင် ဘဝပြန်ဝင်စားရတော့မယ်။ ဒါကြောင့် မင်းကိုငါ ဘ၀ ဝင်စားခြင်း လမ်းကြောင်း ၆ ကြောင်း ရှင်းပြပေးမယ်။ (Six States of Reincarnation )”
“ဘ၀ ဝင်စားခြင်း လမ်းကြောင်း ၆ ကြောင်း မှာ ဒီဗာ (devas) ၊ အဇူရာ (Asuras) ၊ လူသား၊ တိရိစ္ဆာန် ၊ သရဲ မျိုးနွယ် (petra ghost) နဲ့ ၊ ငရဲနေထိုင်သူ (Hell being) တွေ ဆိုပြီး ရှိတယ်။”
“ဒီဗာနဲ့ အဇူရာ က မွေးဖွားသူ အကုန်လုံးကို (heaven realm)နတ်ပြည်မှာ နေထိုင်သူတွေလို့ ပြောလို့၇တယ် “လို့ချိုင်သခင်က ရျှင်းပြတယ်။
လူတွေနဲ့ တိရိစ္ဆာန်တွေက သက်ရှိကမ္ဘာရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွေ။ သက်ရှိကမ္ဘာကို မော်တယ်(mortal world) ကမ္ဘာ ဟုသာ ပြန်ပေးတော့မည်။
“သရဲ မျိုးနွယ် (petra ghost) နဲ့ ၊ ငရဲနေထိုင်သူ (Hell being) တွေကိုတော့ (ငရဲပြည်) netherworld မှာ နေထိုင်သူတွေလို့ ပြောလို့၇တယ်။”
“နတ်ပြည်က မင်းပြန်မွေးဖွားမဲ့နေရာပဲ။ ဒိစကားက ဂျိနင်ကို ရင်ခုန်သွားစေတယ်။ ချိုင်သခင်က သက်ပြင်းချပြီးပြောလိုက်တယ်။ “ဒိနေရာက အကောင်းဆုံးနေရာပဲ။ နတ်ပြည်မှာ မင်း ဒီဗာ (deva) အနေနဲ့ မိဘမရှိပဲ သဘာဝကနေ မွေးဖွားလာလိမ့်မယ်။ ဒါကို( ‘immaculate lifeform’. သန့်ရှင်းစွာမွေးဖွားလာတဲ့ သက်ရှိလိုံ့ ခေါ်ကြတယ်။”
သဘာဝကနေ အမေမရှိပဲ မွေးလာတယ်? ဂျိနင် အံ့သြသွားတယ်။
ချိုင်သခင်က “ဟုတ်တာပေါ့၊ နိုကမိုံ့ဆိုရင် ဘယ်လိုလုပ် သန့်ရှင်းစွာမွေးဖွားလာတဲ့ သက်ရှိလို့ ပြောလို့ရမှာလဲ။ ပြောရ၇င်တော့ ကောင်းကင်နဲ့ မြေကြီးက မင်းရဲ့ မိဘပဲ။
“နတ်ပြည်မှာ မွေးဖွားပြီးတာနဲ့ မင်း အံ့မခန်းတဲ့ ပညာသင်ကြားပေးခြင်းခံရလိမ့်မယ်။ မင်းဒါဆို နတ်ပြည်က စာမေးပွဲကို အလါယ်တကူအောင်မြင်ပြီးတော့ နတ်စစ်သည် ဒါမှမဟုတ် နတ်စစ်သူကြီး ဖြစ်လာလိမ့်မယ်။ လို့ ချိုင်သခက်က စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြောလိုက်တယ်။”
ဂျိနင် မျက်စိကို ပွတ်သပ်လိုက်တယ်။
“နတ်စစ်သား ဒါမှမဟုတ် နတ်စစ်သူကြီး?”
“ငါက နတ်စစ်သား ဒါမှမဟုတ် နတ်စစ်သူကြီး ဖြစ်မှာပေါ့”
ဒီဗာတွေမှာ အားသာချက်တစ်ခုရှိသေးတယ်။ မင်းအသက် ၁၆နှစ်ပြည့်တာနဲ့ မင်းအရင်ဘဝက မှတ်ဉာဏ်တေါ အကုန် ပြန်သတိရလာမှာ။ ချိုင်သခင် သက်ပြင်းချလိုက်တယ်။ ငါမင်းကို တွေ့၇တဲ့ အကြောင်းအရင်က မင်ရဲ့ုသိုလ်ကောင်းမှုကြောင့်ရယ်နဲ့ ဇာတိတူနေလို့ရယ်ဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်းဒီရောက်တာနဲ့ လူသားကို ဖန်ဆင်းခဲ့တဲ့ မိခင် နုဝါရဲ့ပန်းချီကားကို မင်း ကြည့်တတ်လိမ့်မယ်လို့ မထင်မိဘူး။ I didn’t expect that when you came here…you would’ve been spellbound by the painting of Nuwa, the creator of humans.
“မင်းရဲ့ အမြင်က အရမ်းကို စူးရှတယ်။ မင်း နတ်ပြည်မှာ ထင်ရှားတဲ့ စစ်သူကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ ငါ အနည်းငယ် ကူညီပေးလိုက်မယ်။ “
ဂျိနင်ပျော်သွားတယ်။ သူ့ကို ကူညီပေးမယ်တဲ့။
“မင်းပန်းချိကားကို သေချာ အာရုံစိုက်ပြီး ကြည့်လိုက်စမ်း။” ချိုင်သခင်က နံရံပေါ်က ပန်းချီကားကို လက်ညှိုးညွှန်ပြလိုက်တယ်။
ဂျိနင်ကြည့်လိုက်တယ်။
ဒါဆို ဒီပန်းချီကားက မိန်းမပျိုက နတ်ဘုရားမနုဝါ ပေါ့။
“ဒီပန်းချီကားက မိန်းမပျိုက အရမ်းမြင့်မြတ်တဲ့ မူလပထမ ကမ္ဘာတည်ခေတ်တည်းကရှိခဲ့တဲ့ နတ်ဘုရားမနုဝါ ပဲ။ ချိုင်သခင် မျက်နှာက ကြေကွဲ ဝမ်းနည်းမှုတွေပေါ်လာတယ်။ နတ်ဘုရား ပန်ဂု (Pangu: The creator deity who made the universe, the Fiendgod of Primordial Chaos. စကြာဝဠာကို တည်ဆောက်ပေးခဲ့ပြီး သေဆုံးသွားပြီးတော့ နုဝါဟာ ဒီ စကြာဝဠာမှာ ပထမဆုံး ပန်ဂုအဆင့် အစွမ်းကို ရောက်ရှိခဲ့တဲ့ နတ်ဘုရားပဲ။ Ever since Pangu died after creating the universe, only she, Miss Nuwa, has reached Pangu’s level.
နုဝါမှာ စကြာစဠာကြီးကို ဖျက်ဆီးနိုင်တဲ့ အစွမ်းရှိသလို ပြန်လည်တည်ဆောက်ပေးနိုင်တဲ့ အစွမ်းလည်းရှိတယ်။
သူမဟာ သက်ရှိတွေကိုလည်း ဖန်ဆင်းနိုင်တယ်။ သူမဖန်ဆင်းခဲ့ တဲ့ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ သက်ရှိတွေမှာ မှ လူသားက အကောင်းဆုံးဖန်ဆင်းမှုဖြစ်ခဲ့တယ်။ သူမဟာ အမှန်တရား ရှစ်သောင်းလေးထောင်ကို နားလည်ပြီးတော့ သရီး ရီလမ်မှာ သူမဟာ ယှဉ်နိုင်သူမရှိ အနှိုင်းမဲ့ အစွမ်းရှိသူ ဖြစ်တယ်။”
“သရီးရီလမ်မှာ အစွမ်းအမြင့်ဆုံး? ဂျိနင် တုန်လှုပ်သွားတယ်။”
“နုဝါ က လူသားတွေကို ဖန်ဆင်းခဲ့တယ်။ ပျက်စီးနေတဲ့ ကောင်းကင်ကြီးကို ပြင်ဆင်ပေးခဲ့တယ်။” သူ ဒဏ္ဍာရီ ပုံပြင်တွေကြားဖူးခဲ့တယ်။
ဒီပန်းချီကားက အာရုံ ပုံရိပ်ဖော် ကျင့်စဉ် အတွက် အသုံးပြုတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ မြှုပ်ထားတဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်ကို မင်း မသိနိုင်ဘူးလို့ ချိုင်သခင်က ရီပြီးပြောလိုက်တယ်။ မင်းဒီဗာဖြစ်ပြီးလို့ နတ်စစ်သည်ဖြစ်ပြီး ဒီပန်းချိကား ကျင့်စဉ်ကို လေ့ကျင့်ရင်တောင်မှ ငါမင်းကို လျှို့ဝှက်ချက်နည်းနည်း သင်ပြပေးလိုက်ချင်တယ်။ ငါတို့ရဲ့ ရေစက်ကို ဆုံးခန်းတိုင်အောင် ဖြည့်ပေးဖို့ပေါ့။
“ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ချိုင်သခင်လို့” ဂျိနင် မြေကြီးထိမတတ် ဦးညွတ်ဂါရဝပြုလိုက်တယ်။
“ငါ့ကိုကျေးဇူးတင်ဖိုက မလိုပါဘူး။ ဒါဟာ ရိုရိုး ပုံရိပ်ဖော်ကျင့်စင် ဖြစ်ပြီး တခြား လျှို့ဝှက်ကျမ်းလည်းမဟုတ်ပါဘူး။ တန်ခိုးရှင်တွေ မိစ္ဆာတွေကျင့်တဲ့ လျွှို့ဝှက် ကျင့်စဉ်လည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ဂျိနင်ရဲ့ နဖူးကို လက်ချောင်းလေးနဲ့ ထောက်လိုက်တယ်။”
“ဝုန်း!”
“ဂျိလင် ဉာဏ်အလင်းပွင့်သွားပြီးတော့ စိတ်ထဲမှာ နတ်ဘုရားမ နုဝါရဲ့အရောင်တောက်နေတဲ့ ပုံရိပ်ကြီးပေါ်လာတယ်။ “
“နိုးထလော့လို့ ချိုင်သခင်က ပြောလိုက်တယ်။ မကြာခဏ စိတ်ဲမှာ လေ့ကျင့်ပေးတာဟာ မင်းရဲ့ ဝိဉာဉ် soul ကို လေ့ကျင့်ပေးတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ မင်းဟာ အဘွားမင်ရဲ့ အတိတ်မေ့ ဆေးရေကိုသောက်ပြီးမှ ပြန်မွေးဖွားမှာဆိုတော့ မင်းလေ့ကျင့်နိုင်ဦးမှာ မဟုတ်ဘူး။ မင်းအသက် ၁၆နှစ် ပြည့်မှ ပြန်သတိရလိမ့်မယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒါမင်းနတ်ပြည်မှာ ထင်ရှားသူတစ်ယောက်ဖြစ်စေဖို့က အချိန် လုံလောက်ပါတယ်။ ဒီကျင့်စဉ်နဲ့ မင်း immortal တန်ခိုးရှင်တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့အထိကို လေ့ကျင့်နိုင်ခဲ့လိမ့်မယ်။ မင်းကောင်းကင် တန်ခိုးရှင် Celestial Immortal ဖြစ်ချင်ရင်တော့ မင်း အခက်အခဲတွေ ကပ်ဘေးတွေ အများကြီး ကျော်ဖြတ်ရလိမ့်မယ်။ ငါမင်း အောင်မြင်မယ်လို့လည်း မျှော်လင့်ပါတယ်။ ကံမကုန်ရင် နောက် (Celestial court) နတ်သဘင်မှာ ငါတို့ ပြန်တွေ့ကြတာပေါ့။”
ဂျိနင် အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားသွားတယ်။
“ကောင်းကင် စစ်တပ်?”
“တန်ခိုးရှင်ဖြစ်နိုင်တယ်။”
သူအကုန် ရင်ဆိုင်ဖို့က အသင့်ပဲ။
သွားတော့ဆိုပြီး ချုင်သခင်က လက်ဝှေ့ယမ်းလိုက်တယ်။
“ဖျောက်”
ဂျိနင်ပျောက်ကွယ်သွားတယ်။
……………………….
Chapter 1 ပြီးပါပြီ
မူရင်စာရေးဆရာ - I eat tomatoes
ဘာသာပြန်သူ Dr – Panda
ဖေ့ဘုတ်တွင် @drpanda88 ဟု search တွင်ရိုက်၍ ရှာနိုင်ပါသည်။
Comments
Post a Comment